Χριστουγεννιάτικο
Παραμονή Χριστούγεννα,
κι’ η μάνα το παιδί της,
ν’αποκοιμήσει προσπαθεί,
με την γλυκειά φωνή της.
Του λέγει γιά τον Ιησού,
που γίνηκε παιδάκι,
μιά τέτοια νύχτα παγερή,
σ’ ένα φτωχό σπιτάκι.
Του λέγει πως τον ζέσταιναν,
κάποιων βοδιών τα χνώτα,
κι’ η Παναγία η καλή,
στό πλάι του καθόταν.
Του λέγει πως οι άγγελοι
Αυτόν δοξολογούσαν,
και στά ουράνια τα ψηλά,
Θεόν τον μαρτυρούσαν.
Του λέγει πως μερικοί βοσκοί,
Λαμπρόν άγγελον είδαν,
κι’ όπως τους είπε, τον Χριστό,
να προσκυνήσουν πήγαν.
Για κάποιο αστέρι λαμπερό,
που έδειξε το δρόμο,
κι’ οδήγησε στους τρεις σοφούς,
στου Θεού τον άγιο θρόνο.
Κι’ αποκοιμήθει το μικρό,
και η μάνα το κοιτάζει,
και με καμάρι μητρικό,
όνειρα του ταιριάζει.
Μα καθώς βλέπει το αγνό,
μικρό του προσωπάκι,
στον ύπνο του τον ελαφρό,
γελάει το παιδάκι.
Που τάχα να ευρίσκεσαι,
παιδί μου στ’ όνειρό σου,
γιατί είναι τόσο πιό λαμπρό,
τώρα το πρόσωπό σου!
Κι’ ο στοχασμός της απαντά
σαν λόγια του παιδιού:
«Ευρίσκομαι στη Βηθλεέμ,
στην πόλη του Χριστού.
Με τ’αγγελούδια τα πολλά,
που μου έλεγες μητέρα,
είμαι μαζύ κι’υμνολογώ
Χριστό τον γεννηθέντα.»
Αμφιτρίτη Κωνσταντέλου Εμμανουήλ
Fayetteville, NC
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!