Σακάτηδες Άγγελοι των Χριστουγέννων
Ακρωτηριασμένοι
διηγούνται δόξαν θεού
στον ασύλληπτο κόσμο του απείρου.
Άγγελοι διψασμένοι
θέση σε δέντρο αναζητούν
ν’ αφήσουν τα ίχνη τους προσδοκούν
σε παιδικές καρδιές.
Σακάτηδες έλεγαν τα ξωτικά,
οι χιονόμπαλες, ο καρυοθραύστης,
οι γιρλάντες ακόμα και αυτό
τ’ άστρο της κορυφής
πού να σταθεί ανάμεσά μας;
Κι αυτοί γέρνουν στα κλαδιά,
τη λύπη τους σωριάζουν
κάτω από τα λαμπιόνια.
Άρρητη σιωπή
στο δέντρο των Χριστουγέννων
πουλιά μαύρες σαΐτες κι αγκάλες ανοικτές
τους τραβούν στ’ ουρανού
τη φιλόστοργη σκέπη.
Οι καμπάνες λειώνουν πάνω στο όνειρο αυτό,
ο νους «κεκαθαρμένος»
και εγώ περιμένω τη θεία επουράνια στροφή:
«Καλήν εσπέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη Θεία γέννηση να μπω στ' αρχοντικό σας».
Πωλλέτα Ψυχογυιοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!