Κάθε νύχτα Παραμονής Χριστουγέννων το ίδιο και φέτος. Η μικρή Φωτεινή είναι ξαπλωμένη στη λευκή φλοκάτη. Γιατί φλοκάτες έστρωναν τότε οι νοικοκυρές στα σπίτια τους για το χειμωνιάτικο κρύο. Πού να βρεις χαλιά και μοκέτες εκείνα τα χρόνια! Πάνω στην λευκή φλοκάτη από μαλλί προβάτου είχε ξαπλώσει η μικρή Φωτεινή και εκείνη τη νύχτα. Πάντα στην ίδια στάση. Μπρούμυτα και τα δυο χεράκια της να στηρίζουν το μικρό μαύρο κεφάλι της. Τα μάτια της καρφωμένα στις πολύχρωμες μπάλες, στις ασημένιες γιρλάντες, στα λαμπιόνια και στην ξύλινη φάτνη που ζέσταινε το μικρό από πορσελάνη θείο βρέφος. Εκεί κοντά και τα σπίτια της μικρής πόλης άγρυπνα κι αυτά.
Και τότε το ταξίδι άρχιζε. Το ταξίδι των ονείρων της. Πήγαινε στη Βηθλεέμ. Συνόδευε τους τρεις μάγους. Το βήμα της ολοένα και πιο γρήγορο. Ήθελε να προλάβει εκείνη τη στιγμή, τη θεία στιγμή… Ήθελε να ’ναι στην ώρα της. Σκόνταφτε στις τραχιές πέτρεςˑ παραμέριζε με τα χέρια της τα ψηλά άγρια χορτάριαˑ αυλάκια από αίμα έτρεχαν στα τρυφερά της πόδια και λέρωναν τις νταντελένιες κάλτσες της. Σηκωνόταν και συνέχιζε με βιαστικό βήμα. Έπρεπε να προφτάσει. Να είναι εκεί στην ώρα της, να μην την βρει το ξημέρωμα. Να προσφέρει κι εκείνη το δικό της δώρο, που κρατούσε με μεγάλη προσοχή στην αριστερή της φούχτα. Το δικό της πολύτιμο δώροˑ μια μικρή γυάλινη χρυσαφένια μπάλα, δώρο του πατέρα της, όταν ήταν πέντε χρόνων. Την μπάλα της καρδιάς της. Θυμάται πως του είχε ζητήσει από τη βιτρίνα του καταστήματος μια μπαλαρίνα με ξανθά μαλλιά και ροζ τούλινο φόρεμα. Και εκείνος βγήκε από την πόρτα του μαγαζιού κρατώντας κάτι μικρό, που σίγουρα δεν ήταν η κούκλα. Της πήρε τ’ αριστερό χέρι, το άγγιξε απαλά και έβαλε στη φούχτα της μια χρυσαφένια μπάλα, ένα χριστουγεννιάτικό στολίδι.
Και βημάτιζε γρήγορα για να προλάβει. Και τα μάτια της άστρα στον ουρανό μπερδεύονταν με το αστέρι της Βηθλεέμ. Μπροστά της οι τρεις μάγοι. Πίσω τους εκείνη να την πονάνε οι πληγές από τα αγριόχορτά. Τότε σταματούσε. Καθόταν σε μια μικρή πέτρα. Έχανε τους τρεις μάγους από τα μάτια της. Και έμενε εκεί να κοιτάζει την μπάλα.
Το πρωί των Χριστουγέννων η μητέρα την βρήκε κάτω από το δέντρο να κοιμάται και με τα χνώτα της να ζεσταίνει το θείο βρέφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!