Η χιονονιφάδα
Άγια Μέρα ξημερώνει. Χριστούγεννα παραμονή
απαλά πέφτει το χιόνι και σωριάζεται στη γη.
Η φωτιά στο τζάκι καίει σωρός τα κούτσουρα χορεύουν
πάνω από την καμινάδα καλογέροι ταξιδεύουν.
Μια μικρή χιονονιφάδα στάθηκε στο παραθύρι
με το βλέμμα καρφωμένο στο έλατο το φορτωμένο
μπάλες, φωτεινά λαμπιόνια, φιόγκοι, κόκκινες κορδέλες
πάνω στα κλαδιά του χιόνια και από κάτω σωριασμένα
δώρα χρυσοστολισμένα με αγάπη διαλεγμένα.
Στο τραπέζι το στρωμένο με το γεύμα της γιορτής
η φαμίλια μαζεμένη κάθεται ευτυχισμένη.
Η μικρή χιονοστιβάδα όπως τους κρυφοκοιτάζει
Μέσα από τα εσώψυχά της εύχεται κι αναστενάζει
Ας γινότανε να είμαι τα Χριστούγεννα παιδί
Κάλαντα να τραγουδάω και με δώρα να ξυπνάω
Την ακούει η νεράιδα που υφαίνει τις γιορτές
κάθε όνειρο γλυκό σε ένα μαγικό αργαλειό
έρχεται και τη σιμώνει, το ραβδάκι της σηκώνει
η μικρή χιονοστιβάδα να γενεί σαν τα παιδιά
μοναχά για μια βδομάδα μέχρι την Πρωτοχρονιά
Κι όταν ο ΑγιοΒασίλης μοίρασε όλα τα δώρα
έπαψε να είναι παιδί και ταξίδεψαν μαζί
με το μαγικό έλκηθρό του για την παγωμένη γη
κι έμεινε στο παραθύρι από χιόνι μια κλωστή.
Βασιλική Σγουρού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!