Χριστούγεννα
Στη φάτνη, μέσα σε σπηλιά γεννήθηκε ένα βράδυ,
το Άστρο, το λαμπρότερο κι έδιωξε το σκοτάδι.
Όσα άστρα έχει ο ουρανός, βρίσκονται στη σκιά Σου,
δεν έχουνε τη λάμψη Σου μήτε την ομορφιά Σου.
Χριστέ, Εσέ, παρακαλώ να γεννηθείς και πάλι
στο πιο όμορφο τση ζήσης μας δαντελωτό ακρογιάλι,
που κρύβεται μες την ψυχή, στο νου και στην καρδιά μας
και κρύβει μέσα του βαθιά όλα τα όνειρά μας.
Χωρίς Εσένα τίποτα, τα πάντα μετά Σένα,
ρίξε τη λάμψη Σου στη γη, φώτισε τον καθένα.
Γίνου ασπίδα και σπαθί, γίνου φωτιά και δάδα
και πέταξε τα βάσανα στο σκοτεινό Καιάδα.
Γίνε συμπαραστάτης μας και φάρος Οδηγός μας,
γίνε ζωγράφος τση καρδιάς, άξιος πλοηγός μας.
Επισκιάζεις και το φως του χρυσαφένιου ήλιου,
Συ ’σαι ο μόνος Βασιλιάς του πιο λαμπρού βασίλειου.
Μα και τη γη μας κυβερνάς και βασιλεύεις κι άρχεις,
γιατί παντού θα βρίσκεσαι και πάντα θα υπάρχεις.
Η μόνη Αλήθεια είσαι Εσύ του ψεύτη τούτου κόσμου
μ’ αρώματα βασιλικού, λεμονανθού και δυόσμου
αρωματίζεις όσα θες, γη, ουρανό και πλάση,
δημιουργείς τον άνθρωπο σαν να τον είχες πλάσει
όχι από χώμα και νερό μα με φωτιά κι ατσάλι
κι από τη φλόγα τση ψυχής ξαναγεννιέται πάλι.
Κι έχει τη φλόγα μέσα του και τον Χριστό ομάδι,
που τ’ άφησε μες την καρδιά το πιο γλυκό σημάδι.
Το παραγάδι Σου «Ψαρά», ρίξε και πιάσε αστέρια,
ρίξε και πιάσε και καρδιές μες τα δικά Σου χέρια.
Μόνο το Φως τσ’ Αγάπης Σου καρδιά και νου φωτίζει,
ελευθερία και χαρά στον άνθρωπο χαρίζει.
*Δημοσιευμένο στο Λογοτεχνικό Ημερολόγιο «Κέφαλος» 2022 και στο
δεύτερο βιβλίο μου «Δρόμο εχάραξε η καρδιά»
Βασίλης Χατζηδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!