ΜΙΑ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΓΟ
Κρατήρες, θάλασσες, βουνά,
ένας αναδημιουργημένος σεληνιακός κόσμος..
Μια κόκκινη λάμψη, μία μοναδική σπίθα,
μία φωτιά στον πάγο.
Στα λευκά δάση μια ακτίνα
ξεπροβάλλει σιωπηλά από τα χιονισμένα έλατα.
Στις όχθες ένας μυστικός κώδικας από πατημασιές
ένα γλυπτό αρχείο, το μόνο αποτύπωμα αυτής
της στιγμής στην ιστορία.
Εδώ είναι η αίσθηση του τώρα,
μίας σκηνής που αναστέλλεται
προτού χαθεί για πάντα.
Απόψε ο ίδιος ο κόσμος περιστρέφεται
γύρω από τούτο το σημείο:
τα σκοτεινά δέντρα που σαρώνουν
έναν ορίζοντα που ξεθωριάζει,
σηματοδοτούν τα όρια
αυτού του παγωμένου σύμπαντος.
Οι αιχμές του αστρικού φωτός
διαπερνούν το ανέγγιχτο χιόνι.
Κρεμασμένα από γυμνά κλαδιά ιπποφαούς,
κρυστάλλινα δάκρυα,
λάμπουν στον ήλιο που δύει.
Οι φράχτες λυγίζουν απ’ το βάρος του χιονιού
που γλιστράει αργά από τις στέγες
σε μικρογραφία χιονοστιβάδας.
Οι ουλές του τοπίου
είναι απαλά μπανταρισμένες:
το εγκαταλελειμμένο λατομείο,
η πεσμένη βελανιδιά,
τα λασπωμένα αυλάκια.
Το ρέμα κάτω από το λόφο είναι μαγεμένο,
οι δίνες και οι κυματισμοί κρατιούνται απόψε
από ένα παγωμένο χέρι.
Η φάτνη ξεπροβάλλει απ’ το χάος..
Μια σιωπηλή τάξη πλημμυρίζει με φως
αυτόν τον παγωμένο κόσμο.
Στεκόμαστε καθηλωμένοι,
παγιδευμένοι σε αυτή τη στιγμή.
Βασιλική Δραγούνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!