Νύχτα Χριστουγέννων
Η Γέννησή σου το Σύμπαν ανατάραξε.
Φάτνη ή μήπως παχνί
σε σπήλαιο με άχυρα
και συντροφιά την αθωότητα έμβιων όντων
το πρώτο σου κατάλυμα,
σε φιλοξένησε όταν ενδύθηκες
την ανθρώπινή σου ύπαρξη.
Ήταν οι δύσκολοι καιροί
κατάλυσης μιας αυτοκρατορίας
που θέλησε σε υπηκόους της
απογραφή μα στην πραγματικότητα
υποταγή να εδραιώσει.
Πόσοι αιώνες έχουν
δράσεις της ανθρωπότητας
έκτοτε καταγράψει;
Και Εσύ σαν άλλος Προμηθέας
θέλησες στους ανθρώπους
όχι φωτιά, μα αγάπη να δωρίσεις.
Δίχως να σε υπηρετούν
εσύ να υπηρετήσεις.
Κι εμείς διυλίζοντας τον κώνωπα
καταπίνουμε την κάμηλο
και χάνουμε την ουσία.
Χριστέ μου!
Πώς κουβαλάς στους ώμους σου
σαν Άτλας Γίγαντας
Βάσανα όλου του κόσμου;
Παναγιώτα Σκουρτανιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!