Κάποια ανιαρά Χριστούγεννα, ντύθηκα Αη Βασίλης , θέλησα να κάνω τα παιδιά φίλων μου χαρούμενα λίγο παραπάνω.
Κρύφτηκα στο δωμάτιο το διπλανό, έβαλα τη στολή που είχα δανειστεί.
Ζεύτηκα τη σάκα με τα δώρα και μπήκα στο σαλόνι απ' τη μπαλκονόπορτα όταν άναψε το φως!
Αυτό ήταν το σύνθημα!
Χο Χο Χο! Έφτασα!
Είπα με βροντερή φωνή και έκανα πως τεντωνόμουν αφού είχα έρθει από ταξίδι μακρινό και είχα πιαστεί.
Τα πρόσωπα των παιδιών έλαμψαν μόλις με είδαν από χαρά,τα είχε σηκώσει ο πατέρας τους για να με δουν να μπαίνω κρυφά.
Αφού έκανα πως δοκίμαζα το γάλα και τα μπισκότα ,με δυσκολία γιατί τα ψεύτικα γένια δεν με άφηναν μπουκιά να κατεβάσω.
Άρχισα να αδειάζω τα δώρα των παιδιών ένα ένα !Λέγοντας τα ονόματα τους και έδειχνα ότι τα θυμόμουν αλλά, ήταν γραμμένα στο κουτί.
Έλεγα επίσης ότι σίγουρα ήταν καλά παιδιά και ότι μου είχαν στείλει και γράμμα φέτος για να ζητήσουν το δικό τους δώρο.
Αφού τελείωσα το άδειασμα του σάκου μιας και ήταν πέντε τα παιδιά.
Σηκώθηκα και είπα με τον ίδιο τόνο στη φωνή, καιρός να πηγαίνω έχω πολλά ακόμα δώρα να μοιράσω και θα με περιμένουν!
Έφυγα από τον ίδιο δρόμο, άνοιξα την μπαλκονόπορτα και έφυγα γρήγορα να μπω στο διπλανό δωμάτιο, όπου είχα αφήσει ανοιχτό το μάνταλο του παραθύρου μην τυχόν με ακολουθήσουν και χαλάσει η μαγεία της στιγμής.
Εκείνα έμειναν να κοιτούν αποσβολωμένα, τα μάτια τους πετούσαν σπίθες από την χαρά που τους είχε επισκεφθεί ο Άγιος που όλο το χρόνο περιμένουν.
Η επιβράβευση για μένα, ήρθε λίγες μέρες μετά!
Ο πιο μικρός που όλο χαρά με κοίταζε εκμυστηρεύτηκε στη μητέρα του ερχόμενος από το σχολείο τα εξής:
Πως στο σχολείο τους ήρθε κάποιος ντυμένος Άγιος Βασίλης, αλλά...στο σπίτι τους .
Είχε έρθει ο αληθινός!
Φουντούκος Ευάγγελος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!