Ο Αϊ-Βασίλης το'σκασε - Ανδριανή Καλύβα (Λογοτεχνικό Δωδεκαήμερο Χριστουγέννων)

 Ο Αϊ - Βασίλης το’ σκασε ….. 

Συγγραφή : Ανδριανή Καλύβα, Φιλόλογος, Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων, MSc.  Εκπαιδευτική Τεχνολογία & Ανάπτυξη Ανθρωπίνων Πόρων ΕΚΠΑ, MBA ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 

Οι κάτοικοι του χωριού του Αϊ-Βασίλη ξύπνησαν αναστατωμένοι, θα μπορούσαμε να πούμε ίσως  και έντρομοι, την χιονισμένη παραμονή της Πρωτοχρονιάς του σοκολατένιου έτους 2035, με το  άκουσμα της αναπάντεχης είδησης που ήχησε κυριολεκτικά ουρανοκατέβατη στα κινητά τους  τηλέφωνα. Την απόλυτη ησυχία εκείνου του γαλήνιου και κατάλευκου πρωινού, τάραξαν οι  ενοχλητικοί ήχοι από τις ασταμάτητες ειδοποιήσεις που έσκαγαν η μία μετά την άλλη, όπως  ακριβώς κάνουν τα καραμελωμένα ποπ κορν, όταν συναντηθούν με πολύ πολύ ζεστό βούτυρο.  

Το Βασιλοχωριό γέμισε παντού με αφίσες που κάλυψαν όλα μα όλα του τα σημεία. Με μεγάλα  κατακόκκινα και νέον γράμματα, τα καλικατζαράκια και όλο το παρεάκι του Αϊ – Βασίλη φρόντισαν να ενημερώσουν όλους τους κατοίκους του χωριού, μεγάλους μα κυρίως μικρούς, ότι  ο αγαπημένος τους Άγιος αγνοείται εδώ και δύο μερόνυχτα ….. χωρίς όμως κανένας τους να  γνωρίζει που βρίσκεται εκείνος…… 

Η σύζυγος μαζί με τα παιδιά του Αϊ-Βασίλη εκείνο το άκρως περίεργο και παγερό πρωινό,  αγωνιούσαν πολύ και έτσι είπαν να τρυπώσουν στο παραμυθένιο εργαστήρι του Αϊ – Βασίλη,  προσπαθώντας να καταλάβουν τι ακριβώς είχε συμβεί και εξαφανίστηκε ο Billy ξαφνικά…… 

Ψάξε ψάξε και καθώς περνούσε η ώρα, η γυναίκα του η Βασίλω, βρήκε ένα μικρό και  τσαλακωμένο σημείωμα που έγραφε «Family, Καλικατζαράκια, μικρά και μεγάλα παιδιά,

Μετά από πολλά πολλά χρόνια σκληρής δουλείας και αμέτρητων ταξιδιών σε όλα τα μήκη και τα  πλάτη της γης, για να εκπληρώσω όλες σας τις επιθυμίες αλλά και για να σας μοιράσω χαμόγελα,  αποφάσισα ότι ήρθε ο καιρός να κάνω και εγώ ένα διάλειμμα – όχι σαν αυτά τα δεκάλεπτα του  σχολείου που μόλις χτυπήσει ξανά το κουδούνι, επιστρέφουμε γρήγορα στην τάξη, θέλοντας και μη,  άλλα από εκείνα τα μεγαλύτερα διαλείμματα- να ξεσκάσω και εγώ.… Άνθρωπος δεν είμαι και εγώ; 

Δεν το δικαιούμαι βρε αδερφέ, να πάρω και εγώ μια άδεια έστω και από τη σημαία … θέλω να βρω  τον εαυτό μου… ξεκούραση χρειάζομαι και για παρέα μόνο τον εαυτό μου… Άλλωστε, όλη μου τη  ζωή τρέχω για να προλάβω να διαβάσω αναλυτικά τα γράμματά σας, να ετοιμάσω τα δώρα σας  αλλά και να οργανώσω σωστά τα δρομολόγια με το έλκηθρό μου, για να μην αφήσω κανέναν σας  παραπονεμένο.  

Δεν θα σας άφηνα όμως έτσι, μόνους και έρημους, δεν θα μπορούσα ποτέ να σας στερήσω την  μαγεία, την λάμψη, των γιορτινών αυτών ημερών αλλά επίσης και την προσμονή των δώρων που  όπως γνωρίζω πολύ καλά, κάθε χρόνο ανυπομονείτε να βρείτε κάτω από το δέντρο σας. Φέτος  λοιπόν, λόγω της απουσίας μου, παραδίδω με μεγάλη χαρά τη σκυτάλη της παράδοσης όλων των  δώρων σε ποιόν άλλον… μα στον μικρό Νικόλα, που από τότε που χώρισαν οι γονείς του, εκείνος  έχασε ξάφνου το πλατύ του χαμόγελό και μάλιστα αρνείται πεισματικά να βγει ακόμη από το  ζαχαρένιο σπίτι του να παίξει χιονοπόλεμο με τα φιλαράκια του, αφού του λείπουν πάρα πολύ τα  αδέρφια του αλλά και η στοργική μαμά του. 

Γι’ αυτό λοιπόν καλά μου καλικατζαράκια, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει, σας ορίζω αντιπροσώπους  μου και σας παρακαλώ να πάτε και να συναντήσετε τον μικρό Νικόλα και να του μεταφέρετε αυτή  την επιθυμία μου, η οποία είναι άλλωστε και το μοναδικό δώρο που ζητάω για τη φετινή χρονιά !!!  

Πολλά σας είπα και κουράστηκα …Ουφ !!!Πφφφφ !!! Είναι να μην αρχίσω να σας μιλάω .. είμαι  και πολυλογάς πανάθεμά με….. ίσως φταίνε και τα πολλά σεμινάρια αυτοβελτίωσης και τόνωσης  της αυτοπεποίθησης που έχω παρακολουθήσει τον τελευταίο καιρό και όπως φαίνεται πήρα φόρα  και λέω πολλά…. παρασύρομαι …. Τέλος πάντων … σας αφήνω τώρα ….θα παρακολουθώ όμως  ακόμη και από μακριά τις κινήσεις σας…. !!! Με πολλή αγάπη, Ο Santa της καρδιάς σας».

Η Βασίλω, αφού διάβασε με μεγάλη προσοχή και όπως και εσείς οι ίδιοι θα καταλάβατε, με ακόμα  μεγαλύτερη έκπληξη το σημείωμα του Αϊ – Βασίλη, στεναχωρήθηκε πάρα πολύ που δεν γνώριζε  τόσο καιρό, το πως ένιωθε ο άντρας της αλλά επίσης είχε πληγωθεί και γιατί ο Santa δεν της είχε  μιλήσει ποτέ για τα ζητήματα που τόσο πολύ τον απασχολούσαν.  

Όπως φαίνεται ο Αϊ – Βασίλης, είχε πέσει με τα μούτρα στη δουλειά όλα αυτά τα χρόνια για να  προσφέρει απλόχερα αγάπη στους άλλους και δεν εύρισκε έστω και λίγο χρόνο για τον εαυτό του.  Δεν είχε παρά να σκαρφιστεί κάτι για να μπορέσει να ξεκουραστεί λιγάκι και ο ίδιος. Γι’ αυτό  και μια ωραία πρωία, αποφάσισε εντελώς απροειδοποίητα να κάνει αισθητή την απουσία του, για  να τα βρει με τον εαυτό του…. 

Δεν επέλεξε να πάει μακριά όμως, στο δάσος ήταν κρυμμένος για δυο μερούλες μόνο… δεν  υπήρχε περίπτωση να αφήσει μόνα τους τα αγαπημένα του πρόσωπα, ούτε όμως και όλα τα παιδιά  της γης που τον περίμεναν πως και πως το βράδυ της Παραμονής της Πρωτοχρονιάς !!!!!! 

Ήθελε κυρίως να βοηθήσει τον μικρό Νικόλα να χαμογελάσει ξανά αλλά και να τον κάνει να  έρθει και πάλι κοντά με τους φίλους του που τόσο πολύ του έλειπαν. Οπότε με ένα σμπάρο δυο  τρυγόνια θα πετύχαινε ο καλοκάγαθος Santa που όλους τους αγαπούσε και για όλους φρόντιζε να  απολαμβάνουν τις γιορτινές μέρες με αγαλλίαση και ευγνωμοσύνη. 

Τα καλικατζαράκια μαζί με την κυρά – Βασίλω πέρασαν από το σπίτι του μικρού Νικόλα θέλοντας  να του ανακοινώσουν την απόφαση του Αϊ-Βασίλη. Αφού χτύπησαν δύο τρεις φορές το κουδούνι  και δεν πήραν καμιά απάντηση, είδαν ότι η μπισκοτένια πόρτα της κουζίνας ήταν μισάνοιχτη….  μπήκαν τότε μέσα, πατώντας με τις μύτες των ποδιών τους για να μην ανησυχήσουν κανέναν…  ώσπου ξαφνικά βρήκαν τον μικρό μας φίλο να κάθεται ολομόναχος στο γραφείο του και να γράφει  το καθιερωμένο του γράμμα προς τον Santa…..ζητώντας του … μα τί άλλο ;; το φετινό του δώρο που ήταν μια σφιχτή αγκαλιά με την μητέρα του …που εκείνη  πλέον είχε μετακομίσει πολύ πολύ μακριά από το Βασιλοχωριό …. μα πως θα λάμβανε φέτος το  δώρο του….. αναρωτιόταν ο μικρός που έβλεπε τον τελευταίο καιρό τη μαμά του μόνο από  βιντεοκλήση…….

Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ο Νικόλας έμαθε από τους απρόσκλητους επισκέπτες του την θέληση  του Αϊ-Βασίλη και δέχτηκε αμέσως να αντικαταστήσει τον σπουδαίο Santa στα καθήκοντά του,  μα τους έβαλε έναν και μοναδικό όρο, να έχει για βοηθό στο έλκηθρο την μητέρα του !!!  

Τα μάτια των καλικάτζαρων έγνεψαν το πολυπόθητο ναι και τότε όλα έλαμψαν τριγύρω….. η  πόρτα χτύπησε ξανά και πολύ μελωδικά και αυτή τη φορά ο Νικόλας έτρεξε να δει ποιος ήταν…  σάστισε όταν αντίκρισε τη μητέρα του να κάθεται συνοδηγός στο έλκηθρο του Αϊ-Βασίλη…. η  ευχή του έπιασε τελικά…. μα δεν έπρεπε να χάσει χρόνο …είχε αναλάβει να εκπληρώσει την  επιθυμία του Santa…… « Φύγαμε μαμά….. ετοιμάσου για ταξίδια μακρινά… τόσα δώρα έχουμε  να παραδώσουμε … !!!!»