ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
που πάντα παίζω μα πάντοτε χάνω
Μοιάζει μ’ ένα ακάλεστο πρόσωπο
που θυμάμαι πριν ακόμη γεννηθώ,
πριν η μητέρα μου αντικρίσει
το βρεφικό μου τρόμο,
πριν ακόμη ακούσει
τον άγουρό μου συναγερμό
Φοβάμαι τις απρόσκλητες σκιές
που εποφθαλμιούν τις πρώιμες μου δυνάμεις
Η ζωή είναι ένα παιχνίδι που παίζω
με φοβισμένες κινήσεις κρυμμένες καλά
Μόνο αυτήν την άγια νύχτα, την ήσυχη νύχτα
που το θείο βρέφος γεννιέται,
τολμώ να παίξω ανοιχτά
με μια άκρατη λαχτάρα για λύτρωση
και φωτισμό απ’ το άγιο περιστέρι
κάτω απ’ τις θριαμβευτικές ιαχές του Θεού.
Χρήστος Ντικμπασάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!