ΝΥΧΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
(της Χριστίνας Χασάπη)
Της εκκλησιάς, καμπάνα
Σαν άλλη μάνα
Πότε χαρούμενη, πότε θλιμμένη
Ανάλογα στ' άσπρα ή μαύρα ντυμένη.
Καθημερινά, εσύ χτυπάς
Κι από ψηλά, πάντα, κοιτάς
Όλο τον κόσμο κι όλη την πλάση
Ευλογημένο το χέρι, που σε έχει πλάσει.
Πόσο όμορφη είσαι, σαν φοράς νυφικό
Το χρώμα σου πάει, αυτό, το λευκό
Πόσο όμορφα, σε έχει, ντύσει το χιόνι
Όλο το είναι σου, γι' αυτό, καμαρώνει.
Απόψε, χαρμόσυνος ο ήχος σου μόνο
Έξω από κάθε θλίψη και πόνο
Μία υπόσχεση κρύβει και μία μαγεία
Του ανθρώπου, έρχεται, η σωτηρία.
Χτύπα, καμπάνα, όσο μπορείς
Υπάρχουν κι άλλες, τέτοιες, νύχτες, θαρρείς;
Μοναδική, είναι και ξεχωριστή
Και θα πρέπει, σε όλα της, να είναι σωστή.
Τί Νύχτα, Ευλογημένη και Άγια
Σπαρμένη μ' αστέρια, σπαρμένη με μάγια
Με συγκίνηση, όλοι, περιμένουν το θάμα
Και να μεταλάβουν απ' το Θείο, Γλυκοκόκκινο, Νάμα.
Και αμέσως θα γίνει , η χρυσή αλλαγή
Το κεφάλι, θα σκύψουν, ταπεινά προς τη γη
Οχτροί και φίλοι, θ' απλώσουν τα χέρια
Μακρυά από μίση, διχόνοιες, μαχαίρια.
Κύκλος μεγάλος, τεράστιος, θα γίνει
Έξω απ' αυτόν, κανείς, δεν θα μείνει
Με νύχια, με δόντια, με ήλιο, με σελήνη
Θα παλέψουν, μαζί όλοι, για της Γης
Την ΕΙΡΗΝΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!