Αρμαγεδών (αντιπολεμικό ποίημα του Πλούταρχου Πάστρα)

ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ

Εκατόν είκοσι νεκροί
απόρθητο βουνό η ζωή
μαύρα σύννεφα κεντούν
αιωρούνται πεταλούδες στο χάος
ένα φως, σκοτεινός ορίζοντας
πύρινες σταγόνες
λιώνει το ατσάλι
βόμβες τραπουλόχαρτα
χάρτα δικαιωμάτων
αδικία.

Τα άρματα πεφταστέρια
οι στέγες χαλίκια γης
κόκκοι, αμμώδη ψυχή
ήλιο τα νιάτα δεν γνωρίζουν
ανθρώπινοι κλίβανοι
μυρίζει καμένο
κεφάλι κομμένο
ουρλιαχτό χαλάσματα.

Ριπές ανέμου,
μαχαιριές στο στήθος
τυφλώνεται ο κόσμος
καθαρίζει η ομίχλη
νεκροί, παγκάκια τρόμου
πορφυρή μισαλλοδοξία
κεριά προπαγάνδας
λιώνουν τα όνειρα.

Ελπίδα, κηλίδα αίματος
μέλη στο πλακόστρωτο 
κυβερνάν, ψέμα στα δάκρυα
κουφάρια, ξεψυχά η θάλασσα
πίστη, άπιστη σταγόνα
αρχαίο δράμα το καμίνι
πνιγμένοι κολυμπούν στη στεριά
τίποτε χτίζει η ελευθερία
πτώματα σπέρνει ο πόλεμος.

Πλούταρχος Πάστρας

*Το εν λόγω ποίημα γράφτηκε το 2016 ακολουθώντας την ποιητική φόρμα του κινήματος του ντανταϊσμού που αναπτύχθηκε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ως μια διαμαρτυρία ενάντια στη βαρβαρότητα του πολέμου. Μετά από 6 χρόνια δεν περίμενα πως θα ήταν δυστυχώς τόσο επίκαιρο. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι ο πόλεμος μεταξύ των ανθρώπων δεν τελείωσε ποτέ... 

**Στη φωτογραφία μια τραυματίας από την Ουκρανία. Τα λόγια περιττά...