Το Βασίλειο της χαράς - Σοφία Σκλείδα (Λογοτεχνικό Δωδεκαήμερο Χριστουγέννων 2020)

Mια φορά και έναν καιρό σε έναν κόσμο μακρινό, στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, ζούσε ο Μέγας Βασίλειος.

Ξέρω τι σκέφτεστε παιδιά…

Όχι, όχι…Δεν ήταν ο γνωστός Αι Βασίλης. O χοντρούλης, με τα κόκκινα μάγουλα και τα κόκκινα ρούχα. Με τα άσπρα μαλλιά και τα  πολλά γένια. Που γελάει πολύ και είναι χαρούμενος. Αυτός που κουβαλάει στην πλάτη του ένα μεγάλο τσουβάλι γεμάτο δώρα για τα καλά παιδιά

Ο  Μέγας Βασίλειος, ο Αι Βασίλης των χριστιανών δηλαδή, ήταν ψηλός και αδύνατος. Είχε μαύρα μαλλιά και μακριά γένια. Βοηθούσε όσους είχαν ανάγκη. Δεν γύριζε με σάκο στον ώμο. Τα δώρα του ήταν κυρίως πνευματικά, δηλαδή δώρα που δεν αγοράζουμε με χρήματα. Μιλούσε για το Χριστό και έγραφε βιβλία. Αγαπούσε πολύ τα παιδιά.

Μια μέρα, εκεί που καθόταν στο καλυβάκι του και προσευχόταν… 

Πλησιάζουν οι γιορτές των Χριστουγέννων, σκέφτηκε.

 Πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είναι δυστυχισμένοι. Νιώθουν μόνοι. Είναι φτωχοί και άρρωστοι. 

Κάτι πρέπει να κάνω να τους βοηθήσω, πριν έρθουν τα Χριστούγεννα…

Θα φτιάξω το «Χωριό της ελεημοσύνης» σκέφτηκε. Θα έχει νοσοκομείο για τους αρρώστους. Σχολείο για τα ορφανά παιδιά. Εκκλησία, γηροκομείο, πλατεία, παιδική χαρά. Θα μπορεί να μένει κάθε άνθρωπος που έχει ανάγκη.

 Πώς όμως να τα καταφέρει μόνος του; Έπρεπε να βρει εθελοντές, δηλαδή βοηθούς για να ολοκληρώσει το σχέδιό του.

Έσκυψε το κεφάλι, σταύρωσε τα χέρια του και …

Μα βέβαια, φώναξε δυνατά! 

Θα γράψω ένα γράμμα και θα  καλέσω ξεχωριστά τον Άι-Βασίλη της κάθε χώρας! 

Έτσι και έκανε. Έγραψε ένα γράμμα και το έστειλε παντού. 

(Σε  ποιους; Θέλετε να μάθετε;) 

Λοιπόν, έχουμε και λέμε…πρώτα πρώτα στον Άι-Βασίλη της Βραζιλίας. Αυτόν που φορά στολή γκρι και ασημί. Είναι, όπως λένε, μεταξένια για να αντέχει στη  ζέστη της χώρας του. 

Έπειτα, στον Άι-Βασίλη της  Νορβηγίας. Το ξέρατε ότι δεν είναι ένα άτομο αλλά μια ομάδα από μικρά πλασματάκια;

 (Εγώ πάντως δεν το ήξερα!)

 Φέρνουν τα δώρα στα παιδιά την παραμονή των Χριστουγέννων.

 Στους Μάγους της Aργεντινής. Φτάνουν το βράδυ στις πέντε Ιανουαρίου, δηλαδή την παραμονή των Θεοφανίων. Τα παιδιά τους αφήνουν έξω από την πόρτα τους γάλα και μπισκότα για να φάνε και σανό και νερό για να ταΐσουν τα άλογα τους. Βάζουν και ένα παπούτσι κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο ή δίπλα από το κρεβάτι τους περιμένοντας τους Μάγους.

Στον Μπάμπο Νατάλε της Ιταλίας  και στη Μάγισσα Πεφάνα. Σε αυτή την  καλή και άσχημη γριούλα που μοιράζει δώρα στα παιδιά την παραμονή των Φώτων στην Ιταλία. 

(Παιδιά, τη γνωρίζετε εσείς αυτή τη γριούλα;

Σύμφωνα με το μύθο, τη νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστούλης, οι τρεις μάγοι πήγαν στο σπίτι της Πεφάνα. Αφού  τους φιλοξένησε, της είπαν να πάει μαζί τους για να προσκυνήσουν το μικρό Χριστό και να του δώσουν δώρα. Αυτή αρνήθηκε. Αμέσως όμως το μετάνιωσε. Από τότε, κάθε χρόνο πετάει με τη σκούπα της και μοιράζει δώρα σε όλα τα παιδιά. Ελπίζει ότι κάποιο από αυτά είναι ο Χριστός. Γεμίζει τις κάλτσες των καλών παιδιών με δώρα, ενώ τις κάλτσες των ανυπάκουων παιδιών με κάρβουνο.

(Ναι, μάλιστα, κάρβουνο! Όχι αυτό που φαντάζεστε, αλλά γλυκό σε σχήμα κάρβουνου!)

Στη συνέχεια, έστειλε το γράμμα του ο Μέγας Βασίλειος στη Mπαμπούσκα της Ρωσίας. Η ιστορία της μοιάζει με εκείνη της Πεφάνα. Και αυτή δεν μπόρεσε από δικό της λάθος να συναντήσει το Χριστό. Μετάνιωσε και  γι΄ αυτό βάζει δώρα σε όλα τα προσκέφαλα  των παιδιών με την ελπίδα πώς κάποιο από  αυτά είναι ο Ιησούς. 

Στον Άι-Βασίλη της Ολλανδίας. Φοράει κόκκινη στολή και έχει και αυτός άσπρα γένια. Μοιάζει παρά πολύ με τον Άι-Βασίλη της Αγγλίας. 

(Ξέρετε από πού έρχεται; Από πολύ μακριά!)

Φτάνει κάθε χρόνο  στην Ολλανδία στα τέλη του Νοέμβρη από την Ισπανία με ατμόπλοιο. Προσγειώνεται και κάνει παρέλαση μέσα στην πόλη για να χαιρετήσει όλα τα παιδιά! 

Στον Άι-Βασίλη των Άλπεων. Μοιάζει πολύ με τον γνωστό μας Άι-Βασίλη. 

Στον Άι-Βασίλη στις σλαβικές χώρες. 

(Μπορείτε να φανταστείτε ποιος τον βοηθάει να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά; 

Η εγγονή του! Ναι, μάλιστα, η εγγονή του!) 

Στον Άι-Βασίλη στις σκανδιναβικές χώρες. Στη Νορβηγία, στη Φιλανδία και στη Σουηδία. 

Δεν μοιάζει πολύ με το γνωστό μας  Άι-Βασίλη. Δεν είναι χοντρούλης, δε ζει στο βόρειο πόλο, ούτε οδηγεί έλκηθρο. 

Στον Άι-Βασίλη στην Ισλανδία.  

(Και αν θέλετε να μάθετε δεν είναι μόνο ένας. Είναι πολλά και μικρά πλασματάκια με παιχνιδιάρικη φωνή). 

Στον Άι-Βασίλη στην Ουγγαρία. Επισκέπτεται τα παιδιά στις έξι  Δεκεμβρίου, την ημέρα που γιορτάζει ο Άγιος Νικόλαος . Αυτά βάζουν τις μπότες τους στα παράθυρα και κρεμούν τις κάλτσες τους  στο τζάκι την παραμονή των Χριστουγέννων . Εάν τα παιδιά είναι καλά, ο Άι-Βασίλης γεμίζει την μπότα τους γλυκά, καραμέλες, φρούτα και σοκολάτες . 

 Στον «Σάντα Κλάους» στην Αγγλία. Την παραμονή των Χριστουγέννων έρχεται πάνω σε ένα έλκηθρο, φορτωμένο με δώρα. Το οδηγούν τάρανδοι.

 (Ποιος είναι ο πιο διάσημος τάρανδος;  Ξέρετε;)

 Eίναι ο Ρούντολφ! Έχει κόκκινη μύτη και οδηγάει έλκηθρο. Τα μεσάνυχτα μπαίνει στα σπίτια των παιδιών από την καμινάδα και αφήνει δώρα στις κάλτσες, που έχουν κρεμάσει στο τζάκι. 

Στον Άι-Βασίλη και στους Τρεις Μάγους στην Ισπανία.  Στις έξι  Ιανουαρίου το πρωί τα παιδιά παίρνουν τα δώρα που επιθυμούν. Μπορεί ο Άγιος Βασίλης να τους δίνει τα Χριστούγεννα ένα μικρό δώρο, αλλά οι Μάγοι τους φέρνουν αυτό που πραγματικά θέλουν.  

Οι τρεις Μάγοι όμως κάνουν και κάτι άλλο μαγικό! Μοιράζουν δώρα και στα παιδιά που βρίσκονται στα νοσοκομεία σε όλη την Ισπανία.

(Δεν είναι υπέροχο παιδιά;)

Το γράμμα λοιπόν, το έστειλε ο  Μέγας Βασίλειος σε όλους. Στη συνέχεια, ο κάθε Άι-Βασίλης θα ζητούσε βοήθεια από τους δυνατούς  της χώρας του για να βοηθήσουν σε αυτήν την αποστολή.

Η απάντηση που περίμενε δεν άργησε να έρθει. Σε έξι μέρες έφτασαν όλοι με κόκκινες στολές, λευκές γενειάδες, γυαλιά και πολλά χαμόγελα πάνω σε έλκηθρα. Τα έσερναν ζωηρά ελάφια και τάρανδοι. 

Ακόμα και η Μπεφάνα έφτασε. Χαμογελαστή, καβάλα σ 'ένα σκουπόξυλο, με κόκκινη ρόμπα, καπέλο και ένα πολύχρωμο σάλι.

Η χαρά του Μεγάλου Βασιλείου ήταν απερίγραπτη! Σε επτά μόνο μέρες μπόρεσαν με τη συνεργασία τους να ολοκληρώσουν το έργο.

Η ψυχή τους αμέσως γέμισε χαρά και τα μάτια τους φως! Ο Μέγας Βασίλειος για να τους ευχαριστήσει για την καλοσύνη τους ονόμασε το χωριό «Βασιλειάδα».  

Έπρεπε όμως να κάνουν και μια τελευταία αποστολή. 

Πριν φύγουν, ο Μέγας Βασίλειος γέμισε δώδεκα σάκους με τις σημαντικότερες αρετές. Την αγάπη, τη συγχώρεση και τη δικαιοσύνη τις έβαλε σε μεγαλύτερες ποσότητες. Οι βοηθοί του έπρεπε μετά να τις βάλουν μέσα σε βασιλόπιτες και  να τις μοιράσουν σε όλα τα σπίτια, σε όλο τον πλανήτη, μαζί με τα δώρα των παιδιών. 

Κι έτσι, από τότε και ύστερα, σε κάθε βασιλόπιτα κρύβεται η χαρά και η ελπίδα. 

Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς  καλύτερα και φωτεινά…

Σοφία  Σκλείδα, Φιλόλογος, Συγγραφέας, Ποιήτρια