Δύο παράξενα γράµµατα για τον Άγιο Βασίλη - Έλενα Λιάτου (Λογοτεχνικό Δωδεκαήμερο Χριστουγέννων 2020)

Της Έλενας Λιάτου 
Εκδόσεις ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ 

Πλησιάζουν Χριστούγεννα! Όλοι περιµένουν µε ανυποµονησία τις Άγιες ηµέρες. Οι βιτρίνες είναι στολισµένες! Χριστουγεννιάτικες µελωδίες που σε µαγεύουν, ακούγονται παντού!  Στο Βόρειο Πόλο, ο Άγιος Βασίλης µε τα ξωτικά του, δουλεύουν καιρό τώρα!  « Ροναλντίνο, είναι όλα έτοιµα;» ρωτάει µε αγωνία το βοηθό του. Εκείνος, µασώντας τα λόγια του,  του ανακοίνωσε ότι έχουν µείνει δύο πακέτα χωρίς περιεχόµενο, αφού τα παιδιά δε ζητήσαν δώρο.  Ο Αγάπιος, ένα πλουσιόπαιδο, βαρέθηκε τα παιχνίδια κάθε χρόνο. Φέτος ζήτησε να τον επισκεφτεί στο σπιτικό του και η Ιρίνα, ένα προσφυγάκι από τη Συρία, ζήτησε µια βόλτα µαζί του το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.  
Προβληµατισµένος, αναζητά λύση. Ξαφνικά ο βοηθός του, πρότεινε να πάνε στη νεράιδα του δάσους. Πάντα τους βγάζει από τη δύσκολη θέση. Σύντοµα, τη συναντούν να χορεύει κάτω από το φως του φεγγαριού, στο ρυθµό που της ψιθυρίζει το απαλό αεράκι. Αµέσως της εξηγεί το σκοπό της επισκέψεως του. Η νεράιδα είναι πρόθυµη να βοηθήσει.  
«Μετά χαράς να βοηθήσω. Μα πρώτα πρέπει να σε ρωτήσω. Έχεις προβλήµατα µε την υγεία;  Πίεση, ζάχαρο, ταχυκαρδία;» ρωτά µε αγωνία.  
«Αυτά είναι συνηθισµένα νεραϊδούλα µου για µένα. Δεν µε απασχολεί η ταχυκαρδία, ούτε η πρεσβυωπία. Είναι λιγάκι ανεβασµένα σε αυτή την ηλικία µα… ποιός δίνει σηµασία;» της είπε και την ενηµέρωσε για τα δύο παράξενα γράµµατα.  
Χωρίς να χάσει χρόνο, κούνησε το ραβδί της ρυθµικά, είπε τα λόγια της τα µαγικά και… ο βοηθός έγινε Άγιος Βασίλης σωστός!  
«Χα! Χα!! Χα! Σε έχω ξεπεράσει λίγο στα κιλά αλλά αυτό καθόλου δε µας αφορά» γέλασε ο Άγιος Βασίλης χαϊδεύοντας την τεράστια κοιλιά του. Αµέσως εξήγησε το σχέδιο της. Στη θέση του, θα πήγαινε ο βοηθός, ήταν Άγιος Βασίλης σωστός. Τα παιδιά δεν έπρεπε να δουν τον αληθινό.  
Φτάνοντας πίσω στο Βόρειο Πόλο ο Ροναλντίνο φόρτωσε όλα τα πακέτα ενώ ο Άγιος Βασίλης,  χώθηκε στο εργαστήρι του. Τι έφτιαχνε; Τα βραχιολάκια της φιλίας. Πήρε τις πιο σπάνιες χάντρες,  της αγάπης, της χαράς, της υποµονής, της κατανόησης, της ξενοιασιάς και τα έπλεξε µε µπόλικη αγάπη. Ήταν το δώρο του για τα δύο παιδιά. Μετά έδωσε οδηγίες στο Ροναλντίνο.  
Ώρες πολλές ταξίδευαν στον ατελείωτο ορίζοντα. Πεφταστέρια κατέβαιναν από ψηλά κι ένα εκτυφλωτικό φως, έλουζε τον ουρανό. Παραµονή Πρωτοχρονιάς και όλοι είχαν βυθιστεί σε ένα
ΔΥΟ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ ΕΛΕΝΑ ΛΙΑΤΟΥ 
ύπνο γλυκό. Ο Αγάπιος µένει ξάγρυπνος περιµένοντας. Μια γλυκιά προσµονή γεννήθηκε στα βάθη της καρδιάς του.  
Ξαφνικά άκουσε ένα ελαφρύ χτύπηµα στο παράθυρο. Δεν το πιστεύει ότι το όνειρο του βγήκε αληθινό. Τρέχει και χώνεται στην αγκαλιά του Ροναλντίνο. Μένει εκεί ώρα πολλή, συζητώντας.  Πόσα είχαν να πουν! Φεύγοντας του έδωσε το βραχιολάκι της φιλίας και του ζήτησε να συναντήσει την Ιρίνα από τη γειτονική πόλη και να γίνουν φίλοι.  
«Τι λες; Χωράει η καρδιά σου µία νέα φίλη;» τον ρώτησε κι εκείνος υποσχέθηκε να την γνωρίσει.  Σε λίγο ο Ροναλντίνο βρίσκεται στη γειτονιά της µικρής. Πέρασε από το µισοσπασµένο παράθυρο του φτωχικού σπιτιού της και χάιδεψε απαλά τα σγουρά µαλλιά της. Πιάνοντας την από το χέρι, βγήκαν έξω και ταξίδεψαν στον απέραντο ουρανό.  
Μόλις τελείωσε η βόλτα, της πρόσφερε το βραχιολάκι και της ζήτησε να κάνει έναν καινούριο φίλο τον Αγάπιο. Η µικρή υποσχέθηκε να πραγµατοποιήσει την επιθυµία του.  Εξαντληµένος ο Άγιος Βασίλης, περιµένει στην κεντρική πλατεία το βοηθό του. Φτάνοντας,  αγκαλιάστηκαν χαρούµενοι και διηγήθηκαν τις περιπέτειες τους.  
«Μπράβο Ροναλντίνο! είσαι σπουδαίος!» φώναξε ο Άγιος Βασίλης.  
«Δεν ήταν δύσκολο! Όµως πες µου σε παρακαλώ πόσο θα κρατήσει αυτό; Κουράστηκα να κουβαλώ αυτή τη στρουµπουλή κοιλιά και τούτα τα τεράστια γυαλιά» φώναξε και ξαφνικά εµφανίστηκε η νεράιδα και κουνόντας το ραβδί της ρυθµικά τον έκανε όπως πριν. Σύντοµα εξαφανίστηκε ενώ το έλκηθρο ανέβαινε στο χρυσοκίτρινο ουρανό.  
Ανήµερα Πρωτοχρονιάς οι καµπάνες χτυπούν χαρµόσυνα. Η Ιρίνα φτάνει στην εκκλησία µε τη µητέρα της, καλοντυµένη και καλοχτενισµένη για αυτή την ξεχωριστή ηµέρα.  Ύστερα από λίγο έρχεται και ο Αγάπιος µε τους γονείς του και στέκεται δίπλα της να παρακολουθήσει τη Θεία Λειτουργία. Τι σύµπτωση! Τα δύο παιδιά βρέθηκαν τυχαία το ένα κοντά στο άλλο.  
«Απίστευτο! Φοράει το βραχιολάκι της φιλίας.» σκέφτηκε ο Αγάπιος και ήταν σίγουρος ότι αυτή θα είναι η καινούρια του φίλη. Πόσο λαχταρά να της µιλήσει!  
Πράγµατι! Όταν τελείωσε η Θεία Λειτουργία, τα δύο παιδιά µίλησαν και είχαν τόσα να πουν!  Είχαν και ένα κοινό µυστικό. Τη «µυστική συνάντηση». Έδωσαν όρκο παντοτινής φιλίας, θαρρείς και γνωρίζονταν χρόνια. Μία νέα αληθινή φιλία ξεκίνησε από την ίδια µέρα. Ο Άγιος Βασίλης τους έβλεπε και χαµογελούσε.  
Η φιλία τους δυνάµωνε µέρα µε τη µέρα και θέριευε. Γιατί η φιλία δεν γνωρίζει ούτε σύνορα,  ούτε φυλές, ούτε χρώµατα. Η αληθινή φιλία όταν µας συµβεί, είναι συναίσθηµα ΜΟΝΑΔΙΚΟ!