Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Χρύσα Λυκούδη - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ - ΚΕΦΑΛΟΣ

To Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς για το βιβλίο, τη λογοτεχνία, την ποίηση, τους λογοτέχνες και τις τέχνες.

ΝΕΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2020

Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Χρύσα Λυκούδη - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ



Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 4ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2020 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του τέταρτου τόμου της «Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, Χρύσα Λυκούδη, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΧΡΥΣΑ ΛΥΚΟΥΔΗ


1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Η Λογοτεχνία είναι ένας παράδεισος που χορεύουν μέσα του όλες οι “αισθήσεις” της φαντασίας. Θα έλεγα, είναι η τέχνη του λόγου να  περιγράφεις γεγονότα και χαρακτήρες. Ο τρόπος που θα τα πλάσεις και ο τρόπος που θα τα γράψεις σε καθιστούν λογοτέχνη ή κειμενογράφο.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Το ταξίδι της αναζήτησης. Ένα ταξίδι για την Ιθάκη. Η λογοτεχνία δεν είναι μόνο ένα βιβλίο για να περάσει ευχάριστα η ώρα. Είναι και κινηματογραφική ταινία να γνωρίσεις άλλους κόσμους, άλλη κουλτούρα ανθρώπων, ιστορία λαών. Είναι να δεις τον κόσμο και από μια άλλη οπτική γωνία. Σε κάνει να χαίρεσαι, να απολαμβάνεις, αλλά και να συνοδοιπορείς, να  προβληματίζεσαι και να σκέφτεσαι.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Η ποίηση είναι ρομαντική, είναι ενσυναίσθηση, είναι ταξίδι ψυχής.  Για να τα βιώσεις όλα αυτά μέσα από τη γραφή του ποιητή θα πρέπει να έχεις την κατάλληλη παιδεία κι αυτή λείπει στις μέρες μας, ειδικά από τους νέους. Φοβάμαι ότι το χάσμα μεταξύ ποιητή και αναγνώστη βαθαίνει όλο και περισσότερο.
 
4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Δύσκολο να απαντήσει κανείς. Θεωρώ ότι ποίηση είναι ένα άγριο συναίσθημα έτοιμο να εκραγεί. Εκρήγνυται όταν βρει χαρτί και μολύβι. Ποίηση επιπλέον είναι η έκφραση της ζωής, του έρωτα, της χαράς, της φύσης, της πληγής, του καημού, ακόμη και του θανάτου σε οποιαδήποτε μορφή του. 

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Ξεκίνησα στην εφηβεία μου να γράφω ποιήματα και διηγήματα. Γιατί; Για να εκφράσω το έρωτα, τη χαρά μου, τους προβληματισμούς μου ή την απογοήτευσή μου. Εκεί εύρισκα τη λύτρωση. Το πρώτο μου μυθιστόρημα το ξεκίνησα πριν μερικά χρόνια, εφόσον συνταξιοδοτήθηκα. Με παρότρυναν τα παιδιά μου να γράψω όλες εκείνες τις περίεργες πραγματικές ιστορίες που τους διηγιόμουν όταν ήσαν μικρά, αντί για παραμύθια. Κι ευχαριστώ ιδιαίτερα την κόρη μου που με την επιμονή της να τα γράψω ανακάλυψα το κρυμμένο μου πάθος για τη συγγραφή.

6. Γιατί γράφετε;

Τώρα που έχω ολοκληρώσει και το δεύτερο μυθιστόρημά μου, θα έλεγα, ότι γράφω κατά κύριο λόγο για τη συγκίνηση, για το αίσθημα της δημιουργίας, για το ταξίδι. Κατά δεύτερο λόγο για να <μοιραστώ> με τους αναγνώστες μου τα συναισθήματά μου και τις σκέψεις μου για την δική μου οπτική γωνία που βλέπω τη ζωή, τις αλήθειες της και τα ψέματά της. Επιπλέον θα έλεγα ότι όταν μπαίνω στον κόσμο του βιβλίου μου ξεχνώ τα πάντα γύρω μου και γίνομαι συνοδοιπόρος των ηρώων μου, τους παρακολουθώ που προπορεύονται χωρίς να γνωρίζω τον προορισμό τους. Με αυτό το ταξίδι μαζί τους απόκτησε άλλο νόημα η ζωή μου.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο. Είμαι πολύ παρατηρητική και με συγκινούν πράγματα ή καταστάσεις  που  σε άλλους  περνούν απαρατήρητα.   Ένα ηλιοβασίλεμα, μία λέξη,  ένα ατύχημα, ένα φιλί από ένα ερωτικό ζευγάρι, ένα  αρχοντόσπιτο, οι αρχαιολογικοί τόποι είναι εικόνες που με εμπνέουν. Ακόμη η φτώχεια, η εκμετάλλευση,  η αδικία, η προδοσία, ο πόλεμος, ο θάνατος, αλλά και ο έρωτας, κατεξοχήν ο έρωτας,  η αγάπη, η πίστη είναι θέματα που με συγκινούν. 

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Μπορεί να ξεκίνησα μικρή με την ποίηση, αλλά με κατέκτησε η λογοτεχνική πεζογραφία. Σε ένα μυθιστόρημα έχεις την ευχέρεια να περιγράψεις πολλά γεγονότα, με πολλούς ήρωες  κι άλλα τόσα συναισθήματα. Έχεις την ευχέρεια να πλάσεις χαρακτήρες, να δημιουργήσεις, αλλά και να γκρεμίσεις.

9. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΣΤΕΡΕΨΕ Ο ΛΑΔΩΝΑΣ-Η ΨΥΧΟΚΟΡΗ».

Η Αιμιλία στα 54 χρόνια της, μητέρα τριών παιδιών, είναι μια πετυχημένη χειρουργός ογκολόγος. Έχει το “χάρισμα” μ’ ένα άγγιγμα στον ασθενή της να βλέπει την έκταση του καρκίνου και με τα μαγικά χέρια της να τον εξολοθρεύει. Την ώρα που εγχειρίζει τη μάνα της την Πέρσα θα εμφανιστεί ολοζώντανη καθ΄όλη τη διάρκεια της επέμβασης η νεκρή γιαγιά Αναστασία από την οποία έχει κληρονομήσει το “χάρισμα”. Ήταν η μαμή και η γιάτρισσα του χωριού, δυναμική, επαναστάτρια, σοφή γυναίκα, ο στύλος και το λιμάνι για όλους τους πονεμένους. Ήταν ο γκουρού για την μικρή Αιμιλία.   Με αφορμή την εμφάνισή της, απόψε, θα αναβιώσει το παρελθόν της από τη στιγμή που την έδωσε η μάνα της ψυχοκόρη στα ξαδέρφια της στο βουνίσιο χωριό όπου πηγάζει ο ποταμός Λάδωνας. Κουβαλάει μέχρι τώρα την απόρριψη από την μητέρα της, τον θυμό της, το χάος που τις χωρίζει. Αναπολεί με νοσταλγία την αγάπη και τη λατρεία που εισέπραξε στο βουνίσιο χωριό και  την όμορφη βουκολική ζωή κοντά στους νέους γονείς της. Ξεδιπλώνει  την οδυνηρή ζωή των συγγενών της από τον 19 αιώνα, όπως της τα διηγήθηκε η γιαγιά της η Βιργινία, και όπως τα έζησε η ίδια την δεκαετία το 1960, μέσα από γεννήσεις, έρωτες, γάμους, οικτρούς θανάτους, πολέμους, φόνους, ενοχές, ζωή σκληρή, φτώχεια, αρρώστιες θανατηφόρες, δεισιδαιμονίες, ήθη και έθιμα, αλλά κι έναν παιδικό έρωτα με τον Ορφέα. Έναν έρωτα που έχει στοιχειώσει τη ζωή της. Έναν έρωτα για το παιδί που στέρεψε τον Λάδωνα για χάρη της και την έφερε πίσω στη ζωή μαζί με την γιαγιά Αναστασία από τον θάνατο. Ακόμη και τώρα  βρικολακιάζει τα όνειρά της.

10. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Όποια ώρα της μέρας έχω ελεύθερο χρόνο γράφω.  Όμως με το ξύπνημα της μέρας αισθάνομαι ξεκούραστη, ορεξάτη, αισιόδοξη και την ανάγκη να δημιουργήσω, να έρθω σε επαφή με τους ήρωές μου. Μετά το πρωινό μου βουτάω κυριολεκτικά στο βιβλίο μου. Αν μου τύχει κάποια δουλειά δυσανασχετώ. Βέβαια το μυαλό μου, όπου κι αν πηγαίνω, σκέφτεται συνέχεια την ιστορία μου, την πορεία των ηρώων μου, τους κρίνει και επικρίνει.

11.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Δεν έχω προσωπική εμπειρία καθότι πέρυσι κυκλοφόρησε το πρώτο μου βιβλίο και είναι νωρίς να βγάλω συμπεράσματα. Θεωρώ όμως  ότι υπάρχει κρίση και στο βιβλίο. Ο αναγνώστης πολλές φορές ζυγίζει τι είναι πιο απαραίτητο για την καθημερινότητα και την οικογένεια και το βιβλίο δεν είναι στις προτεραιότητές του. Αναγκάζεται να κάνει οικονομία και στην πνευματική του τροφή. 

12. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Καθημερινά κυκλοφορούν όλο και περισσότερα νέα βιβλία με αποτέλεσμα τα βιβλιοπωλεία να είναι γεμάτα και να αλλάζουν συνέχεια τις βιτρίνες τους. Ο αναγνώστης δυστυχώς σήμερα δεν έχει την πολυτέλεια να αγοράσει όλους τους αγαπημένους του συγγραφείς.

13. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Μια πρωτότυπη ιστορία που θα αγγίξει συναισθηματικά τον αναγνώστη με έναν καλό τρόπο γραφής. Θα έλεγα όμως ότι παίζουν κι άλλοι παράγοντες που δεν έχουν σχέση με το βιβλίο π.χ. η μεγάλη διαφήμιση ή το στήσιμο ενός ονόματος μέσων κάποιων μηχανισμών που δεν γνωρίζω. 

14. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Είμαι αναγνώστης παλιάς κοπής. Προτιμώ το έντυπο. Θέλω όταν διαβάζω να λαμβάνουν μέρος όλες οι αισθήσεις μου. Η αφή και η μυρωδιά του χαρτιού είναι έρωτας.

15.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Να έχει πίστη στο έργο του. Αν δεν την  έχει, να το δουλέψει πάλι και πάλι.  Να έχει μεγάλη υπομονή, επιμονή και να κάνει μεγάλη έρευνα. Να έχει υπόψη του ότι η ζωή του συγγραφέα είναι μοναχική χωρίς να αισθάνεται ποτέ μοναξιά.

16. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

«ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΟ» της Ελένης Κεκροπούλου που τυχαίνει να είναι και εκδότριά μου. Είναι μια ιστορία αληθινή, ρεαλιστική για την απιστία μέσα στο γάμο, δοσμένη με τρυφερότητα και κατανόηση θα έλεγα.

17. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Ο κατεξοχήν αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Ο Λέων Τολστόι, Αλμπέρ Καμύ και πολλοί άλλοι. Στην Ελλάδα έχουμε πολύ καλούς Έλληνες συγγραφείς που αγαπώ και θαυμάζω, αλλά δεν θα ήθελα να τους κατονομάσω γιατί θα πρέπει να αναφέρω πολλά ονόματα. Θα αναφέρω μόνο τον Μενέλαο Λουντέμη που τον διαβάζω και ξαναδιαβάζω πάντα συγκινημένη και από τις γυναίκες συγγραφείς την Αργυρώ Μαργαρίτη, θεωρώ ότι είναι μια γλύπτρια της ελληνικής γλώσσας και της μυθοπλασίας. 

18. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Πολλά! Έχουν γραφεί διαμάντια στην λογοτεχνία. Θα αναφέρω αυτά που έρχονται στο νου μου αυτή τη στιγμή.  «Εκατό Χρόνια Μοναξιά» του Μάρκες. Αυτό είναι η ιερή βίβλος μου, το διαβάζω πάλι και πάλι και δεν το χορταίνω. Με εξιτάρει περισσότερο ο τρόπος γραφής του. «Έγκλημα και Τιμωρία», «Η Πανούκλα», «Η δίκη», «Το πιο λευκό λουλούδι», «Η Γέρση», «Ο Διχασμός», «Οδός Αβύσσου αριθμός 0»,  «Βαθύ Λευκό» και φυσικά πολλά ακόμη.

19. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Ονειρεύομαι όσο ζω και είμαι καλά να πλέκω με τη φαντασία μου ιστορίες που έχουν κάτι να αφήσουν  στον αναγνώστη. Γράφω το τρίτο μου βιβλίο και ήδη έχω σκεφτεί και την πλοκή του τέταρτου. Υγεία να έχουμε όλοι γιατί διανύουμε δύσκολους καιρούς.



*     *     *





*     *     *




ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΧΡΥΣΑΣ ΛΥΚΟΥΔΗ

Γεννήθηκα στα Καραμεσηνέικα, χωριό κοντά στην Πάτρα και Δημοτικό Σχολείο πήγα στη Λυκούρια Καλαβρύτων από όπου κατάγεται η μητέρα μου. Τη Λυκούρια, τη θεωρώ ιδιαίτερη πατρίδα μου γιατί από εκεί ξεκινούν οι καθαρές μνήμες μου και οι πρώτες όμορφες εμπειρίες μου. Πέρα από τη φυσική ομορφιά της, την κάνει μοναδική η πηγή του λατρευτού μου ποταμού Λάδωνα! Την χρονιά που πήγα, το 1962, το ποτάμι στέρεψε για ένα περίπου μήνα. Το γεγονός αυτό –που συγκλόνισ τότε τη ζωή όλων μας-, στάθηκε αιτία να διαμορφωθεί το μονοπάτι που ακολούθησα για την ιστορία μου με τίτλο: “Τη μέρα που στέρεψε ο Λάδωνας. Η Ψυχοκόρη” Από τα εφηβικά μου χρόνια ασχολιόμουν με τη συγγραφή ποιημάτων και διηγημάτων που έχουν μείνει στο συρτάρι μου να μου θυμίζουν τους προβληματισμούς μου, τα όνειρά μου, την αγάπη μου για τη φύση, τα ζώα και τους ανθρώπους. Αφουγκραζόμουν και παρατηρούσα τα πάντα, κι έπλεκα με τη φαντασία μου δικές μου ιστορίες. Όταν ήταν μικρά τα παιδιά μου αντί για παραμύθια τους έλεγα τις περίεργες ιστορίες που έζησα ή άκουσα, κυρίως στη Λυκούρια κι όταν μεγάλωσαν μου επαναλάμβαναν ότι όλα αυτά τους είχαν εντυπωσιάσει και με παρότρυναν να τα γράψω σ' ένα βιβλίο. Έτσι γεννήθηκε αυτό το μυθιστόρημα από προσωπικά μου βιώματα, από τις αφηγήσεις των γιαγιάδων μου και από κάποια πραγματικά γεγονότα και πραγματικούς χαρακτήρες που συνάντησα σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου. Τα πρώτα γυμνασιακά μου χρόνια ήταν στην Κάτω Αχαΐα. Το 1970 εγκατασταθήκαμε οικογενειακώς στην Πάτρα όπου ολοκλήρωσα τις γυμνασιακές μου σπουδές στο Γ΄ Γυμνάσιο Θηλέων. Στη συνέχεια φοίτησα στην ιδιωτική Σχολή Διοίκησης και Λογιστικής στην Πάτρα. Το 1977 διορίστηκα ως Ε.Τ.Ε.Π στο Εργαστήριο των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του Μαθηματικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ πια έχω συνταξιοδοτηθεί. Τα τρια τελευταία χρόνια είμαι μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης του Αγίου Βασιλείου <Η ΟΜΑΔΑ> στην Πάτρα και έχω παρουσιάσει βιβλία Ελλήνων συγγραφέων τους οποίους προσκαλούμε με τη φυσική τους παρουσία. Αρθρογραφώ συχνά και σε τοπικές εφημερίδες για πολιτιστικά θέματα. Έχω ολοκληρώσει το δεύτερο βιβλίο μου που είναι συνέχεια του πρώτου (δυλογία) και τώρα γράφω το τρίτο μου μυθιστόρημα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Περιμένουμε τις απόψεις σας!