Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Ρούλα Τριανταφύλλου - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 4ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2020 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του τέταρτου τόμου της «Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, Ρούλα Τριανταφύλλου, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΡΟΥΛΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Λογοτεχνία είναι η τέχνη του λόγου. Ο λόγος εκφράζει την ψυχή μας. Λογοτεχνία είναι η τέχνη να ζωγραφίζουμε την ψυχή μας. «H ατέρμονη ιχνηλασία της ομορφιάς». Τ. Βαρβιτσιώτης

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Αυτό που προσέφερε πάντα. Την έξοδο της ψυχής του προς τον κόσμο και τους ανθρώπους. Την  βαθύτερη επικοινωνία.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Η ποίηση περνά κρίση όπως και η κοινωνία η ίδια. Προκειμένου για την Ελλάδα  πολλοί ποιητές παγιδεύτηκαν στον γρίφο και στα εσωτερικά τους αδιέξοδα με αποτέλεσμα να χάσουν το κοινό τους. Οι άνθρωποι διαβάζοντας ποίηση θέλουν να δουν τον εαυτό τους να ξεπηδάει από εκεί μέσα, ο κρυπτογραφικός λόγος δεν τους συγκινεί.

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

 Να μου επιτρέψετε να απαντήσω με ένα ποίημα*

*ΠΟΙΗΣΗ
Του λόγου τέχνη. 
Μελωδία της καρδιάς. 
Της ψυχής ξέσπασμα. 
Κλωστές κι ακροβατώ. 
Στην φαντασία, στο ρυθμό. 
Κρύβομαι.
Αποκαλύπτομαι.
Περίτεχνα υφασμένες. 
Λέξεις.
Μουσική, συναίσθημα, 
δάκρυ και χαρά. 
Ύμνους στους θεούς. 
Επικλήσεις. 
Όσα έζησα.
Ιστοί πλεγμένοι, με αιμάτινο της καρδιάς μελάνι. 
Μια φλύαρη σιωπή στο χαρτί.  
Μυστήρια. 
Το «σ’ αγαπώ» και το «αντίο», σε λέξεις και σε στίχους. 
Όσα δε βγήκαν ποτέ από τα χείλη. 
Ποίηση.
Εκεί που λογική δεν χωράει.
Κι ο χρόνος κυλά, ο χρόνος αλλάζει. 
Ελευθερώνομαι. 

*Συμμετοχή στο συλλογικό έργο :  «Περί ποιήσεως» 

Επιμέλεια έκδοσης Δημήτριος Γκόγκας

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Η πρώτη μου αδόκιμη εμπειρία  γραφής ήταν στα 1989.Το  πρώτο ποιητικό βιβλίο που  διάβασα ήταν μια ανθολογία με τίτλο: Τα 100 καλύτερα ποιήματα. Διαβάζοντας το ποίημα του Παλαμά: Τo<<ταξίδι» με συνεπήρε κι έτσι μπορώ να πω ξεκίνησα το δικό μου ταξίδι. Μάλιστα το πρώτο ποίημα που έγραψα έχει ως τίτλο: Ταξίδι.

6. Γιατί γράφετε;

Τώρα που το σκέφτομαι, δεν  έκανα ποτέ στον εαυτό μου αυτή την ερώτηση. Μπορώ  να πω ότι για μένα η ποίηση είναι σαν  ένα φως θεραπευτικό, κάτι που καθρεπτίζει  την ψυχική μου διάθεση, τον πόνο και τη θλίψη. Ναι, μέσα από το πόνο και την θλίψη ο ποιητής μπορεί να εκφραστεί καλύτερα. Όπως και μέσα από τη χαρά. Αλλά και ο έρωτας είναι πηγή έμπνευσης. Χωρίς αυτά δεν λειτουργεί ο ποιητής. Έχουν την θέση της κινητήριας δύναμης, του οίστρου για δημιουργία.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Αυτά που με εμπνέουν είναι όλα τα στοιχεία της φύσης, ο ήλιος, ο αέρας, ο ουρανός. Όλα αυτά συγχωνεύονται με τα εσωτερικά βιώματα, σε μια δύναμη. Η καταφυγή στην ποίηση αποτελεί την μόνη  μου διέξοδο για  λύτρωση.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Πιο πολύ ασχολούμαι με την ποίηση, ενώ  τα πεζά  μου έργα είναι λίγα, αν τα συγκρίνω με τα ποιήματα.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Κάποια στιγμή έρχονταν έντονα στη  μνήμη  μου η νοσταλγία για τα γεγονότα που σημάδεψαν το ξεκίνημα της ζωής μου.  Αισθάνθηκα  τότε την ανάγκη να  καταγράψω ό,τι θεωρούσα πιο σημαντικό. Έτσι, το 2019 εξέδωσα το πρώτο βιβλίο με διηγήματα, με τον τίτλο <<Μνήμες». Έχουν προηγηθεί τρεις συλλογές: <<Ματιές της ζωής από το κέντρο του Αιγαίου», <<Πληγές που θρέψαμε» και <<Τα ανέγγιχτα του χρόνου». Τον Ιανουάριο εξέδωσα την τέταρτη προσωπική  συλλογή με τίτλο: << Μκρές εξορίες»

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «Μικρές εξορίες». 

Ναι, η τελευταία μου ποιητική συλλογή έχει τον τίτλο : «Μικρές εξορίες». Ακολουθώ κι εδώ την μοναχική μου πορεία. Από τους στίχους  και αυτής της συλλογής  βγαίνει ο πόνος, η αγωνία της ψυχής, η ανάγκη μιας φυγής, η συνεχής προσπάθεια για λύτρωση, η τάση για απόδραση του νου και της ψυχής. Μέσα σε αυτή τη δίνη επιχειρώ κάποια «τεχνάσματα αποπροσανατολισμού». Μοναδικός μου στόχος είναι να βρω τη δύναμη να αντισταθώ στην διάβρωση της καθημερινότητας, που μπορεί να οδηγήσει στη διάβρωση της ψυχής. Η ποίηση για μένα είναι πάντα ένα εσωτερικό ξέσπασμα που οδηγεί στην ελευθερία: «Είμαι ελεύθερη σ ένα στίχο / στον στίχο που γράφω».

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Δεν μπορώ  να πω ότι υπάρχει συγκεκριμένη ώρα. Ποτέ δεν είπα: Τώρα θα γράψω. Το ποίημα έχει την ώρα του. Κάποιες φορές πασχίζεις μέρες και βδομάδες κι άλλες φορές πάλι το ποίημα  έρχεται αυθόρμητα και αβίαστα.

12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Η κρίση δεν ενεργεί μόνο αρνητικά, αλλά δίνει και ερεθίσματα στον λογοτέχνη να γράψει.
Αυτός που ασχολείται με την λογοτεχνία επειδή αγαπάει τον πεζό και τον ποιητικό λόγο, δεν αποθαρρύνεται από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στα δύσκολα χρόνια που ζούμε. Αντίθετα, νομίζω ότι έχει υποχρέωση, όχι μόνο να σταθεί όρθιος, αλλά και να εκφέρει ένα λόγο που να στηρίζει την κοινωνία μας και να εμπνέει στους ανθρώπους που δυσκολεύονται, την ελπίδα και την αισιοδοξία.
Συμπάσχει με τους διπλανούς του, ακούει τους στεναγμούς της καρδιάς τους και με την στάση του φανερώνει ότι τους καταλαβαίνει και δεν είναι έξω από αυτά που συμβαίνουν γύρω του. Έτσι, ο λόγος του ζυμώνεται με την σκληρή πραγματικότητα και γίνεται πιο ρεαλιστικός, ανταμώνει με τον πόνο και το δάκρυ, δημιουργώντας άλλες διεξόδους φωτεινές και ελπιδοφόρες.

13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Η ελληνική λογοτεχνική παραγωγή είναι και σήμερα ενδιαφέρουσα, απλά πρέπει να υπάρχει κάποια φροντίδα για λογοτεχνική κριτική παντού σε όλη τη χώρα ώστε τα ενδιαφέροντα έργα να αναδεικνύονται, όπου και να γράφονται. Συνήθως μαθαίνουμε τα της Αθήνας και σπανιότερα έργα σε άλλα μέρη της Ελλάδας.

14. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Φυσικά προτιμώ το έντυπο βιβλίο. Είναι κάτι το ζωντανό, το χειροπιαστό, κάτι που μιλάει καλύτερα στην ψυχή μας. Το ηλεκτρονικό βιβλίο είναι για μένα μια λύση ανάγκης για τα χρόνια της κρίσης, που δεν έχουμε την δυνατότητα να σηκώσουμε το βάρος μιας έκδοσης και οι αναγνώστες πάλι δεν έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν κάποιο βιβλίο.

15.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Δεν θα μπορούσα να δώσω κάποια συμβουλή. Παρ’όλα αυτά  αν θα έπρεπε να πω κάποια πράγματα είναι αυτά τα ελάχιστα: Υπάρχει η κλίση με γιώτα και η κλήση με ήτα, δυο κελεύσματα που όταν αναμιχτούν  έχουμε σαν αποτέλεσμα το έργο, το προσωπικό ύφος και τον ποιητικό λόγο. Καλό θα είναι ο νέος λογοτέχνης να μην αρκείται στην έμπνευση της στιγμής αλλά  να μελετά, τους μεγάλους δημιουργούς. Να διαβάζει, να σημειώνει, να ενδιαφέρεται για τη λογοτεχνία και όχι μόνο για τα δικά του γραπτά. Ο τυφλός σπουδαίος λογοτέχνης Μπόρχες είπε: Είμαι περήφανος όχι για όσα έχω γράψει, αλλά για όσα έχω διαβάσει.

16. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

«Πυθαΐς» της Σοφιανού-Γεωργούση Δήμητρας.

17. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Κ. Παλαμάς, Κ. Καρυωτάκης, Τ. Βαλαωρίτης, Α. Παπαδιαμάντης, Φ. Ντοστογιέφσκι. Χωρίς αυτό να σημαίνει  ότι περιφρονών  το έργων  κάποιων άλλων  και κάνω διαχωρισμό συγγραφέων. Ο καθένας έχει τη δική του παρουσία μέσα στο χώρο αυτό.

18. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Ενδεικτικά θα αναφέρω: Μ. Πολυδούρη, <<Μόνο γιατί μ’αγάπησες»: τα ποιήματα, Γ. Βιζυηνός, <<Το αμάρτημα της μητρός μου» K.Παλαμάς, <<Η ασάλευτη ζωή».

19. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Συνήθως δεν κάνω σχέδια. Απλά ως σκέψη έχω να εκδώσω μια ανθολογία με ποιήματα από τις τέσσερεις συλλογές και για μία δίγλωσση συλλογή με ποιήματα που έχει μεταφράσει ο λογοτέχνης Πέτρος Τσερκέζης.

*     *     *

ΜΙΚΡΕΣ  ΕΞΟΡΙΕΣ 

(της Ρούλας Τριανταφύλλου)

Φύλλα του Φθινοπώρου
οι μικροί  μου  θάνατοι.
Βλέπω τον εαυτό μου να διαβαίνει.

Μίκρυνα   τόσο  μέσα  μου   
ίσα που χωράω στο σώμα μου.
            Χρόνους με κουβαλώ.
Λύπη, φόβοι και καημοί, 
συμπαγή πετρώματα στην ψυχή μου

Μέσα μου κρύβω αλήθειες.  
Μικρές και μεγάλες ήττες που με γέρασαν.
Οι μέρες που απέμειναν 
θα πορευτούν περιγελώντας  με.

Πώς  να κρατήσω τον δικό μου ουρανό
Με τι χέρια  ν’ αγγίξω τα  άστρα;
            Δάκρυ με οδηγεί και με πνίγει.
Οι  καιροί   συνωμοτούν  με την καρδιάς μου.
Πότε ζω και πότε χάνομαι … 
στη σκόνη του χρόνου, οι μικρές  μου εξορίες 
Άνεμε! 
Ω! Άνεμε!
Λαιστρυγόνες  με θέλουν αλυσοδεμένη 
στο παγωμένο χέρι του χειμώνα;

*από την εν πλω ποιητική συλλογή: Μικρές εξορίες-ιδιωτική έκδοση e-book 2020

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΟΣ ΤΟΠΟΣ
(της Ρούλας Τριανταφύλλου)

Να μπορούσα να διάβαζα τον καιρό…
Φτηνός γυρολόγος παζαρεύει τη ζωή μου.
Αρχέγονος τρόμος ζει, ανάμεσα στο πάντα και το ποτέ. 
Η μοίρα γραμμένη με λίθινες λέξεις, χρόνια πέτρινα. 

Ζωή, μοναξιά, θάνατος.
Συνύπαρξη οδύνης.

Θεέ μου, εδώ είμαι ξένος. 
Εδώ είναι ξένος τόπος.
Ψάχνω σε άλλες εποχές, σ΄ άλλους κόσμους
στη μητρική μου γλώσσα, μια ξεχασμένη πατρίδα.

Να πιστέψω στα λόγια της,
ψίθυρο κύματος σε θάλασσα, που πια δεν υπάρχει.
              Θυμάμαι την πρώτη συλλαβή βροχής, 
              ως είχα γεννηθεί στον πυθμένα της θάλασσας.

Πάνω από όχθες των ημερών μου 
 η νύχτα ζυγώνει με βήματα μικρά.

Το δρόμο της κάνω δικό μου. 
Κι αυτή η βροχή μέρες τώρα…
Δάκρυ που κυλάει στη στέγη και την καρδιά μου. 
Τα χρώματα του ουράνιου τόξου ξέπλυνε.

Το μονοπάτι έσβησε, στην έρημη χώρα της ψυχής μου.

Πότε με εγκατέλειψε το σώμα μου; 
Δεν θυμάμαι.
Έμαθα να ουρλιάζω τόσο δυνατά
              που δεν με ακούω!

ΕΩΘΙΝΟ
(της Ρούλας Τριανταφύλλου)

Μη πάψεις 
να είσαι σύννεφο
Αναπνοή
των μουσκεμένων πεύκων
Περπάτησέ με
σ’ ανθισμένη θάλασσα.
Σ’ όλα τα δέντρα το σώμα μου
μοίρασέ το φωτιά 
σε αθέριστο κάμπο

Από την ποιητική συλλογή: Τα ανέγγιχτα του χρόνου

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΡΟΥΛΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

Η Ρούλα Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αμαλιάδα Ηλείας. Το 1985  εγκαταστάθηκε   στις  Λεύκες  Πάρου όπου ζει μέχρι σήμερα. Πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό: Παριανά του Νίκου Χ. Αλιπράντη. Ακολούθησαν δημοσιεύσεις  πεζών  και ποιημάτων σε περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στην Αγγλική  γλώσσα από τον ποιητή Μανώλη Αλυγιζάκη και στην Αλβανική  από τον ποιητή, Πέτρο Τσερκέζη. Με το ποίημα: Αυλαία έλαβε το Γ’ βραβείο στον Ποιητικό Διαγωνισμό ‘’Σικελιανιά 2014.
Ποιητικές Συλλογές α. Ματιές της ζωής από το κέντρο του Αιγαίου/2013 β. Πληγές που θρέψαμε / 2015 / Εκδόσεις Διάνυσμα γ. Τα ανέγγιχτα του χρόνου / 2017 / Εκδόσεις Διάνυσμα δ. Μικρές εξορίες /ιδιωτική έκδοση e-book Ιανουάριο του 2020 ε.Μνήμες Διηγήματα 2019 e-book
Συμμετοχή σε ομαδικά έργα α. Απανθίσματα: Τίτλος της Προσωπικής της Ενότητας: Ψευδαισθήσεις / 2018 / Εκδόσεις Διάνυσμα. β. Περί –Ποίησης / 2017 / Ηλεκτρονική έκδοση σε επιμέλεια Δημητρίου Γκόγκα γ. Ο Χρόνος και ο λόγος / 2018 / Ηλεκτρονική έκδοση σε επιμέλεια Δημητρίου Γκόγκα δ. 4η ομαδική Ποιητική συλλογή / 2017 / Εκδόσεις Διάνυσμα 3. Το βιβλιο.net: Τραινογραφίες / 2016 Στ. Καλλιτεχνικό ημερολόγιο /2015/2017