Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 4ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2020 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του τέταρτου τόμου της «Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.
Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, Μαίρη Κουλεντιανού, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΜΑΙΡΗ ΚΟΥΛΕΝΤΙΑΝΟΥ
1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;
Είναι μια τέχνη υψηλή κι μοναδική που προσφέρει εσωτερική ευχαρίστηση και πληρότητα, κάθαρση της ψυχής αλλά και τη δυνατότητα της δημιουργίας.
2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;
Η λογοτεχνία προσφέρει το ανεκτίμητο και σπάνιο εισιτήριο στο όνειρο. Την δυνατότητα μιας άλλης ματιάς, ενός βλέμματος στο φως της ζωής πλημμυρισμένο από συγκίνηση και έντονα συναισθήματα. Η λογοτεχνία μπορεί να μας δώσει να καταλάβουμε αυτό που είχε πει ο Σαίξπηρ: «είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων".
3. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;
Ποίηση για μένα σημαίνει να παίρνουν μορφή οι σκέψεις μου, να φωτίζονται και να αποκτούν φτερά τα όνειρα. Να απελευθερώνεται ο νους και να ξεσπούν τα συναισθήματα πάνω στο χαρτί, φτιάχνοντας στίχους και δίνοντας μουσική στις λέξεις.
4. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;
Πριν περίπου 20 χρόνια ξεκίνησε το ταξίδι μου στην ποίηση, ορμώμενη από έντονα φορτισμένες συναισθηματικές καταστάσεις.
5. Γιατί γράφετε;
5. Γιατί γράφετε;
Γράφω γιατί με εκφράζει να αποτυπώνω τις σκέψεις μου στο χαρτί και να ταξιδεύω στο όνειρο. Είναι μια μοναδική ψυχική εκτόνωση που μεταφράζει συναισθήματα, προβληματισμούς και ενδόμυχες σκέψεις, σε λέξεις.
6. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας;
Εμπνέομαι από τα πάντα. Από ένα λουλούδι ανθισμένο, από μια χιονισμένη βουνοκορφή, από τον ήχο μιας μελωδίας, από τη μυρωδιά του νοτισμένου χώματος, από ένα συμβάν, από ένα συναίσθημα. Από τα προβλήματα της καθημερινότητας, από την χαρά και τη λύπη της ζωής, από την γέννηση και τον θάνατο.
7. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;
Περισσότερο ασχολούμαι με την ποίηση. Γράφω σε 15/σύλλαβο, σε ελεύθερο στίχο και έχω μια ιδιαίτερη αγάπη στα χαϊκού.
8. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.
Είναι προς έκδοση η πρώτη μου ποιητική συλλογή.
9. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;
9. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;
Συνήθως βράδυ, στην ηρεμία της νύχτας και στην μαγεία που προσφέρει το σκοτάδι.
10. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;
Θεωρώ ότι στις μέρες μας υπάρχει μια ανεξέλεγκτη θα τολμούσα να πω λογοτεχνική παραγωγή, γεγονός που είναι από τη μια ελπιδοφόρο μιας κι όλο και περισσότεροι άνθρωποι εκφράζονται μέσω της τέχνης, αλλά από την άλλη πλευρά χάνεται η ποιότητα κι ξεπερνιούνται τα όρια πολλές φορές.
Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν η μυθιστορηματική βιογραφία «Αγγέλικα η Μαντενούτα», της Ελένης Κεκροπούλου , αναφερόμενο στην πραγματική ιστορία της μητέρας του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού.
15. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;
Θεωρώ ότι στις μέρες μας υπάρχει μια ανεξέλεγκτη θα τολμούσα να πω λογοτεχνική παραγωγή, γεγονός που είναι από τη μια ελπιδοφόρο μιας κι όλο και περισσότεροι άνθρωποι εκφράζονται μέσω της τέχνης, αλλά από την άλλη πλευρά χάνεται η ποιότητα κι ξεπερνιούνται τα όρια πολλές φορές.
11. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Νομίζω ότι το έντυπο βιβλίο προσφέρει μια άλλου είδους ευχαρίστηση στον αναγνώστη. Είναι η μυρωδιά του χαρτιού, ο ήχος του καθώς γυρνά, η μαγεία μιας εξερεύνησης. Όμως η τεχνολογία καλπάζει, όλα αλλάζουν κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ακολουθούμε το ρεύμα της εποχής δίνοντας έτσι κι στο ηλεκτρονικό βιβλίο την ευκαιρία που του αρμόζει.
12. Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;
Η τέχνη του να δημιουργείς τέχνη δεν έχει μυστικό, δεν έχει συμβουλές. Προϋποθέτει μόνο να ακολουθείς την καρδιά σου και ό,τι αυτή προστάζει.
13. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν η μυθιστορηματική βιογραφία «Αγγέλικα η Μαντενούτα», της Ελένης Κεκροπούλου , αναφερόμενο στην πραγματική ιστορία της μητέρας του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού.
14. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Κωστής Παλαμάς, Μενέλαος Λουντέμης, Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, Οσκαρ Ουάιλντ, Τζον Στάινμπεκ, Γιώργος Σεφέρης, Γιάννης Ρίτσος είναι μερικοί από τους συγγραφείς που αγαπώ ιδιαίτερα.
«Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» του Μ. Λουντέμη, «Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι» του ‘Οσκαρ Ουάιλντ, «Τα σταφύλια της οργής» του Τζον Στάινμπεκ, «Τα ρω του έρωτα» του Οδυσσέα Ελύτη, «Η σονάτα του σεληνόφωτος» του Γ. Ρίτσου.
16. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;
Τα μελλοντικά μου άμεσα σχέδια αφορούν στην έκδοση της πρώτης μου ποιητικής συλλογής που θα περιλαμβάνει ποιήματα σε 15σύλλαβο και ελεύθερο στίχο. Και μιας δεύτερης έκδοσης με ποιήματά μου χαϊκού που αγαπώ ιδιαίτερα.
* * *
Χαϊκού
(της Μαίρη Κουλεντιανού)
(της Μαίρη Κουλεντιανού)
Φλύαρη καρδιά,
ποτέ δεν σ΄ άκουσα
κι ας είχες δίκιο.
Γρήγορα φεύγει,
ρυτίδες μας φέρνει,
της νιότης χρόνος.
Να κολυμπάμε
μες στα βρώμικα νερά
μας ανάγκασαν.
Τους άδειους τοίχους,
στολίζω κάθε μέρα,
με τη μοναξιά.
Τραγούδια θα πω
που δεν μπόρεσα εψές,
σε έρημες ακτές.
Το κύμα σκύβει
στου κοχυλιού το βάθος
το δάκρυ να πιεί.
Κέφι για ζωή
είχε κι όνειρα πολλά,
κόπηκαν με μιας.
Εγκατάλειψη,
που άφησε τις πληγές
να αιμορραγούν.
Η κόρη τ’ ουρανού
(της Μαίρη Κουλεντιανού)
(της Μαίρη Κουλεντιανού)
Θυμώνει η κόρη τ’ ουρανού,
τα μαύρα της και βάζει,
μη δούνε τα ματάκια της
που δάκρυα κυλάνε.
Κουνά τα χέρια βγάζει αστραπές,
χτυπά τα πόδια και βροντά και σείεται το σύμπαν
και μόνο τον λυγμό ακούς,
που βγάζει από τον πόνο.
Κρατάει μια και δυο και τρεις μέρες για να περάσει,
μπορεί και περισσότερο
ως να καταλαγιάσει.
Τότε ουράνιο τόξο όταν βγει,
θε να την καλοπιάσει,
μες τα γαλάζια θα ντυθεί,
τον πόνο να ξεχάσει.
(17-1-2016)
τα μαύρα της και βάζει,
μη δούνε τα ματάκια της
που δάκρυα κυλάνε.
Κουνά τα χέρια βγάζει αστραπές,
χτυπά τα πόδια και βροντά και σείεται το σύμπαν
και μόνο τον λυγμό ακούς,
που βγάζει από τον πόνο.
Κρατάει μια και δυο και τρεις μέρες για να περάσει,
μπορεί και περισσότερο
ως να καταλαγιάσει.
Τότε ουράνιο τόξο όταν βγει,
θε να την καλοπιάσει,
μες τα γαλάζια θα ντυθεί,
τον πόνο να ξεχάσει.
(17-1-2016)
Η αγάπη
(της Μαίρη Κουλεντιανού)
(της Μαίρη Κουλεντιανού)
Έτσι ξαφνικά χωρίς να το περιμένω,
αποζητώντας το κατά βάθος
σε χρόνο μηδέν ,
ήρθε και με βρήκε η αγάπη.
Αγάπη, η πιο γλυκιά και από το μέλι λέξη,
αλλά ακόμη πιο ωραία είναι
να νιώθεις τι σημαίνει αγάπη.
Ένιωσα προς στιγμή το έδαφος
να φεύγει κάτω από τα πόδια μου.
Μα γρήγορα άνοιξα την αγκαλιά μου
Και την έκλεισα μέσα, την έσφιξα δυνατά
να μη μπορεί να φύγει.
Κι αφού σιγουρεύτηκα,
πήρα από το χέρι και βγήκαμε στον δρόμο.
Τρέξαμε σαν παιδιά
κάτω από την βροχή και βραχήκαμε,
δεν μας εμπόδισε το κρύο.
Παίξαμε με το χιόνι
και χωρίς να το καταλάβουμε,
μας βρήκε η άνοιξη.
Πρασίνισαν τα δέντρα και μπουμπούκιασαν.
Ξαπλώσαμε πάνω σ’ ανθισμένα λιβάδια,
κάτω από τον ήλιο
και με κλειστά μάτι,
ακούγαμε το θρόισμα των δέντρων
από το φύσημα του ανέμου,
που περνούσε πάνω στα κορμιά μας σαν χάδι.
Την τραγουδήσαμε
και χορεύοντας βρεθήκαμε στη θάλασσα
δίπλα στο κύμα που έσκαγε στην αμμουδιά
κι αγκαλιασμένοι,
φιληθήκαμε κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι
και γίναμε ένα, «Εγώ και η Αγάπη».
(12-11-2015)
αποζητώντας το κατά βάθος
σε χρόνο μηδέν ,
ήρθε και με βρήκε η αγάπη.
Αγάπη, η πιο γλυκιά και από το μέλι λέξη,
αλλά ακόμη πιο ωραία είναι
να νιώθεις τι σημαίνει αγάπη.
Ένιωσα προς στιγμή το έδαφος
να φεύγει κάτω από τα πόδια μου.
Μα γρήγορα άνοιξα την αγκαλιά μου
Και την έκλεισα μέσα, την έσφιξα δυνατά
να μη μπορεί να φύγει.
Κι αφού σιγουρεύτηκα,
πήρα από το χέρι και βγήκαμε στον δρόμο.
Τρέξαμε σαν παιδιά
κάτω από την βροχή και βραχήκαμε,
δεν μας εμπόδισε το κρύο.
Παίξαμε με το χιόνι
και χωρίς να το καταλάβουμε,
μας βρήκε η άνοιξη.
Πρασίνισαν τα δέντρα και μπουμπούκιασαν.
Ξαπλώσαμε πάνω σ’ ανθισμένα λιβάδια,
κάτω από τον ήλιο
και με κλειστά μάτι,
ακούγαμε το θρόισμα των δέντρων
από το φύσημα του ανέμου,
που περνούσε πάνω στα κορμιά μας σαν χάδι.
Την τραγουδήσαμε
και χορεύοντας βρεθήκαμε στη θάλασσα
δίπλα στο κύμα που έσκαγε στην αμμουδιά
κι αγκαλιασμένοι,
φιληθήκαμε κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι
και γίναμε ένα, «Εγώ και η Αγάπη».
(12-11-2015)
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΑΙΡΗΣ ΚΟΥΛΕΝΤΙΑΝΟΥ
Η ΜΑΙΡΗ ΚΟΥΛΕΝΤΙΑΝΟΥ, σύζυγος του Νικολάου Κουλεντιανού από το Κορακοβούνι Κυνουρίας γεννήθηκε από βιοπαλαιστές γονείς στο ιστορικό Άργος, όπου και μένει μόνιμα.
Οι γονείς της Δημήτρης και Αναστασία Γαλάνη, με περίσσευμα αγάπης και καλοσύνης, ανάθρεψαν κι τα τρία παιδιά τους Γεώργιο, Νίκο και Μαίρη, με στοργή και με μεγάλη φροντίδα, στα πέτρινα για την Ελλάδα μετακατοχικά και εμφυλιοπολεμικά χρόνια, κάτω από προβληματικές συνθήκες και αβεβαιότητα για το μέλλον, αλλά με οικογενειακές αρχές και αρετές, απαραίτητα εφόδια για τα επόμενα χρόνια της ζωής τους.
Ολοκλήρωσε τα εγκύκλια μαθήματά της στο Άργος, με επιτυχία, αλλά και με πολλές φιλοδοξίες και γι’ ανώτερες σπουδές, που λόγω εγγενών και ανυπέρβλητων δυσκολιών έμειναν ανεκπλήρωτες. Η φιλομάθεια όμως, παράθυρο ανοιχτό από τα παιδικά της χρόνια, την οδηγούσε στις πηγές για περαιτέρω αναζητήσεις και την έκανε κοινωνό πολλών πνευματικών και μορφωτικών αγαθών, μελετώντας αδιάκοπα τα λογοτεχνικά έργα των σύγχρονων και παλαιότερων συγγραφέων. Από το γάμο της με το Νίκο Κουλεντιανό, από την Αρκαδία, απόκτησε δύο παιδιά, τη Μαρίνα και το Γιάννη. Επιπλέον δε από την κόρη της απόκτησε και δύο εγγόνια, τη Μαίρη και το Νίκο και από τον γιό της Γιάννη έναν εγγονό που γεννήθηκε πρόσφατα.
Η φλογερή αγάπη της για το γενέθλιο τόπο της, το Άργος, την παρότρυνε, από μικρής ηλικίας, να θέσει τον εαυτό της στην υπηρεσία των πολιτιστικών δρώμενων της πόλης. Επί εικοσαετία ολόκληρη πρόσφερε τις υπηρεσίες της στο Λύκειο Ελληνίδων (Παράρτημα Άργους), από την αρχή ως μέλος του Δ.Σ. και για πολλά χρόνια ως έφορος της πλούσιας ιματιοθήκης του. Την επιτυχημένη της θητεία, όπως λέει η ιδια χαρακτηριστικά « τη συγκρίνω με αποφοίτηση από μία μεγάλη πολιτιστική Σχολή κύρους και μάλιστα σε πολλούς ειδικούς τομείς».
Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στα ποιητικά ημερολόγια των εκδόσεων ΙΩΛΚΟΣ για τα έτη 2017 και 2018. Χαϊκού της συμπεριλαμβάνονται στο «ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΧΑΪΚΟΥ 2015» ενώ το περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ Μυτιλήνης φιλοξενεί στα τεύχη του ποιήματά της. Εχει συνεργαστεί με το τοπικό περιοδικό «ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ» του Γιώργου Μουσταϊρα, στο 5ο τεύχος του οποίου, τον Οκτώβριο του 2001, δημοσιεύτηκε ένα αφιέρωμά της στο ιστορικό «Καπηλειό του Μαρίνου». Μια εξαιρετική κατάθεση αναμνήσεων για το μικρό καπηλειό που στιγμάτισε μια ολόκληρη εποχή. Το συγκεκριμένο μάλιστα κείμενο έχει φιλοξενηθεί στην εφημερίδα Ναυτεμπορική. Εργα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά κι έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικούς ιστότοπους αλλά και σε τοπικές κι διαδικτυακές εφημερίδες
Είναι μέλος των λογοτεχνικών παγκόσμιων κοινοτήτων των Poetas del Mundo και Our Poetry Archive, στα ιστολόγια των οποίων έχουν δημοσιευτεί μεταφρασμένα στα αγγλικά τα ποιήματά της “where did you hide”, “the key”, “when you smile”, “love one night”, “the rose”, καθώς και της Ενωσης Συγγραφέων και Λογοτεχνών Αργολίδας. Επί σειρά ετών συμμετέχει στην Παραδοσιακή Χορωδία του Λυκείου Ελληνίδων Αργους κι στην Χορωδία της Πολιτιστικής Αργολικής Πρότασης.
΄Εχει βραβευτεί από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αργους το 2002 στα πλαίσια του διαγωνισμού ποίησης «Αργείων Εργα» Τελευταία της διάκριση ήταν η βράβευση της από την Εταιρεία Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου, η οποία την τίμησε με το 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ ΧΑΪΚΟΥ στα πλαίσια του 18ου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού που διοργάνωσε. Η βράβευση έγινε σε μια επίσημη τελετή που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2018 στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη». Η κ. Κουλεντιανού ασχολείται ερασιτεχνικά με την ζωγραφική έχοντας δημιουργήσει ήδη μια αξιόλογη συλλογή από ακουαρέλες και ασπρόμαυρες απεικονίσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!