Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Νίκη Ταγκάλου - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 4ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2020 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του τέταρτου τόμου της «Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, Νίκη Ταγκάλου, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΑΓΚΑΛΟΥ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Η τέχνη της ζωής μέσα στις σελίδες.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Τα πάντα και τίποτα. Εξαρτάται από το πόσο ανοιχτόμυαλος και διορατικός είναι ένας άνθρωπος.  Από το πόσο δεκτικός είναι να “πάρει” από ένα ανάγνωσμα και ένα συνεχεία αυτή τη γνώση να τη μεταδώσει και αλλού.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Νομίζω ρωτάτε το λάθος άτομο κάτι τέτοιο. Σαν αιώνια“ερωμένη” της ποίησης δεν θα έλεγα ποτέ ότι δεν κατέχει τη θέση που είχε παλαιότερα. Η ποίηση είναι ποίηση  εις τους αιώνες των αιώνων και πάντα την ακολουθούσε συγκεκριμένος κύκλος ανθρώπων. Η ποίηση δεν είναι για όλους και για αυτό είναι και ιδιαίτερη.

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Για έναν άνθρωπο που γράφει ποίηση είναι η πιο εύκολη ερώτηση. Για μένα είναι ένας τρόπος διαφυγής από αυτόν τον κόσμο. Είναι το οξυγόνο που χωρίς αυτό δεν μπορώ να επιβιώσω. Είναι η εξομολόγηση ενώπιον Θεού και ανθρώπου. 

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Έγραφα από πάντα, ερασιτεχνικά φυσικά, πιο “επαγγελματικά” αν θέλετε – αν και δεν μου αρέσει αυτός ο όρος- γιατί η γραφή δεν μπορεί κατ’εμέ να γίνει επάγγελμα, άρχισα το 2012 και ο λόγος ήταν καθαρά προσωπικός. Όπως λέω και σε έναν στίχο μου “ Ένα βράδυ με έσωσαν οι στίχοι μου κι από τότε τους υπηρετώ”.

6. Γιατί γράφετε;

Γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Γιατί δεν το διάλεξα εγώ, η ποίηση με βρήκε σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου και στην κυριολεξία με τράβηξε από όλο αυτό που ζούσα. Ήταν η δική μου έξοδος κινδύνου.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Η ίδια η ζωή. Δεν έγραψα ποτέ χρησιμοποιώντας τη φαντασία μου, για να αγγίξω εμένα πρώτα και μετά τον αναγνώστη γράφω αληθινά και ειλικρινά όπως θα μίλαγα σε έναν άνθρωπο δίπλα μου.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Με την ποίηση. Έκανα μια απόπειρα στο παρελθόν να λοξοδρομήσω λίγο με το διήγημα “30 Ημέρες”όμως και αυτό χαρακτηρίστηκε ποίηση. Νομίζω πως δεν μπορώ αλλά και ενδόμυχα δεν θέλω να της ξεφύγω.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Συστήθηκα στο αναγνωστικό κοινό το 2012 με ένα ποιητικό e-book, τη “Μάχη Ερώτων. H συλλογή μεταφράστηκε και στα Αγγλικά και κυκλοφόρησε σε πολλές χώρες μέσω του δικτύου Amazon. Ακολούθησαν οι ποιητικές συλλογές “Eπανάσταση Σιωπής”το 2013, το “Κορμί της Λύπης” το 2014,  το διήγημα “30 Hμέρες”το 2015 και εν συνεχεία “ O Kύκλος των Καταραμένων Ποιητών”το 2017, με Έλληνες και Ευρωπαίους ποιητές σε μετάφραση δική μου, η συλλογή “ Έρωτες Εν Τάφω” το 2018 και τέλος (προς το παρόν ελπίζω) το ποιητικό λεύκωμα “H Γυναίκα Του Κόσμου” το 2019.

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ». 

Πρόκειται για ένα ποιητικό λεύκωμα, σε συνεργασία με το φωτογράφο Νίκο Νικόπουλο, με ασπρόμαυρες φωτογραφίες γυναικών όλων των ηλικιών. Το βιβλίο καταπιάνεται με κοινωνικά θέματα όπως είναι η διαφορετικότητα, η κακοποίηση αλλά και γενικά ο ρόλος της γυναίκας μέσα στην κοινωνία.  Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Grotesque του Ομίλου Ελκυστής, τελεί υπό την Αιγίδα του Δήμου Πειραιά και μέρος των εσόδων θα δοθεί στον Ξενώνα Φιλοξενίας Κακοποιημένων Γυναικών του Δήμου. 

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Η έμπνευση δεν έχει ώρα και μέρα συγκεκριμένη. Μπορεί να είναι οποιαδήποτε στιγμή και οπουδήποτε. Δεν έχω πιεστεί ποτέ να γράψω γιατί σε αυτήν την περίπτωση δεν θα ήταν ποίηση αλλά έγκλημα εκ προμελέτης.

12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Φυσικά δύσκολη. Πρώτον γιατί η λογοτεχνία δεν μπορεί να είναι ένα μέσο επιβίωσης και αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να αφοσιωθεί σε αυτήν πλήρως και δεύτερον γιατί ο εκδοτικός χώρος τώρα πια –τις περισσότερες φορές - “κοστίζει”πολύ.

13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Στις μέρες μας θα έλεγα πως βρίσκεται σε πληθώρα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως είναι και καλό. Καταλαβαίνω και εντοπίζω κατά καιρούς πως υπάρχουν πολλοί λόγοι που γράφει ένας άνθρωπος, ένας λόγος όμως που δεν θα έπρεπε καν να κουνάει το μολύβι μας είναι η ματαιοδοξία.

14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Φυσικά το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε είναι να μιλάμε για ένα πολύ καλό βιβλίο. Όμως, δυστυχώς, πολλά καλά βιβλία της εποχής μας μένουν στην αφάνεια, οπότε η συνταγή απαιτεί και την μέγιστη προώθηση από μεριάς του εκδοτικού οίκου. Για να έχεις αυτό το αποτέλεσμα πρέπει να επενδύσεις πάνω σε ένα έργο.

15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Ασυζητητί το έντυπο. Δεν υπάρχει κάτι ομορφότερο από το να πιάνεις στα χέρια σου ένα βιβλίο και να μυρίζεις το χαρτί. Να το βλέπεις στη βιβλιοθήκη σου και να μπορείς ανά πάσα στιγμή να το ανοίξεις.

16.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Θα του έλεγα το γνωμικό ενός Αμερικανού θεατρικού συγγραφέα, του Wilson Mizner. “Να είσαι καλός με τους ανθρώπους όταν ανεβαίνεις, γιατί θα τους ξανασυναντήσεις όταν κατεβαίνεις.

17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Το “Tετ α τετ” της Sylvia Plath με τον Ted Hughes. Διαβάζω πολύ ποίηση αλλά και βιογραφίες ποιητών. Με συναρπάζουν ιδιαίτερα οι λεγόμενοι “καταραμένοι ποιητές”. Ήταν ένα υπέροχο βιβλίο με υπερβολικά πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή τους.

18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Πολλοί, ενδεικτικά θα σας αναφέρω τους: Ελύτη, Λειβαδίτη, Βρεττάκο, Γώγου, Sexton, Plath, Akhmatova, Artaud.

19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Το πρώτο και αγαπημένο μου αλλά και ο λόγος που ερωτεύτηκα την ποίηση είναι το“Μονόγραμμα” του Ελύτη, θεωρώ πως είναι το κατεξοχήν ερωτικό ποίημα της Ελλάδος. Το δεύτερο αγαπημένο μου είναι το διήγημα “Η μοναξιά είναι από χώμα” της Μάρως Βαμβουνάκη, ένα απίστευτο ερωτικό εξομολογητικό αφήγημα που επίσης θα χαρακτήριζα άκρως ποιητικό.

20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Πολύ απλά και λιτά να μπορώ να συνεχίσω να γράφω. Όσο απλή πρόταση σας φαίνεται αυτή τόσο δύσκολη είναι στην πράξη της.  Καταπονούμαι ψυχικά όταν αραδιάζω την ψυχή μου πάνω στο χαρτί. Εκεί εξομολογούμαι πράγματα που στον ίδιο μου τον εαυτό φοβάμαι να πω.

*     *     *

ΛΥΓΙΣΑ 
(της Νίκης Ταγκάλου) 

Λύγισα… 
Για τα παράθυρα που σφραγίστηκαν μέσα σε μια νύχτα 
και έκλεισαν την ψυχή μου μέσα σε κατάσταση μέθης. 
Για τις πόρτες που ποτέ δεν άνοιξα ενώ πίστευα 
σε αυταπάτες αλλοτινών καιρών, πιο αγνών. 
Λύγισα και κοίταξα έναν καθρέφτη, μήπως με ξυπνήσει, 
μήπως μου δείξει τα μάτια μου, κατάκοπα και σκοτεινά. 
Θλιβερά γονάτισα και έκλαψα εγώ 
για την προδοσία που γεύτηκα και με έπνιξε. 
Γοερά έκλαψα για το θάνατο που μελετούσα, 
για τα χέρια που ακούμπησα νομίζοντας πως ήταν τα δικά μου. 
Μετέωρη βγήκα στη βροχή να πνιγώ, 
να μπερδευτούν τα δάκρυα με τη βροχή να παραμυθιαστώ. 
Λύγισα και συνάντησα φόβους που δεν είχα δει ποτέ το πρόσωπό τους. 
Και η βροχή σταμάτησε 
και έψαξα να βρω φωτιά, 
έψαξα να βρω γκρεμό 
και στο χείλος κάθε καταστροφής ήξερα 
πως χειρότερο από την προδοσία δεν είχε. 
Χειρότερο από την αγάπη κρεμασμένη σε ένα σκοινί δεν είχε. 
Λύγισα και έκανα το θρήνο μαξιλάρι μου 
και εσένα ολόκληρο το κρεβάτι μου 
για να μπορώ κάθε βράδυ να ξαποσταίνω την απογοήτευσή μου. 
Να κοιμίζω τη ζωή μου. 

“Λύγισα” του είπα και μου είπε, 
“δεν πειράζει, εσύ αντέχεις…”

ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΣΥΜΠΑΝ

(της Νίκης Ταγκάλου) 

Πέρασε κι αυτό… 
Όπως περνούν τόσα και τόσα. 
Η ζωή συνεχίζεται, ο καθημερινός αγώνας πάντα στη θέση του. 
Αυτά τα μάτια όμως, άλλαξαν. 
Πέτρωσε το βλέμμα, άδειασε. 
Παγωνιά βγαίνει από μέσα και σίγουρα φίλε μου,
η καρδιά είναι που τα τιμωρεί. 
Να είμαστε καλά! 
Μια πρόταση που βγαίνει από το στόμα μου μηχανικά πια 
σαν φτηνή ηχογράφηση. 
Να είμαι, να προσπαθώ τουλάχιστον… 
Με λύπες να κρέμονται από πάνω μου σαν σταφύλια, 
τόσο βαριά που καθιστούν δύσκολο το βήμα μου. 
Και περπατάω και περπατάω και πάντα το δέντρο μου γίνεται βαρύτερο. 
Να είμαστε καλά! 
Και μέσα μου να σαπίζω. 
Να είμαστε καλά! 
Και να χαμογελάω σαν κούκλα βιτρίνας, να δείχνω τα δόντια μου 
και η γλώσσα μου να κλαίει. 
Να ματώνω δάχτυλα για να μη ματώσω τα μάτια μου ξεριζώνοντάς τα. 
Κατά τα άλλα, πέρασε κι αυτό 
και φθείρω τη ζωή μου μέσα στη λιποταξία του μυαλού μου 
που αρνείται να μου κάνει το χατίρι να δεχθεί και να κατανοήσει την πραγματικότητα που μας έσυρε μαζί της.
Και στέκομαι τώρα πια σε ένα κατώφλι, που μόνο νύχτα είναι 
και κοιτάζω μια θάλασσα από ψηλά γιατί αν θελήσω να πάω δίπλα της 
θα γίνω ένα με εκείνη. 
Πέρασε κι αυτό… και τίποτα δεν περνάει… 
Αιχμάλωτη μέσα σε κείμενα με άσχημο τέλος 
και εσύ να διαβάζεις μόνο την αρχή. 
Εσύ να ζεις μέρα και εγώ μόνο νύχτα 
και ποτέ η μια να μη διαδέχεται την άλλη. 
Πώς θα βρεθούμε έτσι; 
Σε μίσησα πολύ, έχοντας ήδη γίνει ένα με εσένα 
και ζώντας σε ένα παράλληλο σύμπαν μαζί σου, 
μια ο κλέφτης εσύ, μια το θύμα εγώ και αντίστροφα.  
Σου κλέβω λέξεις εγώ, μου κλέβεις μνήμες εσύ 
μέχρι να αδειάσει ο ένας από τον άλλον, 
να καταστραφούμε τελείως και να ξαναγίνουμε μαζί.

ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
(του Νίκης Ταγκάλου)

Λες και ο θάνατος είχε πρόσωπο, μάτια, μύτη, στόμα. 

Λες και δε διέφερε από εμάς και εμείς του δίναμε την τραγική όψη ενός απόκοσμου θύτη. 
Λες και οι φόβοι μας ήταν μόνο αυτός. 
Οι φόβοι μας όμως ήταν πολλοί περισσότεροι. 
Αυτός ήταν μόνο ο επίλογος. 
Καθοριστικός μεν, τραγικός όμως όχι. 
Το τραγικό των πραγμάτων ήταν η μοναξιά, το ψέμα, η προδοσία 
και οι καμουφλαρισμένοι τύραννοι μεταμφιεσμένοι σε ανθρώπους. 
Το τραγικό είναι να πυροβολούν τη ζωή μας και να μην πεθαίνουμε. 
Να ζούμε μέσα σε μυστικά που ποτέ δε φανερώνονται. 
Μέσα σε ψέματα που ποτέ δε γίνονται αλήθειες. 
Να ζούμε όλη μας τη ζωή καρφωμένοι πάνω σε έναν τοίχο και να έχουμε την ψευδαίσθηση πως προχωράμε. 
Όλα αυτά εκ των έσω… 
Εκ των έξω, ακόμα χαμογελάμε 
και περιφέρουμε την ευτυχία μας σαν κλόουν σε τσίρκο. 
Δε λέω… Οι παραστάσεις πολλές, το κοινό όμως νεκρό… 
Κλείσε τα μάτια σου και μην ξεχνάς, 
η ψυχή δε χρειάζεται καν αισθήσεις, 
κατέχει και κατέχεται ανεξάρτητη. 
Είναι μια επανάσταση από μόνη της. 
Κάθε βράδυ με αφήνω ελεύθερη να σε αγαπάω 
και έτσι κάθε πρωί με συναντώ ήρεμη, 
ξεγελώντας τα ναυάγια που προσπαθούν να με παρασύρουν. 
Γλυκέ μου άνθρωπε, η παραδοχή του συναισθήματος είναι η μισή ευτυχία, 
η άλλη μισή είναι να μάθεις να ζεις με αυτό που προσπαθείς να κρύψεις από τον ίδιο σου τον εαυτό…

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΝΙΚΗΣ ΤΑΓΚΑΛΟΥ

Η Νίκη Ταγκάλου γεννήθηκε το 1975 στον Πειραιά όπου και ζει μέχρι σήμερα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της σε σχολή Φωτογραφίας κι εργάστηκε για έναν χρόνο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως φωτογράφος. Έκτοτε δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα ασχολούμενη με τις Δημόσιες σχέσεις. Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και Επίτιμο Μέλος της International Art Academy. Κάτοχος Bachelor of Arts in Poetry.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - "ΜAXH ΕΡΩΤΩΝ" 2012 - “LOVERS BATTLE” (Κυκλοφόρησε και στην Αγγλική γλώσσα) - "EΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΙΩΠΗΣ" 2013 (Βραβείο ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2014) - "ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ" 2014 (Βραβείο ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2015) - "30 ΗΜΕΡΕΣ" 2015 - "O ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ" 2017 - "ΕΡΩΤΕΣ ΕΝ ΤΑΦΩ" 2018 (Bραβείο Αριστείας Συγγραφικού Έργου 2018) -“ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ” 2019 Πλήθος δημοσιεύσεών της σε διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά. Συμμετοχή στις κάτωθι ομαδικές ποιητικές συλλογές : - “127 ΦΩΝΕΣ” - “1η ΟΜΑΔΙΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ” των Εκδόσεων ΔΙΑΝΥΣΜΑ - “2η ΟΜΑΔΙΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ” των Εκδόσεων ΔΙΑΝΥΣΜΑ Έχει τιμηθεί επίσης: -ΒΡΑΒΕΙΟ "ΣΟΦΟΚΛΗΣ" στον 1o Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης "ΜΑΝΩΛΗ ΑΛΥΓΙΖΑΚΗ" -Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ στα ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2013 -Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ στα ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2013. -ΒΡΑΒΕΙΟ "ΣΑΠΦΩ" στον 1ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης " Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ" -ΒΡΑΒΕΙΟ "ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ" στον 2ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης " Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ" -ΕΠΑΙΝΟ στους 33ους Πανελλήνιους Ποιητικούς Αγώνες των Δελφών, της Πανελληνίας Ένωσης Λογοτεχνών. To 2015 συμμετείχε στο Εικαστικό Λεύκωμα “ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ" με σύγχρονες ποιήτριες και χαράκτριες. Μια πρωτοβουλία της Σχολής Καλών Τεχνών της Φλώρινας το οποίο εκτέθηκε για ένα μήνα στο Μουσείο Γουναρόπουλου.