Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Χριστίνα Ιατρού-Σοϊταρίδη - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 4ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2020 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, Χριστίνα Ιατρού-Σοϊταρίδη, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΙΑΤΡΟΥ-ΣΟΪΤΑΡΙΔΗ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Νομίζω ότι ο καταλληλότερος ορισμός είναι - κατά τη δική μου γνώμη - για την λογοτεχνία { Η πύλη της αρμονίας } διότι η αρμονία είναι που προτρέπει τον λογοτέχνη σε άριστες δημιουργίες.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Η λογοτεχνία προσφέρει δομή και πνευματική αρμονία, γαλήνη και σταθερότητα, ο σημερινός σύγχρονος άνθρωπος ζει  στην δίνη της ασάφειας ποθεί να βρει  γαλήνη, να ξεφύγει από την μέγγενο του φόβου. 

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Πιστεύω ότι  στις ημέρες μας γενικά οι άνθρωποι έχουν πολλά προβλήματα σε καθημερινή βάση, πέπλο σκιάζει την αρμονία του λόγου, ο άνθρωπος παραβλέπει, ίσως ακόμη να  μη θεωρεί σπουδαία την ποίηση, όπως τότε που υπήρχε ο ρομαντισμός στη ζωή των παλαιότερων γενιών, πλην αυτού,  ο εράσμιος λόγος, δηλαδή η ποίηση  και ο αλτρουισμός  ποτέ δεν θα σβήσουν στα στήθη των λογοτεχνών θα μείνει αμείωτη και θα καταγράφουν τον πόθο της ψυχής τους.

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Η ποίηση για εμένα σημαίνει προσφορά, κατάθεση της ψυχής, εκλεπτισμός της διανοίας και προσέγγιση στο απόλυτο και θείο έργο στο τάλαντο και χάρισμα του λόγου.

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Πάντοτε έγραφα, δεν μπορώ να προσδιορίσω συγκεκριμένη εποχή, από μικρό παιδί έγραφα και δημιουργούσα ποιήματα, μικρές ιστοριούλες, οι εκθέσεις μου πάντα πρώτευαν στην τάξη μου, πλην όμως πήρα ενεργό μέρος στους λογοτεχνικούς συνδέσμους της Μελβούρνης το 2010 οπότε ως μέλος άνοιξα τα φτερά, καθώς εκπληρώθηκε το μεγάλο μου όνειρο και ο ιερός πόθος της πένας, η Μελβούρνη είναι η δεύτερη μου πατρίδα την οποία λατρεύω και σέβομαι όταν παιδί ακόμη ήρθα με τους γονείς μου το 1960

6. Γιατί γράφετε;

Γράφω για να μεταφέρω μηνύματα και σινάλιο ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ  ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΣΙΣ στην ανθρωπότητα.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Πηγή της της έμπνευσής μου είναι η αγνή ΑΓΑΠΗ στον Θεό, όταν η ψυχή προσεγγίζει στο θείο, τότε ανοίγονται οι πύλες της διανοίας και δημιουργώ, έργα καθαρά, μακριά από απρέπειες και εγωισμό.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Ασχολούμαι με το πεζό και την ποίηση, αυτό όμως δεν με σταματά να γράφω άρθρα με επίκαιρα θέματα τα οποία φιλοξενούνται συχνά στον ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ στην μεγαλύτερη εφημερίδα του ελληνισμού της Αυστραλίας.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Για εμένα το λογοτεχνικό μου έργο είναι ένας ολόκληρος κόσμος ΑΓΑΠΗΣ σε κάθε τι ιερό και θείο, βλέπω τον συνάνθρωπο μου σαν αδελφό, δεν υπάρχει μέσα μου ρατσισμός, πιστεύω ότι μέσα στον κάθε άνθρωπο, υπάρχει η σπίθα της στοργής και της ανθρωπιάς, πιστεύω στο { κοίταξε βαθιά τον άνθρωπο στα μάτια, θα αναγνωρίσεις μια σπίθα καλοσύνης στο βλέμμα του, υπάρχει στην εστία της ψυχής του, μένει ζεστή στη χόβολη της ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ.Τα έργα μου είναι βασισμένα και θεμελιωμένα στις αρχές του πατρικού μου, γράφω απλά, γαλήνια, ἠρεμα, δίνω στον αναγνώστη την θαλπωρή και την ζεστασιά που τόσο ποθεί ο άνθρωπος.

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ». 

Το «ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ» είναι ένας ταπεινός βωμός σεβασμού, εκτίμησις και αγνής ΑΓΑΠΗΣ σε ότι ποθεί η ψυχή μου, επίσης και το βιβλίο μου ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ έχει καταγράψει όλο τον εσωτερικό μου κόσμο, που πάλλει και δημιουργεί με βάση την ΠΙΣΤΗ την ΑΝΓΟΤΗΤΑ και την ΑΓΑΠΗ.Και στα δύο αυτά βιβλία έχει προλογήσει ο αξιότιμος κ, Γιώργος Μποτής Δικηγόρος, Θεολόγος, Συγγραφέας, στον οποίο οφείλω μέγιστη ευγνωμοσύνη.

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Για εμένα δεν υπάρχει μία και μόνο ώρα, όλες οι ώρες είναι αγαπημένες για εμένα, δημιουργώ κάθε στιγμή όλες είναι σεπτές, αγαπημένες, νοερά δημιουργώ ακόμη και όταν βρίσκομαι στον χώρο της εργασίας μου, όταν συνομιλώ με τον συνάνθρωπο μου, κάθε τι που με εμπνέει το καταγράφω στον πίνακα της ψυχής μου και στην πρώτη ευκαιρία το γράφω στον υπολογιστή μου και το προσθέτω στις δημιουργίες μου. Αγαπώ την μοναξιά, μπορώ να δημιουργήσω εύκολα, να ανιχνεύσω και να σταχυολογήσω τα βάθη της ψυχής μου όταν υπάρχει ησυχία και γαλήνη.

12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Ναι εδώ είναι η στιγμή, που πρέπει ο λογοτέχνης σαν δημιουργός και χτίστης να χτίσει ένα κόσμο αγνό, άριστο, να μπορέσει μα μεταφέρει στοργή, αγάπη να απαλύνει τα ψυχικά τραύματα της δίνης που ζει η ανθρωπότητα στην εκάστοτε κρίση των ημερών.

13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;


Πολλά, πάρα πολλά τα βιβλία που κυκλοφορούν και εκδίδονται ανά τον κόσμο, πλην, όμως, αλήθεια έχουν την εμβρίθεια; Έχουν νόημα; Στέλνουν μηνύματα ΑΓΑΠΗΣ στην κοινωνία μας; ή, μήπως απλώς και μόνο για να καταγραφούν στο πάλκο της λογοτεχνίας, υπάρχει εδώ ένα μεγάλο χάσμα, μεταξύ του ωραἰου και του αγνού, ή του αντίθετου, της αθυροστομίας της βωμολοχίας και της απρέπειας. Είναι ένα θέμα το οποίο πραγματικά αξίζει να σκεφτεί ο κάθε λογοτέχνης πριν  εκδόσει κάποιο έργο του.

14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;


Το μυστικό της επιτυχίας είναι να μεταδώσει μηνύματα ΑΓΑΠΗΣ στο αναγνωστικό κοινό.

15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Εγώ προσωπικά αγαπώ το έντυπο, έχω γαλουχιθεί και μεγαλώσει με πλήθος βιβλία γώρω μου, αγάπησα το βιβλίο από τα παιδικά μου χρόνια, το οποίο θεωρούσα τον καλυτερο μου φίλο.

16.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Αν μπορούσα να δώσω συμβουλή σε νέο λογοτέχνη θα ήταν αυτή { όχι σαπρία στην πένα,  μόνο καθάρια σκέψη, άσπιλη, να στέλνει μηνύματα αδελφοσύνης και ομόνοιας.

17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;


Αλήθεια εδώ πρέπει με ειλικρίνεια να πω ότι ενώ διαβάζω συνεχώς στην ελεύθερη ώρα μου και αγαπώ όλα μου τα βιβλία και τα οποία κατά διαστήματα ξαναδιαβάζω το τελευταίο που διάβασα είναι { ΟΙ  ΜΕΓΑΛΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΑΙ }του Δρ ΧΕΦΕΡ {Ενωμένοι εκδότες ΑΘΗΝΑ 1963.

18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Από του ξένους συγγραφείς ξεχωριστή αγάπη έχω για τους Γάλλους Βίκτωρ Ουγκώ και Αλέξανδρο δουμά –πατέρα και υιό. Από του Ρώσους  τον Λέον Τολστοϊ και τον Φιοντιόρ Ντοστογιέφσκι, από τους Έλληνες σχετικά για  το πεζό τον Σώτο Χονδρόπουλο αλλά και όλους τους εθνικούς μας ποιητές, ενώ παράλληλα δεν απορίπτω κανέναν άξιο δημιουργό, όλους τους αγαπώ και τους θαυμάζω, αρκεί να γράφουν τίμια, σωστά, ακέραια και να εκφράζονται με καθαρή πένα...

19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Το αγαπητότερο και ακριβότερο ως πνευματικό θησαυρό για εμένα είναι Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ.
Παράλληλα δε, αγαπώ κάθε σεμνό και ζεστό ανάγνωσμα, στην βιβλοθήκη μου υπάρχουν πλήθος μορφωτικών και εγκυκλοπαιδικών βιβλίων τα οποία όλα αγαπώ με την ίδια θέρμη.

20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Να συνεχίζω να δημιουργώ, έργα ταπεινά, σεμνά, ενωτικά, να στέλνω σινιάλο και μήνυμα αδελφωσύνης σε όλους τους λαούς της γης.

*     *     *

ΑΔΕΛΦΙΚΗ ΑΓΑΠΗ 

(της Χριστίνας Ιατρού-Σοϊταρίδη) 

Πόσο αστείος  ήταν ο θείος ο Αποστόλης, μας έκανε να γελάμε με τα τόσα αστεία του, ώρες ολόκληρες όποτε  ερχόταν επίσκεψη στο σπίτι μας, να δει την αδελφή του –την μητέρα μου – για αυτή την αδελφή ξενιτεύτηκε… Μάλιστα, καλά το διαβάσατε, ξενιτεύτηκε… ο αδελφός για την αγαπημένη του αδελφή. Και μη πάει ο νους σας, ότι αυτός ο ξενιτεμός ήταν στα μακριά πελάγη και στην ξένη γη… αλλά πάνω στην Μακεδονία! Μάλιστα στην Μακεδονία…
Όμορφα ζούσαν στο όμορφο νησί τους με τις μαντινάδες, τις τσικουδιές, τα πεντοζάλια και τα χωρατά. Ώσπου μια μέρα ήρθαν οι ταλαίπωροι πρόσφυγες από την καταστροφή του 1922. Ήρθαν, ρίζωσαν και έγιναν συνάφι με τους Κρητικούς.
Ο Αποστόλης φίλοι με τον Κωστή το προσφυγόπουλο, μιας και δούλευαν μαζί στο λιοτρίβι, συχνά κατηφόριζαν στο πατρικό του Αποστόλη. Μαντινάδες και πεντοζάλια και η γαλανομάτα Ζαχαρένια η αδελφή του Αποστόλη ερωτεύτηκε τον όμορφο λεβέντη τον Κωστή… Αχ!  καλή μου αδελφούλα, γιατί; Χάθηκαν τόσα λεβεντοκρητίκαρα παλικάρια να ερωτευτείς;  Φαρμάκι πικρό για τον αδελφό, ακόμη πικρότερο όταν με τον Κωστή ύστερα από το γάμο τους η Ζαχαρένια θα πήγαινε… σε μέρη …ξένα μακρινά… στην ξενιτιά…
Μα, ο καλός μας Αποστόλης βρήκε τη λύση, πήρε την απόφαση να ξενιτευτεί κι εκείνος, να είναι κοντά στην αδελφή, να μην είναι μόνη στην ξενιτιά… Στο Αστυνομικό σώμα που εντάχθηκε ζήτησε και πήρε μετάθεση στην Μακεδονία. Και όταν απολύθηκε έμεινε για πάντα κοντά στην αγαπημένη του αδελφή. Γνώρισε και παντρεύτηκε μια προσφυγοπούλα και ζούσαν όλοι χαρούμενα, δίχως το φάσμα της ξενιτιάς. Ώσπου κάποια μέρα… ω, τι αγωνία ξανά, η αδελφή μετανάστευσε με την οικογένεια της σε αληθινή ξενιτιά αυτή τη φορά. Μάλιστα στη μακρινή Αυστραλία…
Μα πάλι η αδελφική αγάπη νίκησε, βρήκε τον τρόπο. Νοέμβριος 1960 η αδελφή στην Αυστραλία. Νοέμβριος 1961 ο αδελφός με την οικογένεια του. Αγόρασαν σπίτια στην ίδια γειτονιά και δεν χώρισαν ποτέ μέχρι το τέλος της ζωής τους. Αμέτρητες φορές άκουγα τον θείο να λέει γεμάτος συγκίνηση στην μητέρα μου:  «Αδελφή μου, για σένα ξενιτεύτηκα δυο φορές».
Σήμερα τα δυο αδέλφια, τα Κρητικόπουλα που η μοίρα τα άρπαξε από το αγαπημένο τους νησί την Κρήτη, αναπαύονται ειρηνικά στης ξένης γης το χώμα. Μα πάνω στο στήθος τους, στο μέρος της καρδιάς, μέσα σε ένα σακουλάκι, χώμα ελληνικό, Κρητικό, από την αυλή του πατρικού τους! Τους κρατάει συντροφιά, στον ύπνο τον αιώνιο, διαλαλώντας ότι « Όπου γης και πατρίς» Αλλά και την αξία της αδελφικής αγάπης!    

Σ’  ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ  ΠΑΤΕΡΑ

(της Χριστίνας Ιατρού-Σοϊταρίδη) 

Στη γιορτή σου πατέρα
δεν προσμένεις λουλούδια,
ούτε δώρα μεγάλα, πλουμιστά, ακριβά,
σου αρκεί ένα χάδι
στα ροζιασμένα σου χέρια,
ένα φίλημα αγάπης
στα λευκά σου μαλλιά.
Μια λεξούλα ν’ ακούσεις
με σεβασμό και λατρεία
απ’ τα δικά σου παιδιά,
«σ’ ευχαριστούμε πατέρα»
για τις τόσες θυσίες,
με στοργή η καρδιά σου                           
μας προσφέρει αγάπη
και ζεστασιά.
Στη γιορτή σου πατέρα,
το γόνυ μου κλίνω
κι αν δεν είσαι στον κόσμο
να σου πω «ευχαριστώ»,
στον Πανάγαθο στέλνω
μια παράκληση μόνο,
η ψυχή σου να είναι                                                    
ένα κρίνο λευκό.

ΥΜΝΟΣ   των  ΥΜΝΩΝ
(της Χριστίνας Ιατρού-Σοϊταρίδη) 

Κι αν γνωρίζω τις γλώσσες κι έχω κόσμο  γυρίσει,
αν  αγάπη δεν έχω,  αλήθεια, τι έχω κερδίσει;
Κι αν γνωρίζω από τρόπους και μιλάω ωραία,
σαν βρεθώ σε παρέα, είμαι άγονη ξέρα.
Κι αν γνωρίζω ιστορία  και τους αιώνες ρυθμίζω,
τι μπορώ στ’ αλήθεια στη ζωή να κερδίσω;.
Ένας ύμνος με δένει και στα σύννεφα παίρνει,
την ΑΓΑΠΗ μονάχα η καλοσύνη την σπέρνει.

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΙΑΤΡΟΥ-ΣΟΪΤΑΡΙΔΗ

H ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΙΑΤΡΟΥ-ΣΟΪΤΑΡΙΔΗ,  γεννήθηκε στις 7  Σεπτεμβρίου 1944, στη Νέα Φώκαια Κασσάνδρας του νομού Χαλκιδικής. Γονείς της ήταν ο Κωνσταντίνος Ιατρού, καταγόμενος από την  Φώκαια της Μικράς Ασίας. Μητέρα της, η Ζαχαρένια Μαθιουδάκη από το Ρέθυμνο Κρήτης. Αδέλφια της, η Παρασκευούλα και ο Ανδρέας. Μεγάλωσε μέσα σε χριστιανική οικογένεια και γαλουχήθηκε με νάματα ευσέβειας και βαθύτατης πίστης στον  Άπειρο Δημιουργό, αγάπη και σεβασμό στον άνθρωπο. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στη γενέθλια γη. Το 1960 μαζί με τους γονείς της μετανάστευσε στην Αυστραλία. Έκτοτε ζει στην Μελβούρνη, έχει παντρευτεί τον Κωνσταντίνο Σοϊταρίδη και απέκτησαν δύο παιδιά τον Λάζαρο και τη Ρένα. Έργα της φιλοξενούνται σε εφημερίδες και Λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει διακριθεί σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς στην Αυστραλία και στην Ελλάδα. Γράφει επιστολές και άρθρα σε παροικιακές εφημερίδες, της Μελβούρνης. Είναι επίσης μέλος σε λογοτεχνικούς Συνδέσμους στην Ελλάδα: στην «Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών» και στην «Διεθνή Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών». Τον Μάρτιο του 2016 έγινε μέλος των «Poetas del Mundo» – Ποιητές των Κόσμου.  Δουλειά της φιλοξενούν τα Λογοτεχνικά περιοδικά «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ ο Θεσσαλός», «ΝΕΑ ΑΡΙΑΔΝΗ» και  «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ».  Έχει λάβει μέρος με ποιήματά της σε Ανθολογίες της ΔΕΕΛ, της «Νέας Αριαδνης» και παρουσιάστηκε στην «Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» του Χάρη Πάτση. Το 2016 κυκλοφόρησε στην Αθήνα, η πρώτη της ποιητική συλλογή, το «ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ», από τις εκδόσεις «Πύρινος Κόσμος» και ακολούθησε η συλλογή της «ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ», από τις ίδιες εκδόσεις. Πόθος της και ιδανικά της η συναδέλφωση των λαών της γης, ο αλτρουϊσμός και το ζεστό ψωμί της ΕΙΡΗΝΗΣ στο τραπέζι του κόσμου. Λατρεύει το αρχαίο πνεύμα, σεμνύνεται για την Ελληνική καταγωγή της και σέβεται τη νέα δεύτερη πατρίδα της την Αυστραλία.