Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Ραφαέλλα-Άννα Μπούχλα - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 3ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2019 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, Ραφαέλλα-Άννα Μπούχλα, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό του έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΡΑΦΑΕΛΛΑ-ΑΝΝΑ ΜΠΟΥΧΛΑ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Αν έπρεπε να δώσω έναν ορισμό για την λογοτεχνία θα ήταν, ότι η ίδια η λογοτεχνία είναι το μέσο που η ψυχή και το μυαλό αποκτούν υπόσταση με την βοήθεια των λέξεων, δημιουργώντας πνευματικά αριστουργήματα.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Η λογοτεχνία έχει την δύναμη να ταξιδέψει νοητά και μη έναν άνθρωπο, προσφέροντας του εκτός από γνώση αλλά και το κύρος να γνωρίσει τον κόσμο από μία άλλη οπτική γωνία. Το θαυμαστό αίσθημα της λογοτεχνίας είναι η 'χωρίς όρια' σκέψη της, που προκαλεί το αναγνώστη να καλλιεργήσει το μυαλό και την προσωπικότητα του, πάντοτε προς το καλύτερο.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Δεν θέλω να σκέφτομαι πως ένα τόσο μεγάλο και σημαντικό κεφάλαιο της λογοτεχνίας ενδεχομένως στο μέλλον να μην υπάρχει. Πιστεύω πως η τεχνολογική πορεία διαμορφώνει τον δρόμο της και γενικά αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του προορισμού της ποίησης, μα καθώς τα σκέφτομαι όλα αυτά, καθημερινά βλέπω πολλούς ανθρώπους που διατηρούν αναλλοίωτη την ύπαρξη της, έστω και μέσα από τους φορείς επικοινωνίας, δίνοντας μου μία απόδειξη ότι όσο και να αλλάξουν τα πράγματα γύρω μας, η ποίηση πάντα θα βρίσκει τον τρόπο να κατέχει καθοριστικό ρόλο στην ζωή μας και στο μέλλον.

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Αν μπορούσα να χαρακτηρίσω την σημαντικότητα της ποίησης στην ζωή μου θα το έκανα με μία απλή φράση, ' Ότι για εμένα η ποίηση είναι η διαδικασία που αναστέλλει κάθε εμπόδιο στην ψυχοσύνθεση μου, στο να γίνει ύλη και μέσα από τις λέξεις να γίνει υπαρκτή σε όλο της το μεγαλείο.

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την συγγραφή από τα παιδικά μου χρόνια πλάθοντας μικρές ιστορίες, ώσπου αργότερα η ευτυχία που μου πρόσφερε η γραφή, κατέστη δυνατή στο να γίνει κομμάτι της προσωπικότητας μου.

6. Γιατί γράφετε;

Ευτυχισμένος άνθρωπος είναι αυτός που βρίσκει τι είναι αυτό που τον κάνει να ξεπερνά τον εαυτό του και αυτός είναι ο λόγος που γράφω, γιατί με την γραφή νιώθω ότι είμαι ευτυχισμένη στον βαθμό που πάντοτε ήθελα.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Πηγή έμπνευσης  μου είναι τα πάντα. Η θάλασσα, οι μυρωδιές που με ταξιδεύουν σε παιδικές αναμνήσεις και μη, ότι ερέθισμα δηλαδή καταφέρει να σταματήσει το χρόνο με το κύρος του για να μου προσφέρει απλόχερα ένα στοιχείο.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Λατρεύω όλα τα είδη γραφής, γιατί το καθένα έχει την δυνατότητα να καλλιεργήσει σε μέγιστο βαθμό την συγγραφική μου πένα, αλλά τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι με την μυθοπλασία, με μυθιστορήματα φαντασίας, για τον λόγο που η φαντασία δεν έχει όρια, δίνοντας μου την άδεια να πλάσω ότι θέλω εγώ.

9. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «Αουρέλια, το λίκνο της Αμβροσίας». 

Η Αουρέλια, το μυθιστόρημα μου που έχει εκδοθεί εδώ και ένα χρόνο και σε λίγες μέρες θα έχω την χαρά να παρουσιάσω στους αναγνώστες μου και το δεύτερο μέρος της, είναι η προσωποποίηση της φαντασίας σε όλο της το μεγαλείο, καθώς ξεφεύγει από τα όρια και τα δεσμά του κλασσικού παραμυθιού ή ρομάντζου που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια, διαδραματίζοντας την ζωή ενός κοριτσιού που θα βρεθεί αντιμέτωπο με θεούς και αγγέλους σε έναν αόρατο κόσμο, όπου όλα είναι πιθανά με την αφορμή μίας σκοτεινής προφητείας.

10. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Η αγαπημένη μου ώρα να βάζω σε τάξη τις σκέψεις μου είναι από πολύ νωρίς το πρωί, έχοντας κάνει σχεδόν όλη την νύχτα προετοιμασία των ιδεών που θα τοποθετηθούν στο βιβλίο.

11.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Δεν διαφέρει η ζωή του λογοτέχνη από την ζωή ενός ανθρώπου που τρέχει για το μεροκάματο να το πω με απλές λέξεις, ούτε θεωρώ πως ένας λογοτέχνης γράφει για να βιοποριστεί μέσα από αυτό, ή κατά επέκταση να είναι η κύρια πηγή εισοδήματος του, φυσικά σε μία περίοδο που η κρίση στερεί ακόμη και την αγορά ενός βιβλίου από ανθρώπους που ίσα τα βγάζουν πέρα. Το καλό όμως που ζει ένας λογοτέχνης στα χρόνια της κρίσης, είναι η αποδοχή του κόσμου και η αγάπη που εκλαμβάνει που όπως και να το κάνουμε, είναι όλα τα λεφτά.

12. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Πιστεύω πως από την λογοτεχνική παραγωγή στο σήμερα λείπει η φωνή νέων συγγραφέων που παλεύουν να διαβαστεί η ιστορία τους, χωρίς να εννοώ πως και οι ήδη καταξιωμένοι δεν θα έπρεπε να λανσάρονται στην αγορά.  Πιστεύω πως οι νέες φωνές έχουν κάτι νέο να πουν, να εντυπωθούν με αναγεννησιακό αέρα, για αυτό και πρέπει να δικαιώνεται ο κόπος τους.

13. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Νομίζω πως το μυστικό επιτυχίας ενός Best Seller είναι φυσικά το περιεχόμενο, μα σημαντικό κομμάτι είναι και η προώθηση του στο κοινό. Σε αυτό το σημείο να πω πως δεν πρέπει να ξεχωρίζουμε ένα βιβλίο από τις πωλήσεις του, αλλά από το κατόρθωμα του να εκδοθεί, γιατί πολλές αξιόλογες πένες υπάρχουν στα βιβλιοπωλεία, απλά δεν έχει φτάσει ακόμη η ώρα τους να μαθευτούν, αρά για εμένα όλα τα βιβλία είναι Best Seller.

14. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Και οι δύο μορφές βιβλίου έχουν την δίκη τους ταυτότητα και μαγεία, άλλους τους βολεύει το έντυπο και άλλους το ηλεκτρονικό, μα εγώ πάντοτε και για πάντα θα επιλέγω την έντυπη μορφή, για τον λόγο που ακόμη και η υφή του χαρτιού στα δάχτυλα μου εντείνει την περιέργεια μου να διαβάσω το βιβλίο, να το σεβαστώ, να το τιμήσω και ύστερα με χαρά για το ταξίδι που μου χάρισε να το τοποθετήσω στην βιβλιοθήκη μου.

15.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Μία συμβουλή που θα έδινα σε έναν λογοτέχνη που πολεμά να δει την δική του ιστορία στα ράφια ενός βιβλιοπωλείου, θα ήταν να πολεμήσει αν πιστεύει πως το βιβλίο του αξίζει να είναι εκεί. Να κάνει τα πάντα και μία μέρα αυτός ο πόλεμος θα τον βγάλει νικητή.

16. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Η αλήθεια είναι πως συνήθως δεν διαβάζω πολλά βιβλία, για τον λόγο που όταν σταματώ να γράφω θέλω το μυαλό μου να ξεκαθαρίσει για να πλάσω νέες ιδέες. Μα τον τελευταίο καιρό έχω αγαπήσει την πένα του Τόλκιν σε ιδιαίτερο βαθμό με το μυθιστόρημα του "Σιλμαρίλιον", το οποίο με έχει κερδίσει σαν αναγνώστης.

17. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Λατρεύω την γραφή του Τόλκιν, των αδερφών Γκριμ, το μυαλό στην σύνθεση των λέξεων του Όσκαρ Ουάιλντ, καθώς και την ηθογραφική πένα της Τζέιν Όστεν.
Από την σύγχρονη εποχή μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής της Μαρίας Προδρόμου.

18. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Αγαπημένα μου έργα "Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών, Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι, Κώδικας Ντα βίντσι, Το μεγάλο σχέδιο, του Στίβεν Χόκινγκ.

20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Εύχομαι να καταφέρω να δίνω σε αυτόν τον χώρο που τόσο αγαπώ, όση μαγεία μπορώ μέσα από την συγγραφική μου πένα και φυσικά ο κόσμος να αγαπήσει αυτό που προσφέρω με τόσο αγάπη και κόπο και να κερδίσω το δικό μου προσωπικό στοίχημα, δηλαδή να μπορέσω να γράψω όσα είδη λογοτεχνίας μπορώ, έτσι με αυτό τον τρόπο θα έχω γίνει μία ολοκληρωμένη συγγραφέας.

Ευχαριστώ θερμά!!!!!

*     *     *

 ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ
(της Ραφαέλλας-Άννας Μπούχλα) 

Σκορπάς στα όνειρα ουσία, μα αυτό μάτια μου ορκίζεται σαν παραδοχή όσων νιώθουμε...

κράτα με στα χέρια σου, στην πεμπτουσία των λέξεων σου ευλόγησε με και εγώ απόψε θα σε αγαπήσω πιο πολύ από το καθετί μέσα μου.

Σε κρατώ ζωντανό στα σωθικά μου σαν πάλλεται η καρδιά μου στην ηχώ του ονόματος σου, πόσο αγαπώ να σε βλέπω , να γεμίζεις τις αποξενωμένες υγρές  κηλίδες κάτω από μάτια μου, πόσο μισώ σαν στεγνώνουν από την απουσία σου.

Απόψε είναι όλοι εδώ, κριτές να αναλώσουν όλα όσα μας ένωσαν, μα μην τους φοβάσαι, οι αναμνήσεις γνωρίζουν...

Κοίτα με για λίγο και άσε με να σε ταξιδέψω σε ότι κρυφό φυλάω από εσένα για εσένα.

Δώσε μου το ηλιοβασίλεμα που κρύβει το χαμόγελο σου και εγώ θα το αγναντεύω αιώνια, σαν το τέλος ενός παραμυθιού που παίζει ξανά και ξανά.

Κάποτε θα μας θυμάμαι σε αυτή την στιγμή και σαν η πεμπτουσία του αρώματος σου θα ευωδιάζει τις σκέψεις μου, τόσο πιο πολύ θα αναζητώ να σε βρω.

Κανείς δεν είναι δυνατός ώστε να χαθεί από κάτι αληθινό, και αδύνατος ώστε να ενδώσει σε αυτό το χάος.

Κράτησε με σφιχτά στα χέρια σου, ριγάται το κορμί μου από τον πόθο να σε αισθανθώ, διότι ο κόσμος είναι σαν το χιόνι, μα μέσα στις νιφάδες του εσύ φαντάζεις καλοκαίρι μου....!

ΑΟΥΡΕΛΙΑ 
ΤΟ ΛΙΚΝΟ ΤΗΣ ΑΜΒΡΟΣΙΑΣ

(της Ραφαέλλας-Άννας Μπούχλα) 

                     

Κάλπαζε στον άνεμο.. 

Σχεδόν σαν να πετούσε πάνω από το χώμα, λες και η γη δε μπορούσε να την κρατήσει, λες και είχε διατάξει τον σύντροφο της με την χνουδωτή υπερήφανη χαίτη του να την  ταξιδέψει όσο πιο μακριά μπορούσε. 

Θαρρείς πως προσπαθούσε να ξεφύγει, αλλά από ποιόν; 

Ίσως από αυτόν που φοβόταν πιο πολύ από όλους, τον  ίδιο της τον εαυτό. Όμως ήταν τόσο απογοητευτικά μάταιο, γιατί τον κουβαλούσε πάνω της, μαζί  με όλες τις κακές και τις μετρημένες στα δάχτυλα καλές αναμνήσεις. 

Μα όσο απομακρυνόταν από το πέτρινο σπίτι της που ήταν χτισμένο στο βάθος ενός πυκνού δάσους γεμάτο πελώρια γέρικα δέντρα, τόσο οι αναμνήσεις του την κυνηγούσαν σε κάθε κοφτή ματιά που του έριχνε. 

Οι αναμνήσεις του, αυτές που είχε σφυρηλατήσει με το όνομα του, με το χαμόγελο του, με τα λόγια του και με τις πράξεις του. 

Της έλειπε τόσο, μα τόσο πολύ. 

Η ανάγκη της ασφάλειας που απλόχερα με αγάπη  εξ ολοκλήρου και άνευ όρων της παρείχε, κάνοντας της παιδί στα χέρια του. 

Ένιωθε τόσο αποξενωμένη, τόσο θλιμμένη, τόσο μα τόσο μόνη. 

Ένιωθε αυτό τον κόσμο πολύ μεγάλο για αυτήν. 

Πολύ ξένο. 

Καμιά  φορά όμως συλλάμβανε τον νου της να την οδηγεί κρυφά  στην ευτυχία που κάποτε της είχε προσφέρει, για αυτό ακόμα κρατούσε μέσα της μια ελπίδα ζωντανή. 

Και σε κάθε θύμηση αυτής την πιθανότητα που απέπνεαν οι εικόνες πού είχε ζήσει και αγαπήσει, τόσο αύξανε την ταχύτητα του μοναδικού φίλου της, λες και έτρεχαν σαν οδηγοί σε μια φτιαχτή και απατηλή νοητική  αρένα, που ο φαύλος κύκλος της, ήταν το τρόπαιο που διεκδικούσαν. 

Ξαφνικά μια ταραχή διαπέρασε τον ακουμαντάριστο Καλβίνο, το άλογο της, προσπαθώντας χωρίς μεγάλη επιτυχία να τον ηρεμήσει. 

Πρώτη φορά  στα 5 χρόνια που τον είχε, τον είχε δει τόσο πολύ ταραγμένο. Κάτι του είχε αποσπάσει τόσο την προσοχή, που η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του, πρόδιδε φόβο. 

Σήκωσε τα δύο του χέρια ψηλά, σαν να προσπαθούσε να αποφύγει κάτι. 

Αυτή η απότομη κίνηση του, έριξε καταγής την Αουρέλια  χωρίς να το καταλάβει. Ένιωσε το κεφάλι της βαρύ και τα χέρια της να γεμίζουν με αίμα από αυτό το πέσιμο. 

Μια επιφανειακή  αμυχή ήταν. 

Τότε  μια μελωδία άρχισε να ηχεί αμυδρά μέσα στο δάσος. 

Δεν μπορούσε να καταλάβει από πού προερχόταν, ηχούσε όμως τόσο βαθιά και τόσο έντονα,  απορροφημένη από κάθε ζωντανό οργανισμό που την αγκάλιαζε και κινούταν στον ρυθμό της, που η γλυκιά της θωριά φτάνοντας στα αυτιά της, την είχε συγκινήσει. 

Τα μάτια της ήταν θολά λες και ήταν κλειστά. 

Σε κάποια στιγμή νόμιζε πως κοιμόταν και ονειρευόταν όλο αυτό το σκηνικό. 

Μα άρχισε να θυμάται αυτές τις νότες, τις γνωστές, κυλώντας ένα δάκρυ ευτυχίας με μείγμα παράξενων συναισθημάτων να εκρήγνυνται μέσα της. 

Μήπως όλα αυτά να ήταν ένα ψέμα; 

Μήπως όλα αυτά ήταν ένας υποκινητής της φαντασίας της, ή κάποιο ντε ζαβού που είχε ξανά ζήσει σε άλλη στιγμή στο χρόνο και πρωταγωνιστούσε σε αυτό, αλλά όταν θα άνοιγε τα μάτια θα τελείωνε το ντελίριο των ερεθισμάτων αυτής της ανάμνησης. 

Μα  η μουσική μετά από λίγα λεπτά σταμάτησε να ηχεί και ήταν η πρώτη που εγκατέλειψε το χώρο. 

Όλα φαινόντουσαν τόσο ήρεμα και σιωπηλά γύρω στην Αουρέλια, που το μόνο που μπορούσε με ευφράδεια να ακούσει, ήταν βήματα προς το μέρος της, πρώτα του Καλβίνου που χλιμίντριζε δίπλα της  και μετά μια άλλης άγνωστης παρουσίας. 

Ένιωσε δύο χέρια να την σηκώνουν απαλά και να την τοποθετούν στην τραχιά πλάτη του αλόγου της, τοποθετώντας τα δύο της χέρια κυκλικά στην ραχοκοκαλιά του. 

Ένα αμυδρό χλιμίντρισμα λες και η συνεννόηση που είχε με τον άγνωστο η την άγνωστη να ήταν αρκετό για να φέρει εις πέρας την διαταγή που του έδινε. 

Μα τα μάτια της ήταν μισάνοιχτα και αν και γεμάτα λουσμένα αίματα και με τρίχες από τα πλούσια σκουρόχρωμα μαλλιά της, κατάφερε να δει την πίσω εικόνα του σωματότυπο του, καθώς και κάτι ακόμα  που ήταν στο ένα του χέρι..  

Έφτασε σπίτι, όταν με γοργούς ρυθμούς την μετέφερε ο Καλβίνο. 

Έχοντας συνέλθει εντελώς, από το πολύκροτο χτύπημα του ανέμου στο πρόσωπο της, έτρεξε στο δωμάτιο της να δει την πληγή. 

Έριξε μπόλικο καθαρό νερό πάνω για να την καθαρίσει. 

Όμως όταν η πετσέτα στέγνωσε για τα καλά την απαλή λευκή της επιδερμίδα, δεν της φανέρωσε στο καθρέπτη κανένα σημάδι. 

Καμία αμυχή …. 

Λες και δεν είχε χτυπήσει …….ποτέ! 

Έκατσε στο γραφείο της και άνοιξε ένα κενό βιβλίο, με άγραφες σελίδες. 

Ήταν  καιρός και πλέον έτοιμη να γράψει για όλα. 

Για αυτήν, την ιστορία της, αλλά και για εκείνον. 

Θα ξεκινούσε την αφήγηση της ιστορίας της από την ίδια. 

Σαν να την διηγούνταν, αμέσως μετά όμως  θα άλλαζε πρόσωπο, σαν να ήταν μια ξένη που κάποτε, κάπου είχε ακούσει για αυτήν. 

Σήκωσε την μαύρη πένα της και παίρνοντας μια ανάσα, ικανοποιητική έτσι ώστε να της δώσει το περιθώριο σύνταξης του προλόγου, άρχισε να γράφει τα εξής; 

Με λένε Αουρέλια και η  δική μου ζωή, ήταν τελείως διαφορετική από όλων των άλλων …όπως και η ιστορία της που δεν φημιζόταν καθόλου   με όλες τις άλλες που ήταν όμοιες μεταξύ τους.  

Γιατί ; 

Γιατί το δικό μου παραμύθι είχε μια σχετική σημαντική απόκλιση από την πραγματικότητα. 

Δεν ήταν απαρτισμένο από δράκους, μάγους και καθαρόαιμους πρίγκιπες, έχοντας εκείνο το γνωστό  σε όλους αίσιο τέλος, όπου η πριγκίπισσα ευτυχεί με τον αγαπημένο της σε ένα τεράστιο κάστρο στο βωμό  της αγάπης. 

Η άγνωστη εκδοχή  και κατάληξη της δικής μου ιστορίας, πορεύτηκε με  θεούς και αγγέλους. 

Περιείχε την κακιά μάγισσα και μια σειρά άλλων τόσων εχθρών που ήθελαν  την εξόντωση μου. 

Αποτελούταν και  αυτή όμως από κατάρες, τιμωρίες και θαύματα, αλλά και πλάσματα.  

Και ξεκινούσε …..κάπως έτσι …. 

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΡΑΦΑΕΛΛΑΣ-ΑΝΝΑΣ ΜΠΟΥΧΛΑ

ΌΝΟΜΑ: Ραφαέλλα Άννα

Επώνυμο- Μπούχλα

Ημ/ γέννησης- 31/07/1992

Τόπος γέννησης – Κέρκυρα

Τόπος κατοικίας – Κέρκυρα

Τόπος καταγωγής- Αθήνα 

Σπουδές- Διοίκηση Επιχειρήσεων (Διοικητικό και οικονομικό στέλεχος επιχειρήσεων ΙΕΚ ΚΕΡΚΥΡΑΣ )

Η/Υ – Άριστη

Γλώσσες – Αγγλικά, 
Δεξιότητες – Ελεύθερη γραφή, ποίηση, επικοινωνία, δημόσιες σχέσεις.

Προϋπηρεσία: 
Ταμίας, «Μοραΐτικα Shops» από 23/01/2014 έως 2016
Γραμματειακή υποστήριξη, υπεύθυνη ωραρίων c Market Λευκίμμης από 23/04/2016 έως 5/3/2017 
Γραμματειακή υποστήριξη γραφείο «Αλουμινοκατασκευές – Σιδηροκατασκευές» 6/4/3017 έως 7/8/2018

Νουβελογραφος της Νουβέλας : Η μελωδία ενός Αγγέλου και μυθιστοριογράφος του βιβλίου «Σκοτεινό απαστράπτον αστέρι»

Αρθρογράφος: πρώην στο flowmagazine.gr και σε τοπικές αθηναϊκές διαδικτυακές εφημερίδες, corfuland.gr
Ποιήτρια : Ανεμολόγιο, λογοτεχνικές αναφορές, συμπαντικές διαδρομές και Πένα.
1ο βραβείο πρωτοεμφανιζόμενης στα Λογοτεχνικά αριστουργήματα με το ποίημα " για εκείνο το αστέρι" έτος 2017

Μυθιστοριογράφος : μυθιστόρημα φαντασίας "Αουρέλια" (διανέμεται από τις εκδόσεις Εντυποις)

Ποιήτρια :" Ρωγμές στο σκοτάδι" (1η ποιητική συλλογή 11 ποιημάτων-διανέμεται δωρεάν από την easywriter.gr)

Ποιήτρια: "Σκοτεινός έρωτας" {2η ποιητική συλλογή 11 ρομαντικών ποιημάτων- διανέμεται δωρεάν από την easywriter.gr

Ποιήτρια & μέλος : enfo.gr, inner,gr, λογοτεχνικά μονοπάτια, συντάκτρια στην μηνιαία στήλη " ΠΕΝΑ" .

Blogger : rafaellaampouhla.blogspot.gr 
Με αναρτημένα ποιήματα μου.