Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα, μορφολόγο-ζωγράφο και εκπαιδευτικό Ειρήνη Γιατράκη - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 3ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2019 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, μορφολόγο-ζωγράφο και εκπαιδευτικό: Ειρήνη Γιατράκη, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό του έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΤΡΑΚΗ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Ο ορισμός της λογοτεχνίας με την κλασική της έννοια, σημαίνει την τέχνη με την οποία ο λόγος ενισχύεται ποικιλοτρόπως!
Οι λέξεις έχουν βαθύτερο νόημα . Είναι εμπλουτισμένες με δόση ρομαντισμού, με συναίσθημα ,όπου η αλληλουχία των εναλλαγών στην έκφραση ,δίνει αυτή την ξεχωριστή εναρμόνιση  μεταξύ των, ώστε η ανάγνωση να γίνεται αβίαστα και κατανοητά!

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Η λογοτεχνία στην σύγχρονη εποχή μας, είναι η εξέχουσα εκείνη  τροφή, που θα αμβλύνει τους πνευματικούς ορίζοντες του ανθρώπου και θα τον οδηγήσει σε μονοπάτια αυτογνωσίας και υπεροχής, μοναδικά!
Λειτουργεί σαν μια ανεξάντλητη πηγή γνώσης και ψυχικής κατάνυξης!
Στοχεύει στην διεύρυνση του νου, με λέξεις κόσμημα για τον προφορικό η τον γραπτό λόγο! Η προσφορά της, τεράστια στο κοινωνικό σύνολο, όπου ο σύγχρονος τρόπος ζωής, έχει παραγκωνίσει, επώδυνα θα έλεγα, τον ορθολλογισμό κατά τρόπο απογοητευτικό! 

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Σωστά το θέτετε, ότι η ποίηση στις μέρες μας δεν έχει την θέση που κατείχε παλαιότερα! Ξέρετε γιατί? Γιατί χάθηκε ο ρομαντισμός, η προσέγγιση του αληθινού, του ωραίου!
Η τεχνολογία ωφέλησε μα και έβλαψε ! Το φτιαχτό, το ψεύτικο, που δίνει εντυπωσιακά εφέ, είναι πιο προσεγγίσιμο δυστυχώς, από κάτι το απλό που είναι αυτόφωτο, λειτουργεί μέσα μας σαν κατασταλτικός παράγοντας της ψυχικής μας ευφορίας και γαλήνης!
Όσο υπάρχουν υποστηριχτές του έμμετρου λόγου, τόσο αυτός θα ανθίζει και θα απλώνει την μυρωδιά του παντού!
Τίποτα δεν χάνεται έτσι απλά! Όσο η ποίηση μεταλαμπαδεύεται με την σωστή παιδεία ,από γενιά σε γενιά, τόσο θα βγαίνει νικήτρια στο στίβο της γνώσης!

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Η ποίηση για μένα, είναι το λιοστάσι της τέχνης. Ο μοχλός εκείνος της έμπνευσης, που κινεί τους χειρισμούς των ατέρμονων σκέψεων και εικόνων, φέρνοντάς τες βήμα προς βήμα στο τελικό στάδιο της υλοποίησης, με μια  μοναδική τεχνική!
Νοιώθω πολλές φορές τον εαυτό μου ,μέσα σε ένα υπέροχο κήπο , με λογής λογής λουλούδια και εγώ μια μέλισσα που ρουφώ όσο περισσότερο νέκταρ μπορώ για να φτιάξω καλό μέλι, βάζοντας μεράκι και αγάπη για να βγει  ποιοτικό!

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Με την τέχνη του λόγου έχω ασχοληθεί πριν πολλά χρόνια, από τότε που ήμουν μαθήτρια του Δημοτικού σχολείου. Έγραφα πολύ καλές εκθέσεις και αυτό συνεχίστηκε μέχρι που τέλειωσα την βασική εκπαίδευση.
Σαν φοιτήτρια, άρχισαν τα πρώτα μου άρθρα να δημοσιεύονται στην τοπική εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ , όπου ο αρχισυντάκτης της τότε με ενθάρρυνε να συνεχίσω με πολύ επαινετικά λόγια! Άρθρα μου, πεζογραφήματα και ποιήματά μου φιλοξενήθηκαν επίσης στις εφημερίδες ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ , ΠΟΛΙΤΕΙΑ και στο περιοδικό ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ και ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.

6. Γιατί γράφετε;

Ο λόγος που μου αρέσει να γράφω είναι φυσικά η αγάπη μου στο να εκφραστώ, άλλοτε επάνω στον καμβά [αφού είμαι εικαστικός ] να δημιουργώ με τα χρώματα και άλλοτε επάνω στο χαρτί να δημιουργώ με τις λέξεις!!!!!
 Η ψυχική γαλήνη που νιώθω, πιστέψτε με, είναι πολύ μεγάλη και στις δυο περιπτώσεις! Η ανάγκη μου να εκφραστώ με τον δικό μου καθαρά τρόπο, με ωθεί στο να δημιουργήσω, με πολλή ευχαρίστηση.  
Οι ιδέες και οι λέξεις βγαίνουν αβίαστα από μέσα μου και βρίσκουν εύκολα τη θέση τους εκεί που πρέπει.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Eμπνέομαι από απλά καθημερινά γεγονότα που θα εμβολίσουν τον
ψυχισμό μου και θα με ωθήσουν να πάρω μολύβι και χαρτί και να αφήσω το χέρι μου να κινείται ρυθμικά, επάνω σε μια χάρτινη πίστα, όπου όλα φαίνονται συγχρονισμένα μεταξύ τους!

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Ασχολούμαι και με την ποίηση και με την λογοτεχνία εξίσου!
Δεν κάνω διαχωρισμό! Εξαρτάται πως θα λειτουργήσω εκείνη τη στιγμή της έμπνευσης και αναλόγως κινούμαι!

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Γράφω για μένα, γράφω για τους πιστούς μου αποδέκτες –αναγνώστες ,γράφω γιατί είναι τρόπος ζωής , καθημερινός!
Συμμετέχω με μεγάλη μου χαρά πάντα, σε Σχολεία όπου με καλούν για διαλέξεις!
Έχει αποσπάσει δυο διεθνή Βραβεία [ένα στη λογοτεχνία και ένα στην ποίηση] από την International Art Academy. Eπίσης απέσπασα φέτος σε Παγκρήτιο διαγωνισμό λογοτεχνίας το Γ΄Βραβείο. 

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «AΠΟΗΧΟΙ ΣΚΕΨΕΩΝ». 

Το βιβλίο μου το οποίο απέσπασε το διεθνές βραβείο αρθρογραφίας, εκδόθηκε το 2015. Ο τίτλος του είναι: AΠΟΗΧΟΙ ΣΚΕΨΕΩΝ.
Περιλαμβάνει άρθρα μου δημοσιευμένα στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ . Σκέψεις, στοχασμοί καθημερινότητας, που δεν μας αφήνουν αμέτοχους, με χιούμορ, καυστικότητα μα και αρκετή τρυφερότητα!

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Γράφω συνήθως το πρωί . Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όταν έχω κάποια έμπνευση, ότι ώρα και να είναι ,δεν θα την αφήσω αδούλευτη. 

12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Η ζωή του λογοτέχνη σε χρόνια οικονομικής κρίσης, φυσικά και δεν είναι εύκολη! Αν αφήσει όμως να στερέψει αυτή η δημιουργική πηγή, τότε πιστεύω ότι θα έλθει η μεγαλύτερη καταστροφή! Ο αγώνας πάντα στο τέλος δικαιώνεται, αρκεί να μην αφήνουμε το εύρος των εκάστοτε κρίσεων να μας επηρεάζουν αρνητικά!

13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Η λογοτεχνική παραγωγή μπορεί να έχει μια μικρή κάμψη στο δείκτη ενδιαφέροντος αλλά πιστεύω ότι έχει διακυμάνσεις! Άλλοτε ανεβαίνει και άλλοτε κατεβαίνει! Τρόποι προσέγγισης του αναγνωστικού κοινού υπάρχουν πολλοί! Η ποιότητα κάνει την διαφορά!  

14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Τα best Seller , είναι προσεγγίσιμα όσο αναφέρονται σε ιστορίες καθημερινότητας, αγάπης, περιπέτειας και μυστηρίου χωρίς περιττές εκφράσεις, με απλά λόγια κατανοητά για όλους! Εξαρτάται βασικά κι από το ύφος του συγγραφέα ,αλλά και από την διαφήμιση που θα ακολουθήσει ,βοηθώντας την εμπορικότητά του. 

15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Aν ήταν να επιλέξω ανάμεσα στο ηλεκτρονικό ή στο έντυπο βιβλίο, εγώ προσωπικά προτιμώ το δεύτερο, όχι ότι δεν θα ασχοληθώ και με την ηλεκτρονική του μορφή. Μου αρέσει να έχω ένα βιβλίο στα χέρια μου, να νιώθω την μυρωδιά από το μελάνι, να το παίρνω μαζί μου όπου είμαι ,παντού. Ενώ ένας υπολογιστής και βάρος προσθέτει στην μεταφορά του και γενικά τον θεωρώ ασύμφορο για ταξίδια!

16.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Η συμβουλή που θα έδινα σε ένα νέο λογοτέχνη είναι, να τολμάει να ξεκλειδώνει ότι έχει μέσα του και θέλει να το βγάλει γραπτώς προς τα έξω. Όμως να προσέξει τον τρόπο. Δεν γράφουμε αλόγιστα! Γράφουμε με σύνεση και προσοχή γιατί πάνω απ΄όλα πρέπει να σεβόμαστε τους αναγνώστες μας επειδή η τροφή που θα πάρουν από εμάς πρέπει να είναι φρέσκια ,καθαρή και όχι μουχλιασμένη ,γεμάτη ψυχθοφόρα απόβλητα! 

17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα είναι το ΄΄Μορφές Ζωής Αιωνίου΄΄  του Πανεπιστημιακού καθηγητή κ. Γ. Κρασανάκη.

18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Αγαπημένοι μου συγγραφείς είναι : o Nίκος Καζαντζάκης, ο Κωνστ. Καβάφης, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Μενέλαος Λουντέμης, η Έλλη Αλεξίου και πολλοί άλλοι. Από τους ποιητές : o Oδυσσέας Ελύτης, ο Γ. Ρίτσος ο Βιτσέντζος Κορνάρος κ.α.

19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Αγαπημένα μου βιβλία είναι:΄΄ Ένα παιδί μετράει τα΄άστρα΄΄ , του Μ. Λουντέμη, η΄΄ Ασκητική΄΄ του Ν. Καζαντζάκη, ΄΄η συμβολή της Βυζαντινής τέχνης στο πέρασμα από τον Μεσαίωνα στην Αναγέννηση΄΄, της Πανεπιστημιακού Διοτίμας Λιαντίνη, ΄΄και η ΄΄Εισαγωγή στη βιβλική Αρχαιολογία της Πανεπιστημιακού Ελένης Χριστινάκη.

20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Ετοιμάζω, στα μελλοντικά μου σχέδια, την εκτύπωση 4 νέων μου βιβλίων. Ήτοι:  ΄Ένα παιδικό μυθιστόρημα, μια ποιητική συλλογή, ένα εγχειρίδιο-βοήθημα, θεμάτων και τρόπων σχεδιασμού για τους υποψηφίους των Πολυτεχνικών Σχολών καθώς και ένα αφιέρωμα στην πόλη που γεννήθηκα.
Όλα ελπίζω να δρομολογηθούν την κατάλληλη στιγμή και με την σειρά που τους αρμόζει.  Σας ευχαριστώ πολύ κ. Πάστρα και σας εύχομαι να πάντα επιτυχίες!!!

*     *     *

Τα  ρόπτρα  των  αισθήσεων
(της Ειρήνης Γιατράκη) 

Όπως το μωρό αναζητά τη ρόγα της μάνας για να θηλάσει, έτσι και το μυαλό γυροφέρνει ανήσυχο και αναζητά να χορτάσει από τον μάρσιπο των αναμνήσεων θύμησες καλές , περασμένων καιρών, τότε που η τεχνολογία δεν είχε στείλει, όπως σήμερα, τον κόσμο στην απομόνωση.
Τότε  οι  τέσσερεις  αισθήσεις μας [όραση- ακοή -όσφρηση-αφή- γεύση] βρίσκονταν σε μια ζωτικότατη λειτουργία . Ήταν συνδεδεμένες μεταξύ τους σε μια αλυσίδα χαρούμενων συναισθημάτων που ζωντάνευαν την ψυχή και μας πλημμύριζαν με 
 αστείρευτη δύναμη  να προχωράμε στη ζωή.
Ήμουν τότε μικρό κοριτσάκι και βίωνα μαζί με τους μεγάλους ,πολλά συναισθήματα που τώρα δυστυχώς δεν υπάρχουν!
Στα περισσότερα σπίτια  τότε υπήρχαν,  αντί ηλεκτρικά κουδούνια, τα ρόπτρα. Ήταν
 μεταλλικά χεράκια σε φυσικό μέγεθος ,μορφές αγγέλων ή λιονταριών, τα οποία έπρεπε να χτυπήσεις επάνω σε μια μεταλλική υποδοχή, τοποθετημένη στο πλάι  της πόρτας, για να σου ανοίξει ο νοικοκύρης-ά  του σπιτιού. Οι  τεχνίτες  που τα 
 έφτιαχναν, έβαζαν όλο το μεράκι  και την φαντασία τους επάνω, για να τα κάνουν να είναι μοναδικά αριστουργήματα.
Στο μυαλό μου έρχονται εικόνες από επισκέψεις μας σε φιλικά ή συγγενικά σπίτια που μετά από το χτύπημα στην πόρτα, παρουσιαζόταν ένα χαμογελαστό πρόσωπο και με ευγένεια  μας  προσκαλούσε να περάσουμε  στο εσωτερικό του σπιτιού.
Θυμάμαι ότι  είχαμε και εμείς ένα τέτοιο μεταλλικό χεράκι στην ξύλινη πόρτα του σπιτιού μας, έργο του καλλιτέχνη πατέρα μου, που στο άκουσμα  του κάθε χτύπου του, έτρεχα χαρούμενη να δω ποιος είναι.
Πόσα χτυπήματα, πόσες επισκέψεις, πόση χαρά! Οι αστείες ιστορίες, τα πειράγματα, τα γέλια, τα τραγούδια, έκαναν τους χτύπους της καρδιάς να πάλλονται σε ρυθμούς ευτυχίας.
Μια άλλη αξέχαστη εικόνα ήταν η βαρέλα με τον τροχονόμο μέσα.
Πόσο υπάκουοι έδειχναν οι οδηγοί τότε στα σήματα που τους έκανε με τα χέρια του ο γραφικός ρυθμιστής της κυκλοφορίας! Κανένα αμάξι ή μηχανάκι  παράνομα παρκαρισμένο. 
Την όλη εικόνα της ρύθμισης των τροχοφόρων, συμπλήρωναν οι αχθοφόροι, που  ήσαν εκείνοι που τραβούσαν τα καροτσάκια τους φορτωμένα, εξυπηρετώντας μαγαζάτορες και κόσμο,  να μεταφέρουν εμπορεύματα και μικροέπιπλα.
Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν ξυπόλυτοι ,γιατί από τα πολλά δρομολόγια πρήζονταν τα πόδια τους και ήταν δύσκολο να φορέσουν μετά παπούτσια.
Αχ, και εκεί στην παλαιότερη πλατεία Ελευθερίας[ πριν γίνει η ανάπλασή της] ,απέναντι από την Νομαρχία,,να στέκονται οι γραφικοί φωτογράφοι με τους τρίποδες και τις μηχανές  αντίκες, έχοντας παραδίπλα το ξύλινο σκαμνάκι για τον πελάτη.
Τι ωραίες νοσταλγικές εικόνες!
Παππούδες με βράκες [παραδοσιακή στολή των Κρητικών] και στιβάνια,  με λεβέντικη κορμοστασιά και με βήμα τρανταχτό από τις δερμάτινες μπότες τους, έρχονταν να συμπληρώσουν το ωραίο σκηνικό σε ένα Ηράκλειο που σε έκανε υπερήφανο, γιατί αποτελούσες και εσύ μέρος των ευχάριστων ανθρώπων του.

Υπερκαταναλωτισμός δεν υπήρχε ,ή αν υπήρχε, δεν γινόταν αντιληπτός

Οι πιστωτικές κάρτες[ πλαστικό χρήμα], ήταν ακόμα άγνωστες.

Στην κεντρική πλατεία κάτω από το ξύλινο κιόσκι  κάθε Κυριακή πρωί  η  μπάντα του Δήμου έπαιζε υπέροχα μουσικά κομμάτια  και ο Κυριακάτικος περίπατος γινόταν ευχάριστος.

Οι κυρίες λυκνίζονταν επάνω στις ψηλές γόβες των με τα λεπτά τακούνια, με τα καλοραμμένα μεσάτα φουστάνια και τα μαλλιά φτιαγμένα σε υπέροχους κότσους, που έμοιαζαν σαν περίτεχνα φτιαγμένα Πασχαλινά τσουρέκια!.

Οι κύριοι με τα τσόχινα καπέλα και τις ανοιχτόχρωμες καπαρντίνες τους  κρατούσαν συνήθως από ένα μπαστούνι, άσχετα αν το είχαν ανάγκη ή όχι , σαν δείγμα υπεροχής και σταθερότητας.

Την ενδυματολογική τους παρουσία  συμπλήρωνε το χρυσό ρολόι με την αλυσίδα, που το κρεμούσαν στο τσεπάκι του σακακιού τους. Παιδάκια χαρούμενα με ροδαλά

μαγουλάκια, περπατούσαν καμαρωτά σαν μικρά περδικόπουλα.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς! Όσο <<σκαλίζεις το περιβολάκι>>των αναμνήσεων,

, τόσο βρίσκεις ρίζες κομμένες που θέλεις να ποτίσεις με το δάκρυ της νοσταλγίας, για να ζωντανέψουν και πάλι.

Προβλήματα του κράτους υπήρχαν και τότε. Υπήρχαν, όμως και κάποιοι δυναμικοί ηγέτες που οδηγούσαν το άρμα της εξουσίας από στρωτά  μονοπάτια χωρίς λακούβες και πέτρες.

Είμαστε ένα μικρό ποθητό κράτος.. Η γεωγραφική μας θέση, οι πεντακάθαρες ακρογιαλιές, ο υπέροχος ήλιος μας, οι φιλόξενοι άνθρωποι, ο περίφημος πολιτισμός μας, η ιστορία μας ,μα και τόσα άλλα, μας κάνουν να είμαστε μια χώρα ζηλευτή.

Αναρωτιέμαι γιατί αφήσαμε  να χαθεί η μαγεία, γιατί γίναμε ξαφνικά η σιαμαία φυλή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θάψαμε τα αγνά μας αισθήματα κάτω από τα άρβυλα του κάθε σκληροτράχηλου εξουσιαστή ;

Γιατί λουφάξαμε κάτω από τις αυστηρότατες επιβολές φόρων και υποδείξεις ενός τρόπου ζωής στον οποίο δυσκολευόμαστε να συνεχίσουμε;

Υψώνω το λάβαρο των προσδοκιών μου και καρτερώ το ηλιόλουστο εκείνο ξημέρωμα που θα γεμίσει τον τόπο μας χαρά και αισιοδοξία !

΄΄AENAH  ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ  ΙΔΑΝΙΚΩΝ΄΄
(της Ειρήνης Γιατράκη) 

Όταν η μέρα ξημερώσει ηλιόλουστη, μου αρέσει να ανοίγω τα παράθυρα, να κλείνω τα  μάτια και να αφήνομαι στις ζεστές ακτίνες του ήλιου να μου χαϊδεύουν  το πρόσωπο. Το  βλέμμα μου μετά αναζητά κάποιον αγουροξυπνημένο γείτονα ή γειτόνισσα  για μια καλημέρα, ένα χαμόγελο αισιοδοξίας , για να συνεχιστεί χαρούμενα η μέρα.
Εκεί στη γειτονιά, από κάποια μισάνοιχτη πόρτα, κάποιοι μαζεύονται με απλωμένα χαρτιά [ίσως λογαριασμοί] γύρω από ένα τραπέζι , με τον καφέ στο χέρι και στο άλλο ένα στυλό , για να λογαριάσουν έξοδα ή ό,τι άλλο η μέρα απαιτεί.
Σ΄ ένα  άλλο μπαλκόνι, τα παράθυρα είναι ακόμα σφαλισμένα, μήπως και μπορέσουν οι ένοικοι να κρατηθούν λίγο παραπάνω στη χαλάρωση και στην οικογενειακή θαλπωρή, πριν αρχίσει και πάλι το καθημερινό τους αγχώδες πρόγραμμα.
Εγώ ακόμα ψάχνω κάποιον για να πω μια καλημέρα, αλλά σιωπή παντού.
Πορτοπαράθυρα συνεχίζουν να ανοίγουν από ΄ δώ και από΄ κεί, αλλά οι ρυθμοί ίδιοι.
Κινήσεις νευρικές, βιαστικές, βλέμματα αγέλαστα, κι όμως ο ήλιος συνεχίζει να λάμπει!
Ανοίγω το ραδιόφωνο  και αφήνομαι στους ήχους της όμορφης μπαλάντας που ακούω, σιγοτραγουδώντας παρέα με τη μικρή σκυλίτσα μου, που μου κουνάει χαρούμενα την ουρίτσα της και χοροπηδάει δίπλα μου.
Συγκρατιέμαι να μη βγω στο μπαλκόνι μου και φωνάξω δυνατά, χαλώντας την ησυχία ορισμένων, για να τους πω ΄΄σηκωθείτε, βάλτε μουσική, φωνάξτε, γελάστε, αφήστε χαράτσια και προβληματισμούς στην άκρη, ξεκινήστε χαρούμενα τη μέρα σας, διώξτε τα άγχη, πείτε  <<καλημέρες>> πολλές και όλα τα άλλα βάλτε τα σε μια τάξη. Επιδιώξτε να γεμίσετε  τη ζωή σας με διάφορα ιδανικά , τα οποία θα ξυπνήσουν μέσα σας τις δυνάμεις εκείνες που θα σας βοηθήσουν να είστε μάχιμοι και όχι παθητικοί, αγωνιστές και όχι ηττημένοι, γενικά μάθετε να είστε κυρίαρχοι της ζωής΄΄.
Εάν εκλείψουν τα ιδανικά, τότε αρχίζει η κατρακύλα σε ένα δρόμο δίχως τέλος και αρχή. Τα  ιδανικά  θα πρέπει πρώτα  να τα ψάξουμε με την λογική, να τα 
επεξεργαστούμε σωστά και μετά να τα διεκδικήσουμε. Μην προσπαθήσετε ποτέ 
να μιμηθείτε ή να έχετε σαν ιδανικό κάποιο πολιτικό πρόσωπο, γιατί θα απογοητευτείτε   σίγουρα. Ποτέ οι πολιτικοί δεν υπήρξαν πρότυπα προς μίμηση.
Η πολιτική των περισσοτέρων  απ΄αυτούς  δημιούργησε σωρεία προβλημάτων στον κόσμο, απογοήτευση, ψυχική και οικονομική καταστροφή.
Μην προσπαθήσετε ποτέ να ταυτιστείτε με άτομα ισχυρά, που λόγω της θέσης τους εκμεταλλεύτηκαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Αλήθεια,  πόσες φορές θαυμάσαμε τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι νίκησαν φόβους και ανασφάλειες και πάτησαν το πόδι τους στο φεγγάρι!
Βρείτε και σεις τον δικό σας πλανήτη ιδανικών και τολμήστε μεγάλα άλματα διεκδίκησης στο μερίδιο της ζωής, για μια επιβίωση ανταγωνιστική.
Αυξήστε την αισιοδοξία σας και αγγίξτε το όνειρο. Η προσπάθεια μετράει πάντα.
Τα ιδανικά  μας κεντρίζουν συνεχώς, αρκεί εμείς να μάθουμε να τα κυνηγούμε.
Αναβλύζουν από την παράδοση και την ιστορία κάθε λαού.
Συνδέονται στενά με την διαμορφωμένη πραγματικότητα μέσα στην οποία αυτός ζει και εναρμονίζονται με τις μελλοντικές επιδιώξεις του.
Δεν πρέπει να συγχέουμε το ιδανικό με τη χίμαιρα ή την ουτοπία.
Η μεν χίμαιρα είναι απλό αποκύημα της φαντασίας, στερημένο από λογική, ενώ το ιδανικό είναι κάτι το υπαρκτό, που έχει συλληφθεί στην τελειότητά του.
Ο Γκ. Μαρσέλ είχε πει κάποτε  ότι η έννοια του ιδανικού ιδεώδους  είναι μια βολική λέξη που τη χρησιμοποιούμε,  για να δηλώσουμε κάτι το οποίο στην πραγματικότητα το βιώνει και το προαισθάνεται κανείς, παρά το συλλαμβάνει και το αναπαριστά.
Όπως και να αναφέρεται,  το ιδανικό είναι η πολύπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας με την αξιοποίηση των σωματικών, νοητικών και συναισθηματικών ικανοτήτων με τελική επιδίωξη της τελειότητας. Αν  αφήσουμε  ιδανικά και αξίες
 να χαθούν, έχουμε οι ίδιοι πια καταστρέψει την βιωσιμότητά μας.

Αναλογιστείτε όσο μπορείτε το μέγεθος της καταστροφής και αδράξτε τους ορθούς συλλογισμούς  σας , αναστηλώστε το  φθαρμένο ψυχισμό με το βλέμμα στραμμένο στο φωτεινό ξημέρωμα, αψηφώντας τον άθλιο σκοταδισμό του παραλόγου , και, φυσικά , σας εύχομαι η κάθε μέρα να είναι και μια καλημέρα.

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΙΡΗΝΗΣ ΓΙΑΤΡΑΚΗ

Γεννήθηκα και μεγάλωσα  στο Ηράκλειο  της Κρήτης .
Από πολύ μικρή ηλικία , φανερώθηκε το ταλέντο μου στη ζωγραφική αλλά και στη μουσική. Έχοντας στο πλευρό μου  ως ΄΄πρώτο δάσκαλο΄΄ τον πατέρα μου, ένα πολύπλευρο ταλέντο αυτοδίδακτου καλλιτέχνη, άρχισα τα πρώτα μου δημιουργικά βήματα στο εργαστήρι του, όπου η φαντασία αμφοτέρων μεγαλουργούσε με ό,τι υλικό έπιαναν τα χέρια μας.
Οι διακρίσεις στο σχολείο, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, διαδέχονταν η μια την άλλη και το πρώτο της δίπλωμα ήταν από την Σχολή  Α.Β.C. DE . PARIS
Tελειώνοντας το Λύκειο , πέρασα , κατόπιν εξετάσεων , στη Σχολή Δοξιάδη  Α.Τ.Ο [Αθήνα] με άριστα ,στο τμήμα Αρχιτεκτονικού Σχεδίου- Εργοδηγού Δημοσίων Έργων και  συνέχισα στο τμήμα της Διακόσμησης Αρχιτεκτονικής Εσωτερικού χώρου, καθώς και στο τμήμα Ζωγραφικής.
Ακολουθούν ακόμα δυο χρόνια σπουδών στην Α.Τ.Ε.Σ [Αθηναϊκό Τεχνολογικό και Επιμορφωτικό Σπουδαστήριο ] .
Παράλληλα με τις σπουδές μου , εργαζόμουν για δυο χρόνια στην τεχνική εταιρία ΚΑΤΣΙΠΗΣ στον Πειραιά στο τεχνικό της τμήμα, μετά στο Ζάππειο Μέγαρο για μεγάλο χρονικό διάστημα ως υπεύθυνη εκθέσεων διακόσμησης- δομικών έργων , Γαλλικής εταιρείας. Επίσης εργάστηκα ως βοηθός Πανεπιστημιακού καθηγητή στη διδασκαλία του ελευθέρου σχεδίου και  στη χρωματολογία υλικών .
Επιπρόσθετα απέσπασα τρεις χρηματικές υποτροφίες από τη Σχολή Δοξιάδη ,για την άριστη επίδοσή μου.
Μετά το πέρας των σπουδών μου,  επέστρεψα στην Κρήτη όπου δημιούργησα  ένα  υπερσύγχρονο γραφείο- ατελιέ, για μελέτες εσωτερικών χώρων και Αρχιτεκτονικές Εφαρμογές.
Η αναγνώριση δεν άργησε να έλθει και όλες οι μελέτες μου,ξεχώριζαν για τη σχεδιαστική λεπτομέρεια, τη λειτουργικότητα και το αισθητικό αποτέλεσμα.
Οι Αρχιτεκτονικές μακέτες διαφόρων ξενοδοχιακών μονάδων στην Κρήτη φανερώνουν το μοναδικό τρόπο απόδοσης στις λεπτομέρειες , όπως το Εlounda beach, to Elounda Bay και το Kalimera  Kriti.Ακολουθούν αρκετές μελέτες σε σπίτια ιδιωτών, εξοχικές κατοικίες, ιατρεία, φυσικοθεραπευτήρια  κ.λπ. Το 1988 ίδρυσα  στο Ηράκλειο τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών με την επωνυμία ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ, για σπουδές Ζωγραφικής , Βυζαντινής Αγιογραφίας, Γραμμικού και Ελευθέρου Σχεδίου, καθώς και τμήματα υποψηφίων εισαγωγής στην Αρχιτεκτονική, Διακόσμηση, Γραφιστική και Α.Σ.Κ.Τ. [Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]. Σήμερα λειτουργεί ως ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ    Α. Κουμάνταρου – Γιατράκη.
Ασχολούμαι  με την εικονογράφηση βιβλίων , δίσκων μουσικής και πολλών άλλων εργασιών. Ατομικές μου εκθέσεις:1] Δημαρχείο Ηρακλείου 1985  2] Γκαλερί  Ζυγός 1988  3] Σχολή Ζωγραφικής Γιατράκη στο Ηράκλειο το 1996. Έπίσης έχω λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και έργα μου βρίσκονται σε τδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εδώ και αρκετά χρόνια έχουν φιλοξενηθεί άρθρα μου και ποιήματά μου στις εφημερίδες  ΠΑΤΡΙΣ, ΠΟΛΙΤΕΙΑ , ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ, καθώς και στο περιοδικό ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ και ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.
Πριν 15 χρόνια, έγινα μέλος του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης του Ιδρύματος Ν. και Α. Γουλανδρή. 
Το 2009 έγινα μέλος της Παγκρήτιας Ένωσης Λογοτεχνών.
Το 2013 βραβεύτηκα με Έπαινο στον 1ο Παγκόσμιο διαγωνισμό ποίησης , για την ποιητική μου συλλογή ΄΄ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ΄΄ από την International Art Academy.
Το 2015 η International Art Academy , μου απένειμε το Βραβείο Αρθρογραφίας σε διεθνή διαγωνισμό Λογοτεχνίας και αρθρογραφίας,για το βιβλίο μου ΄΄ΑΠΟΗΧΟΙ ΣΚΕΨΕΩΝ΄.΄
Το 2017 έγινα μέλος του συλλόγου Συγγραφέων –Λογοτεχνών Ηρακλείου ΄΄Κρητών Λόγος΄΄.           Τον Μάρτιο του 2019 απέσπασα το Γ΄Βραβείο σε Παγκρήτιο διαγωνισμό Λογοτεχνίας.                                         
Ανήκω στην επιτροπή αξιολόγησης της ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Συμμετέχω  κατά καιρούς σε εκπομπές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές με αντικείμενο ομιλίας μου την τέχνη και την επίδραση αυτής στη ζωή μας.

Διδάσκω και καθοδηγώ ,μέσα από το φάσμα των γνώσεών μου και των εμπειριών μου  με στόχο πάντα την αξιοποίηση ταλέντων και την προώθηση αυτών.