Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Τζωρτζίνα Κουριαντάκη (Μέλος κριτικής επιτροπής «1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Πεζογραφίας Κέφαλος»)

Συνεχίζουμε την παρουσίαση των μελών της κριτικής επιτροπής του «1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Πεζογραφίας ΚΕΦΑΛΟΣ» του λογοτεχνικού περιοδικού μας. Όλο τον Σεπτέμβριο θα παρουσιάζονται τα μέλη των κριτικών επιτροπών του εν λόγω διαγωνισμού, με μία συνέντευξη που θα δώσουν στον εκδότη του περιοδικού, φιλόλογο,δημοσιογράφο και λογοτέχνη, κ. Πλούταρχο Πάστρα.

Στη σημερινή μας παρουσίαση θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, κ. Τζωρτζίνα Κουριαντάκη, η οποία απάντησε στις ερωτήσεις του κ. Πάστρα. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ ΚΟΥΡΙΑΝΤΑΚΗ

1. Ποια θεωρείτε πως είναι τα καταλληλότερα κριτήρια για μία αντικειμενική λογοτεχνική κριτική;

Όταν έχεις επιλεχθεί ως κριτής ενός Λογοτεχνικού Διαγωνισμού, έχεις την ευθύνη ως προς τους διαγωνιζόμενους συμμετέχοντες να αφιερώσεις χρόνο. Το πιο σημαντικό κριτήριο είναι ο χρόνος που καλείσαι να περάσεις με κάθε κείμενο ξεχωριστά. Να το διαβάσεις με αγάπη, σύνεση και ηρεμία, χωρίς η προσοχή σου να αποσπάται από οτιδήποτε. Ένα άλλο κριτήριο είναι να μην κατακρίνεις τους ήρωες των κειμένων και τα πεπραγμένα τους. Δεν έχει σημασία αν διαφωνείς με τον τρόπο σκέψης τους, αν σε ξενίζουν τα βιώματά τους. Σημασία έχει η σωστή σκιαγράφηση του χαρακτήρα τους από την/τον συγγραφέα, η ευχάριστη ροή, το σωστό συντακτικό ώστε το κείμενο να μην χάνει από το νόημά του, οι εικόνες που μπορεί να σου χαρίσει ένα γραπτό, ο προβληματισμός που μπορεί να προκύψει και η ανατροπή, αν υπάρχει, στο τέλος. Όσον αφορά την ορθογραφία, δεν θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου πάντα, να αφαιρεί πολλούς βαθμούς. Παρότι λάτρης και πιστή ακόλουθός της, η έλλειψη αυτής δεν θα έπρεπε να στερεί από κάποιον το δικαίωμα στη συγγραφή, καθώς υπάρχει και η επιμέλεια κειμένων, σε περίπτωση διεκδίκησης κάποιων ανορθόγραφων συγγραφέων στο όνειρο της έκδοσης των γραπτών τους. 

2. Μιλήστε μας για την εμπειρία σας ως μέλος της κριτικής επιτροπής του «1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Πεζογραφίας Κέφαλος».

Είναι η δεύτερη φορά που έχω την τιμή να εκτελώ χρέη κριτή. Την πρώτη φορά, σε μια ιστοσελίδα, όλα πήγαν ομαλά. Αυτή τη φορά, αντιμετώπισα προβλήματα με το Internet, με δικές μου, άλλες υποχρεώσεις που μου στερούσαν την ηρεμία να ασχοληθώ αμέσως, ακόμα και με τον υπολογιστή μου. Ο υπεύθυνος του Περιοδικού όμως, έδειξε κατανόηση και ήταν συνεχώς δίπλα μου στηρίζοντας και ενθαρρύνοντάς με να συνεχίσω. Πίσω από κάθε Διαγωνισμό, είναι το Ανθρώπινο Δυναμικό που τον διοργανώνει και τον στηρίζει. Σε αυτή την Ανθρωπιά αναφέρομαι. Η συνεργασία με το Περιοδικό ήταν και είναι άψογη και απίστευτη τιμή για μια νέα συγγραφέα όπως εγώ. Ευχαριστώ θερμά τον κύριο Πλούταρχο Πάστρα για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε.
Όσον αφορά τα κείμενα, κάθε ένα από αυτά είχε και κάτι να σου δώσει, να σε προβληματίσει, να σε ταξιδέψει. Αυτή είναι και η μαγεία της πολυμορφίας της γραφής. Τα διαφορετικά συναισθήματα που σου προκαλούν οι σκέψεις κάθε συγγραφέα. Οι εικόνες... Οι εικόνες και η ζωντάνια αυτών. Οι μνήμες μετά την ανάγνωση ενός κειμένου, τόσο λεπτομερώς γραμμένου, που αποτυπώθηκε στο νου σου με εικόνες. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό το ταξίδι.

3. Ποιο θεωρείτε πως είναι το αντίκτυπο ενός λογοτεχνικού διαγωνισμού στο χώρο της σύγχρονης λογοτεχνίας;  

Κάποιοι τάσσονται κατά των Λογοτεχνικών Διαγωνισμών. Θεωρούν πως η γραφή δεν θα πρέπει να μπαίνει σε καλούπια και να ακολουθεί κανόνες. Έτσι και αλλιώς, η άποψη κάθε κριτή είναι αντικειμενική, όπως και η ομορφιά. Δεν θα διαφωνήσω, μα και δεν θα συμφωνήσω στη δαιμονοποίηση των Λογοτεχνικών Διαγωνισμών. 
Ένας Λογοτεχνικός Διαγωνισμός δίνει βήμα σε συγγραφείς που δεν έχουν δει ποτέ τυπωμένη τη δουλειά τους. Είναι ευκαιρία λοιπόν να δώσουν το στίγμα τους, να διαβαστούν τα κείμενά τους, να βγουν από το συρτάρι. Όσον αφορά το επιχείρημα κάποιων ότι όποιος λαμβάνει μέρος σε Διαγωνισμούς το κάνει για αυτοπροβολή και δεν τον ενδιαφέρει η συγγραφή αυτή καθαυτή, έχω να τους θέσω ένα ερώτημα. Αν όλοι οι συγγραφείς γράφαμε μόνο για εμάς, δεν θα προσπαθούσαμε να εκδόσουμε ποτέ, δεν θα τα μοιραζόμασταν ποτέ, ούτε με φίλους, δικούς και συγγενείς. Θα τα κλειδώναμε σε ένα συρτάρι, ίσως μονάχα για να επανερχόμαστε σ’ αυτά εμείς, μόνο εμείς, κάνοντας διάλογο με την ψυχή μας. Αν όμως, γράφουμε για να διαβάσει κάποιος άλλος την ψυχή μας; Αν γράφουμε για να προβληματίσουμε έστω έναν αναγνώστη, τότε γιατί να μην αρχίσουμε από έναν Λογοτεχνικό Διαγωνισμό; Άλλωστε, η κριτική επιτροπή και τα αποτελέσματα που θα παρουσιάσει, δεν είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της γνώμης του αναγνωστικού κοινού που κάποτε ελπίζουμε να προσεγγίσουμε;
Τέλος, η επιβράβευση που έρχεται με έναν Έπαινο ή ένα Βραβείο είναι σαν δικαίωση, ένα κίνητρο να συνεχίσουμε να γράφουμε και για τους πιο ευαίσθητους όπως εγώ, η πολυπόθητη επιβεβαίωση. Βέβαια, όσο αυτή δεν έρχεται, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε ταλέντο στη συγγραφή. Ευτυχώς, στις μέρες μας είναι πολλοί που γράφουν ιδιαίτερα όμορφα, οπότε και ο διαγωνισμός είναι πιο δύσκολος. Αυτό είναι και το πιο ισχυρό κίνητρο όμως, ώστε να συνεχίσουμε να γράφουμε, βελτιώνοντας όλο και περισσότερο τον τρόπο αποτύπωσης της σκέψης μας στο χαρτί, προσπαθώντας να ξεπεράσουμε, όχι τους άλλους, αλλά τον ίδιο μας τον εαυτό.

4. Πως βλέπετε την πεζογραφία σήμερα; Ποιο θεωρείτε πως θα είναι το μέλλον της;

Το μέλλον της πεζογραφίας, αν μη τι άλλο, είναι κάτι αδιαπραγμάτευτο. Όλο και περισσότεροι ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι ασχολούνται με τη συγγαφή διηγημάτων, νουβέλων, μυθιστορημάτων, δοκιμίων και παραμυθιών. Παλαιότερα, ήταν λίγοι αυτοί που το τολμούσαν. Αντιθέτως, στις μέρες μας, βλέπουμε ακόμα και νέα παιδιά να το επιχειρούν. Από μικρή μού πέρασαν την άποψη ότι κάθε βιβλίο, ακόμα και ένα κακογραμμένο ή με διαφορετικές αντιλήψεις απ’ τις δικές σου, έχει κάτι να σου δώσει. Έτσι, παρόλο που, αναμφισβήτητα, κυκλοφορούν στα βιβλιοπωλεία και συγγράμματα που κάθε άλλο παρά ως λογοτεχνικά θα τα χαρακτήριζε κανείς, είναι στην κρίση μας πώς θα χειριστεί ο κάθε αναγνώστης από εμάς την ποικιλία των συγγραμάτων που κυκλοφορεί. Η πεζογραφία, όπως η τηλεόραση, το διαδίκτυο, η κοινωνία η ίδια, έχει και θα έχει αμφιλεγόμενους συντελεστές. Το τι όμως θα διαβάσουμε, θα προτείνουμε και θα προωθήσουμε, είναι στην κρίση μας.

5. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Έχω την τιμή να έχω επιτελέσει μέλος Κριτικής Επιτροπής σε δύο Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς, έχω διακριθεί και βραβευτεί σε Πανελλήνιους και Διεθνείς Διαγωνισμούς Ποίησης και Πεζογραφίας, έχω λάβει μέρος σε πολλές Ανθολογίες και έχω εκδόσει το πρώτο μου βιβλίο, ενώ τώρα ετοιμάζω τη δεύτερη Ποιητική Συλλογή, εμπλουτίζοντας ταυτόχρονα την πρώτη. Παράλληλα, έχω αρχίσει τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος, η ηρωίδα του οποίου έχει πάρει τα ηνία μέσω της πένας μου και με έχει προβληματίσει για το πώς θα εξελιχθεί η σκιαγράφηση του χαρακτήρα της στη συνέχεια.
Το πρώτο μου πνευματικό δημιούργημα, «Οι σκέψεις έστησαν χορό», κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Όστρια. Πρόκειται για μία Συλλογή Διηγημάτων. Είναι, θα έλεγα, μια σύνθεση από διαφορετικά μεταξύ τους διηγήματα, κυρίως κοινωνικού περιεχομένου, που αξιώνουν να θίξουν πολλές πτυχές του ανθρώπινου μυαλού.

6. Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Θα έδινα την ίδια συμβουλή που μου έδωσε κι εμένα ένας άλλος Λογοτέχνης, όταν ήμουν ακόμα στα πρώτα, διστακτικά μου βήματα. Να πηγαίνεις εκεί που σε πάει η πένα σου. Να μην επηρεάζεσαι απ’ των άλλων τη γνώμη και τα καλούπια. Να ακούς την ψυχή σου και να την αποτυπώνεις όπως εκείνη προστάζει, στο χαρτί. Να βελτιώνεσαι, ποτέ να μην αρκεστείς στα κεκτημένα, να αξιώνεις την πρόοδο της πένας και της σκέψης σου.

7. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Επιθυμώ να ασχοληθώ και πάλι με τη συγγραφή, καθώς κάποια προσωπικά προβλήματα με έκαναν να απέχω το τελευταίο τρίμηνο. Ίσως να καταφέρω να τελειώσω κάποια πράγματα που έχω αφήσει στη μέση. Είναι τόσο έντονα τα βιώματά μου που σκέφτομαι να γράψω ένα μυθιστόρημα που θα προβληματίσει πολύ κόσμο. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα.

8. Τελευταία ερώτηση. Μιας και το λογοτεχνικό περιοδικό μας: «Κέφαλος - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς», κλείνει τον ερχόμενο Νοέμβριο τα δύο πρώτα χρόνια λειτουργίας του, θα θέλαμε να μας πείτε την άποψή σας για το έργο που έχει διατελέσει μέχρι τώρα και πως θα προτείνατε να πορευθεί από εδώ και στο εξής. Θα θέλαμε να μάθουμε την άποψή σας. 

Είναι αξιόλογα τα όσα έχετε κάνει στον χώρο της Λογοτεχνίας. Σας αξίζουν συγχαρητήρια για το έργο σας. Ο πνευματικός κόσμος της χώρας απέκτησε ένα στιβαρό βήμα και καταφύγιο. Κάθε φορά ενημερώνομαι και για μία ακόμα δράση του Περιοδικού σας και πραγματικά, μόνο εύγε έχω να πω. Δεν έχω να κάνω καμία άλλη πρόταση που δεν την έχει ήδη σκεφτεί ή δεν θα τη σκεφτεί στο μέλλον, το ανήσυχο μυαλό των ανθρώπων που στελεχώνουν το περιοδικό σας. Είμαι σίγουρη ότι δεν θα επαναπαυτείτε και θα συνεχίσετε τις δράσεις αυτές, αλλά θα ανακαλύψετε και άλλες, καθώς φαίνεται. Οι άνθρωποι που αγγαλιάζουν κάθε σας ιδέα, το ανθρώπινο δυναμικό του Περιοδικού, είναι το μυστικό για την επιτυχία σας. Σας εύχομαι ολόψυχα να συνεχίσετε έτσι, χαρίζοντας σε όλους εμάς, το αναγνωστικό κοινό σας, τα φώτα και τη φιλοξενία σας. Σας ευχαριστώ από καρδιάς για την άψογη συνεργασία και ευελπιστώ σε μία μελλοντική.

*     *     *

Βιογραφικό Τζωρτζίνας Κουριαντάκη

Κουριαντάκη Τζωρτζίνα (1978) καθηγήτρια Αγγλικών. Γεννήθηκε στην Αθήνα με ρίζες από Ζάκυνθο και Κρήτη. Μεγάλωσε στην Κω, ενώ σπούδασε στη Ρόδο. Διαμένει στην Κω, ενώ εργάζεται σε κέντρο ξένων γλωσσών. Έχει διακριθεί και βραβευτεί σε Πανελλήνιους και Διεθνείς Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς Ποίησης και Διηγήματος και έχει επιτελέσει κριτής σε Πανελλήνιους Διαγωνισμούς Διηγήματος. Έργα της έχουν φιλοξενηθεί σε λογοτεχνικούς διαδικτυακούς ιστοτόπους, ανθολογίες, E-books και ηλεκτρονικές και έντυπες εγκυκλοπαίδειες. Η πρώτη της Συλλογή διηγημάτων « Οι σκέψεις έστησαν χορό» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ.