Συνέντευξη με τον λογοτέχνη Σταμάτη Γαλάνη - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 3ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2019 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τον λογοτέχνη, Σταμάτη Γαλάνη, ο οποίος συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό του έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗ ΓΑΛΑΝΗ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Η τέχνη της εξαπάτησης της πραγματικότητας – η τέχνη της ταπείνωσης της πνευματικής σκλαβιάς και του θανάτου.  

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Μια πύλη σε ένα άλλο μυστήριο και ραγισμένο κόσμο, ωστόσο, περισσότερο ελκυστικό και ελεύθερο. 

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Μετά λύπης διαπιστώνω διαρκώς ότι οι άνθρωποι τείνουν «να γράφουν περισσότερο από όσο οι ίδιοι διαβάζουν». Πολλοί αναλώνουν το πνεύμα τους στην ματαιότητα. Ο νέο-μοντερνισμός της εποχής επιστρέφει φυσικά, νοοτροπίες και συμπεριφορές. Από την ανουσιότητα του επιφανειακού έργου, μέχρι την ηλεκτρονικοποίηση των πάντων γύρω μας. Ζούμε εποχές παράξενες, ωστόσο, όχι τόσο διαφορετικές από τις εποχές της προ-αναγεννησιακής εποχής. Οι άνθρωποι – αναγνώστες οφείλουν να αφήσουν τους παλιούς ήρωες-ποιητές στο ένδοξο παρελθόν τους. Οφείλουν να ανακαλύψουν και να υποστηρίξουν τον νέο «Καρυωτάκη», τον νέο «Μπόρχες», τον νέο «Ουίτμαν». Η ποίηση δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από το μέλλον, βρίσκεται ούτως η άλλως, πιο μπροστά από αυτό. 

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Είναι εύκολη η απάντηση ωστόσο. Είναι η οδός προς την οποιαδήποτε υπαρξιακή, ουτοπική και εν δυνάμη, φυσική ανθρωποκεντρική ελευθερία. 

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Ξεκίνησα να γράφω στίχους συνθέτοντας τραγούδια σε παιδική ηλικία. Αργότερα, ξεκίνησα τις ιστορίες, με κύρια επιρροή το αστυνομικό. Με την ενηλικίωση, ήρθαν τα πρώτα ποιήματα. Πολύ αργότερα διαπίστωσα ότι το σποραδικό έργο μου, άρχισε να αποκτά σώμα και ταυτότητα. Έμαθα να αναπνέω καλύτερα μαζί του. Να ζω μέσα στην ανάγκη της γραφής.  

6. Γιατί γράφετε;

Όπως κατέγραψα από πάνω, έμαθα να αναπνέω καλύτερα. Να ζω μέσα από την αναγκαιότητα της γραφής. Της τέχνης της πολύτιμης, για τον άνθρωπο, ανάσας. Αργότερα διαπίστωσα τα κάλλη της «μοιρασιάς». Κάποιοι συνάνθρωποι μας, αρκετοί φυσικά, δεν μπορούν να εκφραστούν μέσω της γραφής. Εκφράζονται ωστόσο μέσω της ανάγνωσης. Αναπνέουν καλύτερα όταν διαβάζουν. Ζουν καλύτερα, εμπνέονται. Αντέχουν πιο γαλήνια, τα πάθη της ζωής τους. Οι συγγραφείς, ποιητές έχουμε χρέος ως προς αυτούς. Οφείλουμε να λέμε εμείς, αυτά που οι άλλοι θέλουν να πουν, αλλά δεν μπορούν, η δεν ξέρουν το πως να τα πουν. Οφείλουμε να γίνουμε οι λέξεις τους. 

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Ο άνθρωπος ευρύτερα. Τα έργα και οι άνθρωποι που αγαπώ. Η σταγόνες της δημιουργίας και τα κίνητρα των ποιητών. 

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Διαβάζω ποίηση και μέχρι σήμερα ανακαλύπτω. Έχω εκδώσει μόνο ποίηση. Στο μέλλον, έχω θέληση και όνειρα να επεκταθώ στην νουβέλα ή το δοκίμιο. Ίσως και το αστυνομικό. Θα δείξει η ψυχή. Μόνη της επιλέγει το κάθε έργο. 

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Ξεκίνησε με την συγγραφή ενός draft δοκιμίου με τίτλο «Κοιτώντας τον ήλιο, βλέποντας το χώμα». Μέσα σε αυτό μετέφερα εμπειρίες και εικόνες από το παρελθόν, αλλά και κείμενα-καταγραφές και σκέψεις από τα ταξίδια που έκανα στο εξωτερικό. Βρισκόμουν σε μια απόμακρη πόλη του Βρετανικού Βορρά. Ήταν εύκολο να γράψεις ποίηση και σκέψεις. Σκεφτόμουν τον Ουάιλντ, τον Κιτς, τον Μπουκόφσκι και πολλούς ακόμα. Λίγο αργότερα συνέθεσα την πρώτη μου ποιητική συλλογή, με πολλά κομμάτια από αυτή την δοκιμιακή εργασία. Το έδωσα στην καλή μου φίλη, Ελένη Βλάμη, η οποία και το αγκάλιασε με θέρμη. Λίγο αργότερα με έστειλε στον πρώτο μου εκδότη. Το 2012, εκδόθηκε με το όνομα «ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ». Το 2015, ήρθε το δεύτερο βιβλίο, με τίτλο «ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ». Η γυναίκα μου, αποτέλεσε τότε, την κυριότερη έμπνευση μου για αυτό. 

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «ΑΤΕΡΜΟΝΗ ΣΧΑΣΗ». 

Για μένα σημαίνει ό,τι σημαίνει το κάθε βιβλίο μου. Το ανέπτυξα παραπάνω. Θα ήθελα να κάνω την ίδια ερώτηση σε όσους το αναγνώσουν. Είναι ωραίο να μοιράζεσαι. Είναι ωραίο να ταξιδεύεις σε μέρη που δεν πρόκειται να πας. Είναι ωραίο το αγνάντι στο απλό, επίσης. Η σχέση που δεν τελειώνει, υπάρχει, συνυπάρχει. Οι ιστορίες στα μάτια των άλλων. Η αρχή, το τέλος, και η αφετηρία ξανά. Με όλα αυτά, γίνεται ωραίο, πιο ελκυστικό, η έστω πιο υποφερτό, το πέρασμα μας από εδώ. 

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Δεν έχω καμία αγαπημένη ώρα. Όλα γίνονται, ή μάλλον γράφονται, ανάμεσα στα διαλλείματα του θορύβου της ζωής. 

12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Η ίδια με την ζωή ενός καλλιτέχνη στα χρόνια δίχως κρίση. Ένας καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του, τα γραπτά του αλλά κυρίως τους αναγνώστες του, οφείλει να βρίσκεται πάντοτε μέσα σε κρίση. Μόνο εκεί, η σχάση των συναισθημάτων είναι μόνιμη, και μόνο έτσι θα μπορεί να είναι ωφέλιμη στο κοινό. 

13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Δεν μπορώ εύκολα να κρίνω ή να χαρακτηρίσω. Νομίζω ότι είναι κυρίως υπέρογκη. Υπάρχουν ενδιαφέροντα έργα, και αξιόλογοι συγγραφείς-ποιητές που έχω αρχίσει να ακολουθώ. Ευρύτερα, βρίσκω σημαντικό που υπάρχει παραγωγή. Ο άνθρωπος θέλει να εκφραστεί. Με τον χρόνο, υπάρχει πιθανότητα, τα νέα μεγάλα έργα να λάμψουν. Θέλω να το προσεγγίζω ρομαντικά, όλο αυτό. 

14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Τα κριτήρια των ανθρώπων είναι διαφορετικά. Δεν θα ήθελα να φλυαρήσω γράφοντας τα τετριμμένα περί εξαιρετικής δομής, πλοκής η ιδέας, γλαφυρότητας η λακωνισμού. Κάτι είναι καλό μονάχα όταν μας κάνει να νιώθουμε καλά. 

15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Επιλέγω αυτό που μπορείς να κάνεις χρήση στις περισσότερες από τις αισθήσεις σου. Στο έντυπο απολαμβάνεις όραση, αφή και όσφρηση. Το κάνεις πιο εύκολα «δικό σου». 

16.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Να είναι ο εαυτός του. Να μας πει την αλήθεια του. Να σέβεται και να υποστηρίζει τους ομότεχνους του. 

17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Διαβάζω 3-4 έργα μαζί. Ξεχωριστά και χωρίς συγκεκριμένο πλάνο. Κυρίως ποίηση. Ενδεικτικά θα αναφέρω τον «Κήπο του Αγαπημένου» από Ρουμί, το «Χρυσάφι των Τίγρεων» από Μπόρχες και ένα τόμο ποιητικών συλλογών του Τάσου Λειβαδίτη. 

18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Οι Καμύ, Μπόρχες, Πας, Ντοστογιεύσκι, Εσσε, Χεμινγουει και από Έλληνες, κυρίως ποιητές οι Λειβαδίτης, Ρίτσος και Ελύτης. 

19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

«Το όνομα του Ρόδου» από Έκο, «Να έχεις και να μην έχεις» από Χεμινγουει, «Το όνειρο ενός γελοίου» και οι «Λευκές Νύχτες» από Ντοστογιευσκι, «Το εγκώμιο της Σκιάς» από Μπόρχες, «Ο λύκος της Στέππας» από Εσσε μεταξύ άλλων. Σίγουρα η λίστα μπορεί να είναι μεγάλη. 

20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Τα σχέδια μου είναι σχέδια δίχως σχέδια. Μονάχα η μοιρασιά της αγάπης. Οι καλές πράξεις και οι ανθρώπινες σχέσεις. Να φτιάξουμε, μέσω των λέξεων, ένα κόσμο ομορφότερο και ιδανικότερο από αυτόν που βρήκαμε. Να εξαπατήσουμε με ευγενής συνείδηση την πραγματικότητα. Να μεταφέρουμε την γνώση, την χαρά της δημιουργίας στα παιδιά μας. Να ζήσουμε δίχως αυταπάτες και διλλήματα. Να ταπεινώσουμε την σκλαβιά του πνεύματος μας. Όλα αυτά, μπορούν να ειπωθούν σε ένα βιβλίο. Να γίνουν η οδός για πολλούς. Δεν θα μπορούσε αληθινά ένας συγγραφέας να επιθυμούσε κάτι περισσότερο.  

*     *     *

 

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΣΟΥ
(του Σταμάτη Γαλάνη) 

Δυο σκέψεις, μέσα σε μια Κυριακή
Χωράνε να μας φτιάξουν την ημέρα
Η μία μου λέει πως σε φέρνει η Χαραυγή,
Και η άλλη, πως σε κλέβει η εσπέρα 

Μικρή μου ροδοκόκκινη πλεξούδα
Περιμένω, βιάζομαι, τρέχω και ελπίζω

Εύχομαι και προσεύχομαι και δεν με αναγνωρίζω
Με συνέπεια ωστόσο στο χαμό, επιμένω

Να βάψω την ζωή μου, με το χρώμα σου 

Να κοιμηθώ μες τα μαλλιά σου, να συναντήσω ελπίδα στα μπλεγμένα όνειρα σου
Να πιω κάθε σταγόνα από το πέρασμα σου
Και σε ένα απ’τα τραγούδια μου να δώσω το όνομα σου


ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΑΛΑΝΗΣ – Από την 2η ποιητική μου συλλογή, «Το ΑΥΡΙΟ θα είναι ΑΡΓΑ», 2015, Εκδόσεις ΚΟΣΜΟΣ

Σε είδα να χάνεσαι 
(του Σταμάτη Γαλάνη) 

Δειλά σε είδα να χάνεσαι
Με ένα βλέμμα, αυτό του αθάνατου
Τα χέρια μου προσέφερα, μα τώρα πια δεν πιάνεσαι
Και η θλίψη μου, εκυρίευσε τις νότες του πεντάγραμμου

Δειλά σε ειδα να χάνεσαι
Ο βαρκάρης εξεκίνησε και το κούπισμα γοργόν
 Άνεμοι τραμουντάρουνε, και τώρα πια δεν πιάνεσαι
Πήρες πλώρη φαίνεται για τον κόσμο των σκιών

Δειλά σε είδα να χάνεσαι
Το μόνο που σου ευχήθηκα, να είσαι ασφαλής
Στης αβύσσου λιμάνι που θα σε άρεσε
το μυστικό της νιότης σαν θα βρεις


Σταμάτης Γαλάνης, από την ποιητική συλλογή «ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ», 2012, Εκδόσεις ‘Καλλιγράφος’

Ανθισμένη ΗΒΗ
(του Σταμάτη Γαλάνη) 

                      

Σε μια παραλία 
Στης Γης ετούτης, την ατίθαση γωνιά 
Αγγίξαμε τα δάκτυλα στα πέταλα των ανθών
Ήπιαμε με δίψα, τις ψιχάλες και το νέκταρ των βροχών
Για λίγο βασιλέψαμε
Για λίγο κυβερνήσαμε 
Για λίγο ανόητα παίξαμε
Για λίγο σιγοτραγουδήσαμε 
Κάναμε έρωτα ελεύθερο
Στο πίσω κάθισμα μιας αμμουδιάς, σε εκείνο το αλησμόνητο νησί
Αφήσαμε την νιότη
να παρασύρει τα κορμιά μας στα ωραιότερα τα λάθη
στα ωραιότερα λιβάδια, στα βαθύτερα σημάδια 
στα ομορφότερα γυμνόστηθα ποτάμια, 
Ύστερα λιγάκι μετανιώσαμε
Αργά η γρήγορα, δεν έχει σημασία
Σημασία έχει που βρέθηκε η ουσία
Σημασία έχει που κάναμε έρωτα
Που δεν περάσαμε την ήβη μας ξενέρωτα 
Και ύστερα ξανά, σαν τα πουλιά αποδημήσαμε 
Σε έναν άλλο άγνωστο, μυστήριο και πράσινο κόσμο
Δίχως χαρμολύπη, δίχως φασαρία 
Σε μια άλλη παραλία

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΑΛΑΝΗΣ – ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ «ΑΤΕΡΜΟΝΗ ΣΧΑΣΗ», ΙΟΥΛΙΟΣ 2019

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΤΑΜΑΤΗ ΓΑΛΑΝΗ

Ο Σταμάτης Γαλάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Έχει σπουδάσει Ευρωπαικές σπουδές και Career Management στο πανεπιστήμιο του CENTRAL LANCASHIRE και κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο στις Διεθνείς Σχέσεις από το πανεπιστήμιο του LANCANSTER. Έχει εργαστεί ως περιφερειακός διευθυντής στον κλάδο της διοίκησης πωλήσεων retail στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστρία, αντίστοιχα. Από το 2011 ζει, εργάζεται και ονειρεύεται στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, από παιδική ηλικία γράφει στίχους, κείμενα, πεζά και ποιήματα, και παράλληλα συνθέτει μουσική. Σχετικά με την μουσική, ενίοτε κυκλοφορεί αποσπάσματα από τις παραγωγές του στο διαδίκτυο και έχει δημιουργήσει το δικό κανάλι στο YouTube. Το 2015 ολοκλήρωσε κύκλο μαθημάτων του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα την «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ», από το οποίο και επιτυχώς αποκόμισε πιστοποιητικό επιμόρφωσης με άριστη επίδοση. Το συγγραφικό του έργο ξεκίνησε το 2012, με την έκδοση της πρώτης ποιητικής συλλογής του, με τίτλο «ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ». Μια συλλογή που απαρτίστηκε από σκέψεις, ποιήματα και έμμετρες διηγήσεις από τα ταξίδια του στο εξωτερικό. Το 2016, ακολούθησε η έκδοση της δεύτερης ποιητικής συλλογής του, με τίτλο «ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ». Μια συλλογή ποιημάτων και μικρών πεζών κειμένων, που προσπαθούν να εκθέσουν τα συναισθήματα της επιστροφής του στην Ελλάδα όπου βρίσκεται στα μέσα της οικονομικής κρίσης. Παράλληλα, από το 2016 διατηρεί μηνιαία στήλη αφιερωμάτων μουσικού περιεχομένου στο ηλεκτρονικό περιοδικό «ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ» και ενίοτε δημοσιεύει ποιήματα του σε αντίστοιχα ηλεκτρονικά περιοδικά. Τον Μάρτιο του 2019, τα δύο πρώτα έργα του πέρασαν από την αρμόδια κριτική επιτροπή και έγινε μέλος της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ. Η «ΑΤΕΡΜΟΝΗ ΣΧΑΣΗ» είναι η τρίτη του ποιητική συλλογή, στην οποία συνεχίζει την συνεργασία, με τον ζωγράφο και φίλο του, Οδυσσέα Άννινο. Έχει τιμηθεί με τιμητική διάκριση για την συμμετοχή του στους 34^ους Δελφικούς αγώνες ποίησης των Δελφών, τον Ιούνιο του 2019. Είναι παντρεμένος από το 2015 και έχει μία κόρη.