Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Στέλλα Πετρίδου - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 3ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2019 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη Λογοτέχνιδα, Στέλλα Πετρίδου, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΤΕΛΛΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Η λογοτεχνία είναι ένα είδος τέχνης. Κι όπως όλα τα είδη τέχνης χρησιμοποιούν συγκεκριμένα μέσα για να φανερωθούν, έτσι κι αυτή χρησιμοποιεί ως εκφραστικό της μέσο το λόγο, πεζό ή έμμετρο. Δεν αποσκοπεί στη μετάδοση της γνώσης, αντίθετα χρησιμοποιεί τη γνώση κατά το δοκούν, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στη φαντασία, στο συναίσθημα και στην τεχνική. 

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Ό,τι πρόσφερε πάντα στον άνθρωπο. Ένα καταφύγιο για να ξεκουράζεται το μυαλό του και να ταξιδεύει η ψυχή του.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Η ποίηση στις μέρες μας έχει ακριβώς τη θέση που της αξίζει. Υπηρετείται από λίγους και απευθύνεται σε λίγους. Άλλωστε ποτέ της δεν υπήρξε δημοφιλής, όπως η πεζογραφία. Το παρήγορο είναι πως, ακόμα και στις δύσκολες εποχές που διανύουμε, με άπειρα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα, υπάρχουν άνθρωποι που ονειρεύονται κι ελπίζουν καταθέτοντας την ψυχή τους στο χαρτί. Κι όσο τολμούν να ονειρεύονται, τόσο θα βρίσκει το χώρο που ζητά η ποίηση για να κάνει αισθητή την παρουσία της στο σήμερα, στο αύριο, στο πάντα.

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Θα σας απαντήσω με ποίηση και συγκεκριμένα με το πρώτο ποίημα της πρώτης μου συλλογής «Μίλα μου γι’ αγάπη», που παράλληλα κοσμεί και το οπισθόφυλλο της:
«Ποίηση είναι το μεγαλείο της ψυχής,
αυτό που κρύβει ο καθένας μέσα του μικρό ή μεγάλο.
Δεν είναι επάγγελμα, μα τέχνη.
Δεν μετριέται με χρήμα.
Δεν μετριέται με δόξα.
Είναι η γύμνωση της ύπαρξής μας στην αλήθεια.
Είναι η στάμπα του ίδιου μας του εαυτού,
το χέρι που επιδέξια ζωγραφίζει το είναι μας.»

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Γράφω από παιδί. Το πρώτο μου ποίημα αφορούσε την απώλεια του σκύλου μου. Η συναισθηματική φόρτιση της στιγμής με ώθησε στη δημιουργία κι έκτοτε εκείνη έγινε για μένα καταφύγιο σκέψης κι έκφρασης. Αργότερα η ενασχόλησή μου με τη μουσική και η γνωριμία μου με τους μεγαλύτερους έλληνες ποιητές και συνθέτες, με έκαναν να αγαπήσω περισσότερο την ποίηση, να γνωρίσω τους πιο σημαντικούς πρεσβευτές της και να προσπαθήσω να την υπηρετήσω κι εγώ πιο υπεύθυνα και πιο σοβαρά.

6. Γιατί γράφετε;

Γράφω, γιατί η ποίηση για μένα είναι ο πιο ιδανικός τρόπος φυγής από την πραγματικότητα κι απελευθέρωσης των συναισθημάτων μου. Άλλωστε αυτό πρεσβεύει κι η ίδια η ποίηση, να τολμάς, να ονειρεύεσαι, να ελπίζεις.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Η θάλασσα και φυσικά ο έρωτας.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Με την ποίηση. Για μένα η ποίηση είναι η συντροφιά μου, ο έρωτάς μου, η θάλασσα μου, η ίδια μου η ζωή.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Έχω εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές, όλες από τις εκδόσεις «άλφα πι». 
Η πρώτη μου ποιητική συλλογή έχει τον τίτλο «Μίλα μου γι’ αγάπη». Κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη του 2015 και, όπως φανερώνει κι ο τίτλος της, περιλαμβάνει ποιήματα που μιλούν για την αγάπη, που την υμνούν και που τη ζωγραφίζουν με διάφορα χρώματα μοναξιάς, λύπης, χαράς, έρωτα, απογοήτευσης, μισεμού. 
Η δεύτερή μου ποιητική συλλογή έχει τον τίτλο «Αποχωρισμός». Κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 2016 και συνοδεύεται με μουσικό άλμπουμ που περιλαμβάνει το ομώνυμο τραγούδι της συλλογής. Είναι αφιερωμένο στη ναυτομάνα Αιγνούσα, αυτή την ηρωίδα μάνα, που ξεπροβοδάει το παιδί της την ώρα που εκείνο φεύγει με το πλοίο για τη μεγάλη περιπέτεια της ζωής.
Η τρίτη μου ποιητική συλλογή έχει τον τίτλο «Προσφυγιά». Κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2016 και συνοδεύεται με μουσικό άλμπουμ, που περιλαμβάνει το τραγούδι «Στη γη την ξένη». Πρόκειται για μια συλλογή που αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές της κοινωνίας μας, κάνοντας λόγο για τη σύγχρονη μάστιγα της προσφυγιάς, για τις επιπτώσεις που έχει στις ζωές των ανθρώπων που παλεύουν για  ένα καλύτερο αύριο, αλλά και για τις όποιες πολιτικές σκοπιμότητες που μπορεί να κρύβουν τα κίνητρά της. Πρόκειται επί της ουσίας για έναν βουβό σπαραγμό που γεννάει η ίδια η εξαθλίωση, η ανάγκη επιβίωσης κι η φυγή από την ολοκληρωτική καταστροφή.
Η τέταρτή μου ποιητική συλλογή έχει τον τίτλο «Θάλασσα κι Ουρανός». Κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2017 και συνοδεύεται με μουσικό άλμπουμ που περιλαμβάνει δέκα ναυτικά τραγούδια. Η συλλογή είναι αφιερωμένη στους έλληνες ναυτικούς και για το λόγο αυτό τα ποιήματά της περιγράφουν σχεδόν όλα τα στάδια της ζωής ενός ναυτικού, στα οποία παρελαύνουν συναισθήματα χαράς, αγάπης, πόνου, μοναξιάς, νοσταλγίας. Και μέσα από τη ζωή του ναυτικού αναδύεται η αγάπη για τη θάλασσα, η οποία είναι τόσο δυνατή, που έρχεται να συγκριθεί με την αγάπη για την οικογένεια, για το παιδί, για τη μάνα, για τον έρωτα. Φαντάζει ως αόρατη ζυγαριά που ισοσταθμεί ανάμεσα στο όμορφο και το άσχημο, στον πόθο και το μισεμό, στη συντροφιά και τη μοναξιά, στη λαχτάρα και το πάθος, στη στεριά και τη θάλασσα. Οι φουρτούνες που κρύβει η αγκαλιά της, οι εμπειρίες του λιμανιού, η σύντομη ζωή στη στεριά, η νοσταλγία της ανάμνησης, η προσδοκία του χρόνου, αντανακλούν τη σπουδαιότητα του να είναι κάποιος ναυτικός.
Η πέμπτη μου ποιητική συλλογή έχει τον τίτλο «Ο καιρός». Κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2017 και συνοδεύεται με μουσικό άλμπουμ που περιλαμβάνει πέντε τραγούδια. Η συλλογή κάνει λόγο για τις πανανθρώπινες αξίες που διαρκώς καταρρέουν, καθώς τα πάντα κυριεύει το χρήμα ως ύψιστη δύναμη, ως νέα Θεότητα, ως πρώτη αξία. Η επίπτωση ενός τέτοιου φαινομένου είναι φυσικά τραγική για τη ζωή του ανθρώπου κι αυτό, γιατί την οδηγεί χρόνο με το χρόνο, καιρό με τον καιρό σ’ έναν αδιάκοπο κατήφορο με τελικό προορισμό του την ολική της καταστροφή. Μοναδικό ανάχωμα, που μπορεί ακόμα να τη σώσει, εμφανίζεται η αγάπη και κάθε τι που την περιβάλει. Ωστόσο κι εκείνο με τον καιρό αποδυναμώνεται.
Η έκτη μου ποιητική συλλογή έχει τον τίτλο «Έρωτας είναι». Κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2018 και συνοδεύεται με μουσικό άλμπουμ που περιλαμβάνει δώδεκα ερωτικά τραγούδια. Πρόκειται για μια συλλογή, που υμνεί τον έρωτα και που τον θέτει εκεί που πραγματικά του αξίζει, ώστε να αποτελεί πόλο έλξης για τον άνθρωπο, πηγή ζωής, έμπνευσης, χαράς, δημιουργίας.
Εκτός από τις προσωπικές μου ποιητικές συλλογές, συμμετέχω και σε δεκαεπτά συλλογικά έργα με ποιήματά μου, διαφόρων εκδοτικών οίκων.

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «Έρωτας είναι». 

Στην περιγραφή του βιβλίου μου γράφω:
Και τι είναι ο έρωτας, θα πεις.
Ένα φτερούγισμα στο στήθος, μια ζωντανή σπίθα αγάπης, ένας κρυφός πόθος, που βασανίζει το είναι σου και στροβιλίζει ακούσια τη σκέψη σου. Τα βέλη του χτυπούν βαθιά στην καρδιά σου, κυριεύοντάς την, ταλαντεύοντάς την, πολιορκώντας την, διατάζοντάς την, καθοδηγώντας την.
Τι κι αν επί της ουσίας ο φτερωτός άγγελος κατοικοεδρεύει στο κεφάλι σου;  Τα φτερουγίσματα στο στήθος και τα τρελά καρδιοχτύπια του είναι πάντα εκεί, στα βάθη της καρδιάς σου φωλιασμένα, για να σε κάνουν να νιώσεις και να πεις πως, ναι, υπάρχει ο έρωτας του πάθους, ναι, μεθά στ’ αλήθεια τ’ άγγιγμά του, ναι, γεννά το ρίγος η ανάσα του, ναι, φέρνει τον πόνο η απουσία του, γιατί, ναι,  αυτός είναι η ψυχή, αυτός και το σώμα, αυτός και το μυαλό. Αυτός είναι το φως στο σκοτάδι, η φυγή απ’ τη μοναξιά, το μαντήλι στο δάκρυ, η ελπίδα, η χαρά κι η αγάπη. 
Πρόκειται για μια συλλογή, που, στην πλειοψηφία της, υπηρετεί την έμμετρη ποίηση και για το λόγο αυτό περιβάλλεται από έναν έμφυτο λυρισμό. Αποτελείται από εξήντα ένα ποιήματα και δώδεκα τραγούδια, όλα αφιερωμένα στον έρωτα. Έχω την τιμή να φιλοξενώ στο εξώφυλλό της μια πολύ όμορφη φωτογραφία ενός ταλαντούχου φωτογράφου και στις σελίδες της πέντε προλογικά σημειώματα σημαντικών λογοτεχνών, αλλά και τα σκίτσα ενός εξαίρετου λογοτέχνη και σκιτσογράφου, ενώ δε μπορώ να παρακάμψω τη συμβολή δεκαέξι μουσικών που δίνουν άλλη δυναμική στους στίχους μου μέσα από τη ζωντανή και ταξιδιάρικη μελωδία τους. 

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Δεν υπάρχει αγαπημένη ώρα για μένα. Συνήθως γράφω όποτε έχω ελεύθερο χρόνο και, φυσικά, όποτε έχω την ανάγκη να γράψω.

12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Όπως είναι η ζωή όλων των ανθρώπων στα χρόνια της κρίσης. Ο λογοτέχνης δε ζει από την τέχνη του. Εργάζεται και παράλληλα ασκεί την τέχνη του προς τέρψη ψυχική και πνευματική. Άλλωστε το κόστος της δημιουργίας στις μέρες μας βαραίνει στο μεγαλύτερο ποσοστό τον ίδιο τον δημιουργό, παρ’ ότι δε θα ’πρεπε. Φυσικά, η κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση που επικρατεί στις μέρες μας, του παρέχει ένα επιπλέον κίνητρο για να δημιουργήσει. Τον ωθεί να γράψει πυρετωδώς για όλα εκείνα που ταλανίζουν τον άνθρωπο με σκοπό τη συντριβή του.

13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Θεωρώ πως υπάρχει μεγάλη λογοτεχνική παραγωγή. Υπάρχουν λογοτέχνες που σε πείσμα των καιρών εξακολουθούν και γράφουν. Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο γίνεται η προώθηση αυτής της λογοτεχνικής παραγωγής, είναι, κατ’ εμέ, εσφαλμένος, καθώς παραγκωνίζονται σημαντικά λογοτεχνικά δημιουργήματα, ενώ ένας αρκετά μικρός αριθμός αυτής υπερπροβάλλεται στο αναγνωστικό κοινό. 

14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Δεν θεωρώ πως υπάρχει μυστικό επιτυχίας. Αν καταθέτεις την ψυχή σου στο χαρτί, τότε το δημιούργημά σου δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από ένα Best Seller. Η περαιτέρω προώθηση του βιβλίου από τον εκδοτικό του οίκο, αλλά και από τα βιβλιοπωλεία, είναι αυτή που τελικώς το κάνει Best Seller κι όχι απαραιτήτως το ίδιο το περιεχόμενό του.

15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Οπωσδήποτε το έντυπο.

16.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Να γράφει με τη δύναμη της ψυχής του ασταμάτητα και χωρίς τον φόβο της κακής κριτικής.

17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους της αγαπημένης μου φίλης και συγγραφέα Ειρήνης Πουλάκου, το «Ταξίδι στο Φεγγάρι» από την «Ελληνοεκδοτική».

18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Δεν έχω αγαπημένους συγγραφείς. Διαβάζω οτιδήποτε μου κεντρίσει το ενδιαφέρον, ακόμα κι αν δεν γνωρίζω τον συγγραφέα του βιβλίου.

19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Τα δημιουργήματα φίλων λογοτεχνών, που μου τα χάρισαν, αφού τα πότισαν με μπόλικη δόση αγάπης κι εκτίμησης. 

20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Δεν θέλω να κάνω σχέδια. Θέλω να κινούμαι αυθόρμητα στο χώρο της λογοτεχνίας. Κι αυτό που πραγματικά εύχομαι για τον εαυτό μου, είναι να είμαι καλά για να μπορώ να δημιουργώ εμπνεόμενη από αυτά που νιώθω, που βλέπω, που αγαπώ κι που κατά βάθος ποθώ.  

                                *     *     *

Οι δυο σαν ένα

(έργο της Στέλλας Πετρίδου) 

Ω, του ονείρου μου η πιο κρυφή ευχή 
και της κραυγής μου, εσύ, ο πιο μεγάλος πόθος, 
ποια νύχτα σ’ έκανε δική της προσευχή; 
Ποια θλίψη σ’ έχρησε ευτυχία και ποιος πόνος; 

Ω, της ανάσας μου ανάσα και πνοή 
και οξυγόνο στη ζωή μου την πλανεύτρα, 
ποια νύχτα λύγησε για σένα στη σιωπή; 
Ποια μοίρα νίκησε τη μοναξιά, μαγεύτρα; 

Ω, του παράδεισου μου πόρτα και ζωή 
και ζοφερό μου φως μες στ’ άγριο σκοτάδι, 
ποιο χέρι σ’ άγγιξε ζητώντας το κλειδί; 
Ποιο ρίγος σ’ έριξε στο τρυφερό του χάδι; 

Ω, της ελπίδας μου ελπίδα και φωνή 
και στο ταξίδι μου το βέλος κι η πυξίδα, 
ποιο χέρι νίκησε κι απόψε τη βουή; 
Ποιο λάθος σ’ έσπρωξε στην πιο βαθιά παγίδα; 

Ω, του φευγιού μου λυτρωμός και προσμονή 
και της ανάστασής μου, εσύ, ο μόνος δρόμος, 
ποιο βήμα κύλησε το βήμα σου να βρει; 
Ποιος ίσκιος βάφηκε να μη διαβαίνεις μόνος; 

Ω, της πορείας μου πορεία στο μαζί 
και της αλήθειας μου πηγή και τρικυμία, 
ποιο βήμα πάλεψε σε δυνατή βροχή; 
Ποιο πείσμα λούστηκε δική σου επιθυμία; 

Ω, του αέναου μου σθένος κι αντοχή 
και του ορίζοντά μου τύχη και απάτη, 
ποια νύχτα ντύθηκε για σένα ενοχή; 
Ποια ανάγκη σου ’δωσε το όνομα αγάπη; 

Ω, της γαλήνης μου γαλήνη κι αρετή 
και της Ιθάκης μου, εσύ, γραμμή και τέρμα 
κι αν νύχτα σ’ έφερε κοντά μου μαγική, 
κοντά σου κράτα με οι δυο να γίνουμε ένα.

Από την ποιητική συλλογή «Έρωτας είναι», εκδόσεις «άλφα πι»

Μοναχός γυρνώ 
(έργο της Στέλλας Πετρίδου) 

Μοναχός γυρνώ 
σ’ ένα δρόμο που δε βγάζει πουθενά. 
Γύρω μου σκόνη και καπνός. 
Είναι κανείς;

Μοναχός γυρνώ, 
μα το μυαλό μου εφιάλτες μου ξυπνά. 
Γύρω μου φώτα και φωτιά. 
Είναι κανείς;

Μοναχός γυρνώ. 
Σα βουητό μια νότα ελέους με ενοχλεί. 
Πάνω μου πέφτει, με πονά. 
Τι να ’ναι, τι;

Μοναχός γυρνώ, 
μα η φωνή της μ’ αγριεύει, με πονεί, 
σα ’να τρυπάνι που χτυπά μέσα στ’ αφτιά. 
Τι θέλει, τι;

Μοναχός γυρνώ,
μα μοναχός δεν είμαι κι είναι κρίμα. 
Δεν με χωράει η μοναξιά να της κρυφτώ. 
Με κυνηγούν.

Μοναχός γυρνώ, 
μα τα φτερά μου είναι ταμένα να ’ναι κύμα, 
να ταξιδεύουν στον πιον άστατο καιρό 
και να νικούν.

Μοναχός γυρνώ 
και τριγυρνώ μέσα στα βάθη και στα ύψη 
ζητώντας όαση στην έρημο φυγής. 
Νερό ζητώ.

Μοναχός γυρνώ, 
μα αποζητώ η μοναξιά μου να μου να φύγει, 
να βρω το δρόμο της χαμένης μου φωνής. 
Ζωή ζητώ.

Από την ποιητική συλλογή «Ο καιρός», εκδόσεις «άλφα πι»

Εσύ κι η θάλασσα

(έργο της Στέλλας Πετρίδου) 

Κι όταν τα μάτια μου ανοίγω χρώμα αλλάζει, 

στα όνειρά μου είχε χρώμα χρυσαφί, 

σαν ένας ήλιος που απλώθηκε απάνω της 

ξεκούραση να βρει.

Μα ’ναι μπροστά μου πιο μεγάλη, πιο καθάρια, 

βαθύ το βλέμμα μου, ταξίδι μακρινό, 

πάθος που πίστεψε πως ζούσε στην ποδιά της 

σε όνειρο ακριβό.

Κι όταν η σκέψη μου σε σένα είναι δοσμένη, 

αγάπη ανείπωτη, αγνή αληθινή, 

σ’ όποιο καιρό το απέραντό της ξαποσταίνει, 

η μέρα μου ανθεί.

Γιατί τα μάτια σου μια θάλασσα θυμίζουν, 

χρώμα αλλάζουν στα όνειρά μου χρυσαφί, 

σαν ένας ήλιος που απλώθηκε απάνω τους 

ξεκούραση να βρει.

Κι είναι μπροστά μου πιο μεγάλα, πιο καθάρια, 

βαθύ το βλέμμα τους ταξίδι μακρινό, 

πόθος που ζήλεψε ζητώντας στ’ άγγιγμά τους 

φιλί δικό σου ερωτικό.

Από την ποιητική συλλογή «Θάλασσα κι Ουρανός», εκδόσεις «άλφα πι»

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΤΕΛΛΑΣ ΠΕΤΡΙΔΟΥ

Η Στέλλα Πετρίδου κατάγεται από το Σκουτάρο της Λέσβου, όπου κι έζησε μέχρι την ενηλικίωσή της. Σπούδασε Φιλοσοφία, Παιδαγωγική, Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων και κατόπιν αποφοίτησε από τη σχολή Δοκίμων Υπαξιωματικών Λ.Σ. Σήμερα είναι εν ενεργεία Αξιωματικός του Λ.Σ. και μητέρα τριών παιδιών. Ασχολείται συστηματικά με την ποίηση, την οποία προσπαθεί να παντρέψει αρμονικά με τη μελωδία δημιουργώντας όμορφα τραγούδια. Για το σκοπό αυτό κι έχει συνεργαστεί με αξιόλογους μουσικούς έως τώρα, ενώ το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας το παρουσιάζει στα μουσικά άλμπουμ, τα οποία και συνοδεύει ως ένθετα των ποιητικών συλλογών της. Ποιήματά της συμπεριλαμβάνονται επίσης και σε αρκετές ποιητικές ανθολογίες, σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ για το έργο της, μουσικό και ποιητικό, έχει κατά καιρούς βραβευθεί και διακριθεί σε πανελλήνιους και παγκόσμιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
Είναι τακτικό μέλος της ΄Ενωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.