Συνέντευξη με τον λογοτέχνη Μπάμπη Γ. Τσέλο - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 3ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2019 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τον λογοτέχνη, Μπάμπη Γ. Τσέλο, ο οποίος συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό του έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΗ Γ. ΤΣΕΛΟ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Η λογοτεχνία είναι η έκφραση μια άλλης άποψης για τον κόσμο, ένας δημιουργικός, πρωτότυπος, αλλά  και  χρονικά ρευστός, γλωσσικός τρόπος  επικοινωνίας. Είναι η αναδημιουργία  του κόσμου, που  περνάει μέσα από την ψυχή του λογοτέχνη. Είναι βίωση και ουσία της ζωής. Η ουσία της βρίσκεται στην αρμονική έκφραση της ψυχής και της νόησης και μακριά από δεξιοτεχνία, αληθοφάνεια, ωραιοφάνεια και  επίδειξη. Στηρίζεται στην φαντασία,  την οποία μετατρέπει σε ένα είδος υποκειμενικής πραγματικότητας,  με τη δυνατότητα  μετατροπής της υποκειμενικότητάς της  σε  μια μορφή αντικειμενικότητας. Η ύπαρξη αυτής της «αντικειμενικότητας» καθορίζει  και την ύπαρξή της.   

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Η λογοτεχνία  προσφέρει την ελευθερία  της σκέψης, αλλά και της έκφρασης. Είναι μια μεθοδος επικοινωνίας, όπου ο άνθρωπος μαθαίνει να βλέπει τα πράγματα από διαφορετικές οπτικές γωνίες, μέχρι να ανακαλύψει και  να επιλέξει αυτή που του ταιριάζει. Η έκφραση συναισθημάτων έχει θεραπευτική αξία. Είναι ψυχοθεραπευτική μέθοδος και μας βοηθά στην αυτογνωσία Γίνεται αυτό που λέγεται «κάθαρση». Μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος γράφει και αναγνώσκει πάντα τον εαυτό του.  Η λογοτεχνία έχει τη δυνατότητα να καταργεί το χρόνο και το χώρο και να μας ταξιδέψει σε κόσμους, που οι ίδιοι, ως λογοτέχνες η αναγνώστες, με αφορμή της  κατασκευάζουμε. Καλλιεργεί τη φαντασία, το συναίσθημα και την κριτική σκέψη.   Ποιητής και αναγνώστης φαντάζονται, κρίνουν, απορρίπτουν, επαναπροσδιορίζουν, επικοινωνούν, γνωρίζουν το περιβάλλον και τον εαυτό τους. Διαμορφώνουν ελεύθερη προσωπικότητα και κατανοούν τις κοινωνικές και πολιτιστικές εξελίξεις.  

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Η κρίση των αξιών που υπάρχει σήμερα, είναι φυσικό να πλήττει την κατεξοχήν πηγή αξιών, την ποίηση. Η ποίηση βάζει το μυαλό και την καρδιά να ιδρώσει, γι  αυτό καταφεύγουμε στο έτοιμο και ευκολοχώνευτο προϊόν. Μετά την κάθε πτώση, έρχεται η άνοδος. Όσο πιο δυνατά πέσουμε και βρούμε πάτο, τόσο πιο δυνατά εκτιναζόμαστε. Ο άνθρωπος αναθεωρεί τις αξίες, που του έχουν επιβληθεί και μόνος του επανέρχεται στο δρόμο των πανανθρώπινων και διαχρονικών αξιών, αυτό δηλαδή που  του ταιριάζει, ώστε να φέρει τον τίτλο άνθρωπος, Όσες επιστημονικές αλλαγές και να γίνουν οι αρχέγονες φωνές του ανθρώπου, πάντα θα προσπαθούν να λύσουν τα υπαρξιακά προβλήματα και ποτέ  δεν θα δοθούν απαντήσεις που θα ικανοποιούν, αφού η κάθε θέση  ακολουθείτε πάντα από αντίθεση, όπως  η διαλεκτική ορίζει. Άρα στο μέλλον η ποίηση και γενικότερα η τέχνη, θα βρίσκει τη θέση που της αξίζει, στην αέναη προσπάθεια του ανθρώπουί να ζει αρμονικά με το περιβάλλον και τον εαυτό του και  να δικαιολογεί την ύπαρξή του και το σκοπό του. 

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Παλιότερα  όριζα τις αφηρημένες έννοιες πολύ εύκολα. Αργότερα είχα αμφιβολίες για τους ορισμούς και τώρα περιγράφω το κάθε πράγμα και αποφεύγω το λεγόμενο  ορισμό. Παρ’ όλα αυτά και για τις ανάγκες της συνέντευξης θα τολμήσω να πω ότι: Ποίηση είναι η βαθιά είσοδος ή η στιγμιαία έξοδος από τον κόσμο μας. 
Αυτό δεν γίνεται εύκολα. Πρέπει μα έχεις κάνει το ταξίδι ως τα σύνορα της εξόδου ή μέχρι τα όρια του βάθους σου. Να έχεις κάνει την προεργασία στο μυαλό σου και όταν θα φτάσει η στιγμή , να το εκφράσεις. Όταν αυτό γίνει ποίηση πρέπει ν` αποκρυσταλλώνεται διάχυτα, ώστε να σε ακούσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι.  Ο στίχος δεν γράφεται αυτόματα κατά τη γνώμη μου. Εκφράζεται αυτόματα αλλά πρέπει να τον έχεις επεξεργαστεί παρα πολύ.

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Ο κάθε άνθρωπος έχει μέσα του την ποίηση. Όλοι μας πολλές φορές σκεφτόμαστε στίχους με βαθύ περιεχόμενο. Το μυαλό μας είναι γεμάτο άγραφους στίχους. Αυτός που γράφει κάνει το μεγάλο βήμα να  εξωτερικεύσει, να εκφράσει, όσο μπορεί πιο διάχυτα τον εσωτερικό του κόσμο. Θέλει  σ’ αυτόν τον κόσμο να συμμετέχουν και άλλοι άνθρωποι. Αυτό πιστεύω ότι είναι η αιτία.  Άρχισα να γράφω από την εφηβική ηλικία. Αφορμή το πρώτο  ποιητικό βιβλίο, που μου χάρισε ο παππούς μου και η ποιητική  συλλογή, που μου έδωσε κάποιος καθηγητής μου.

6. Γιατί γράφετε;

Πάντα ήθελα να δημιουργώ οτιδήποτε. Πιστεύω ότι αυτό που μπορείς να κάνεις, το χρωστάς στην κοινωνία. Εδώ πρέπει να πω ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν ταλέντα. Κάποια ταλέντα  ή το βασικό τους ταλέντο συνήθως το  ανακαλύπτουν. Όμως πρέπει  να το καλλιεργήσουν και να αφοσιωθούν σ’ αυτό. Αυτό είναι το δύσκολο. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και κόπο. Είναι μια διαρκής διαδικασία.  Μισό ταλέντο επί προσπάθεια στο τετ ράγωνο. 
 Αν λοιπόν μια φωνή, το ταλέντο σου, σου λέει «κάνε αυτό» και το αποφεύγεις, υποφέρεις πάντα. Αυτό που λέμε: «το ταλέντο γίνεται κατάρα». Όταν αρχίζεις να καλλιεργείς το ταλέντο σου σπάει η κατάρα και βρίσκεις την ψυχική και πνευματική σου ισορροπία. Όταν για αντικειμενικούς λόγους δε ήταν εύκολο να γράψω, ασχολήθηκα με τη ζωγραφική για πολλά χρόνια,  χωρίς να αφήσω γενικά το γράψιμο. Τώρα ξαναγύρισα στην πρώτη μου αγάπη, την ποίηση. Η τέχνη είναι μία  και εκφράζεται ανάλογα με τις περιστάσεις. 

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Τα ανθρώπινα συναισθήματα και κάθε κοινωνικό πρόβλημα, που εμπεριέχει έλλειψη διαχρονικών αξιών.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Ασχολούμαι με την ποίηση. Ο στίχος όμως πρέπει να έχει να πει κάτι. Δεν είναι παράθεση καλολογικών στοιχείων. Κάθε στίχος πρέπει να έχει κάποια αυτάρκεια και γι αυτό ο πραγματικός στίχος πρέπει να είναι η τελευταία σταγόνα μιας σκέψης, που έχει περάσει από πολλά σουρωτήρια. Ζυμώνεις αυτά που έχεις μέσα σου αλλά ταυτόχρονα σουρώνεις το ζυμάρι μέχρι να βγει η σταγόνα. Αυτή η σταγόνα έχει την ιδιότητα να πλημμυρίζει το μυαλό σου. Για να μην πνιγείς αισθάνεσαι την ανάγκη να εκφραστούμε με κάποια μορφή τέχνης.  Ο ποιητής πρέπει να έχει τη δυνατότητα να  διαχέει τη σκέψη του, ώστε ο κάθε αναγνώστης να μπορεί να αποκομίσει αυτό που έχει τη δυνατότητα, στον υπέρτατο βαθμό. 

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Έχω ασχοληθεί με ποίηση. Εκδόθηκαν οι  ποιητικές συνθέσεις:  «Πορεία κι όνειρα», «Δωμάτιο», «οι μαίανδροι του χρόνου, «Επιστροφή στο παρόν» και «Ψυχή του λίθου». Διήγημα: Το φεγγάρι του Αφιόν. Επίσης έχω γράψει βιβλία για την Εικαστική Αγωγή , την αισθητική αγωγή στο σχολείο, καθώς επίσης  ιστορικές και λαογραφικές μελέτες. 

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «ψυχή του λίθου». 

Είναι μια ποιητική συλλογή.   

Τα περισσότερα ποιήματα της  συλλογής αυτής  έχουν βραβευτεί σε Λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Τις βραδινές ώρες που όλα ησυχάζουν. 

12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Η ζωή είναι δύσκολη όπως όλων, αλλά και πολύ δημιουργική λόγω της κρίσης. Ο λογοτέχνης όμως υποφέρει περισσότερο γιατί συμβαίνει το παράξενο. Κραυγάζει απαισιόδοξα, μήπως και ξυπνήσει κάποιο φως αισιοδοξίας.

13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Λογοτεχνική παραγωγή υπάρχει. Πιστεύω ότι είμαστε ένας λαός με συνέχεια σ αυτόν τον τομέα λόγω της ιστορικής μας κληρονομιάς, ιδιοσυγκρασίας και κλίματος. Η αλήθεια της λογοτεχνίας  έρχεται σε αντίθεση με το ψέμα που μας περιβάλλει. Παρ’ όλα αυτά επειδή η ποίηση προέρχεται από την ψυχή του ανθρώπου, δεν υπακούει σε συστηματικούς  κανόνες και γι αυτό η λογοτεχνική παραγωγή παραμένει,  αλλά  αρκετά  παραγκωνισμένη από το αναγνωστικό κοινό, ειδικά η ποίηση.

14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Υπάρχουν δυο τρόποι για να γίνει γνωστή η τέχνη. Μέσα  από την κατεύθυνση που μας δίνει το εμπόριο και την πραγματική τέχνη που επιβάλλεται εκ των υστέρων. Σήμερα όμως έχουμε μείνει σε κάποιους κλασικούς, ειδικά στην ποίηση.  Για να έχει κάποιο έργο επιτυχία πρέπει να δημιουργηθεί στο σωστό χρόνο, να συμβαδίζει η μορφή με το περιεχόμενό του και στις μέρες μας δυστυχώς να διαφημιστεί.

15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Αν και πολύ γρήγορα θα έχουμε μόνο ηλεκτρονικά βιβλία, προτιμώ το έντυπο. Αν αφαιρέσουμε το περιεχόμενο, το έντυπο βιβλίο έχει μια γοητεία, παραμένει στο χρόνο και μπορεί να το απολαύσουν όλες σου οι αισθήσεις και όχι μόνο η  όραση.

16.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Μελέτη πολλών λογοτεχνικών βιβλίων. Για να γράψει δε χρειάζεται πολύ ταλέντο, αλλά μεγάλη προσπάθεια και υπομονή. Κάθε κείμενό του να το σκαλίζει συνεχώς και να αφαιρεί χρόνο με το χρόνο τα περιττά, ώστε να φτάσει στην ουσία.   

17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Αυτό τον καιρό ξαναμελετώ την ποίηση του Σεφέρη. Αυτό γιατί είχα τύψεις επειδή παλιότερα τον είχα κατά κάποιο τρόπο παρεξηγήσει.

18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Τα ποιητικά. 

19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Όλοι οι μεγάλοι Έλληνες και ξένοι λογοτέχνες. Από τους Έλληνες: Όμηρος, Σολωμός, Καβάφης, Παλαμάς, Καζαντζάκης, Σεφέρης, Ρίτσος, Ελύτης, αλλά και πολλοί σύγχρονοι, που δεν τους αναφέρω, μην αδικήσω κάποιον ή κάποια.

20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Πρώτα να έχω υγεία. Αυτό σημαίνει σωματική, ψυχική και κοινωνική ευεξία.  Ελπίζω να εκδόσω κάποια στιγμή όλες τις ανέκδοτες συλλογές μου.  Αυτό είναι αναγκαίο για να επικοινωνήσω και να κλείσω τον κύκλο του παρελθόντος.  Έτσι  θα δώσω  ώθηση στη δημιουργικότητα μου, που είναι απαραίτητη για την ψυχική υγεία, αλλά και την αίσθηση ότι έκανα το χρέος μου.

*     *     *

Μια κραυγή για σένα

(του Μπάμπη Τσέλου) 

Αγωνίζομαι να σε βρω ολόκληρη ζωή.
Ψάχνω στη μυρουδιά του ψωμιού 
στο νερό της ερήμου
στο τραγούδι τ' αηδονιού
στο στροβιλισμό του φθινοπωρινού φύλλου 
στα πεζοδρόμια της πόλης
στην ελπίδα του  εξαρτημένου.
Δε σε συνάντησα ακόμα.
Πολλές φορές γκρεμίσθηκα απ' τις  ψευδαισθήσεις μου
νόμιζα πως σ' είχα συναντήσει.
Βλέπεις, ακολουθώ όνειρα  άλλων.
Πολλές σκλαβιές με δέσανε 
κι εσύ μονάχα μία αγαπημένη.
Είσαι βαριά, μοναδική και δύσκολη  αξία.
Το στήθος σου ζεσταίνει την καρδιά μου.   
Η δικαιοσύνη σου το αίμα μου.
Ο ήλιος σου  την ψυχή μου. 
Τα χελιδόνια σου, οι ματιές μου στον ορίζοντα. 
Με σένα αναζητώ  το κλειδί της δημιουργίας
τον έρωτα και την αγάπη.
Εσύ μονάχα ξέρεις, να επιλέγεις τα  όνειρά μου.
Δείχνεις το δικό μου δρόμο 
και  τον στηρίζεις μονάχα στο ήθος μου.
Ζεις μες στη συνείδησή μου.
Προέρχεσαι από μένα και σε μένα καταλήγεις.    
Το ξέρω. Δεν τόλμησα ακόμα να  ξεστομίσω    
το μεγαλύτερο ανεκπλήρωτο  όνειρό μου.
Μια κραυγή για σένα  Ελευθερία.
                     

Ζήσε αρμονικά μαζί μου

(του Μπάπτη Τσέλου) 

Σε γέννησα να με γνωρίσεις.
Ξεκίνησες απ' το νερό μου
στην έρημό μου καταλήγεις.
Χωρίς εμένα δεν υπάρχεις.
Σου έχτισα τον ομορφότερο πλανήτη.
Μάτι γαλάζιο κι αρμυρό, σπόρος και χλωροφύλλη.
Ζεσταίνω το κορμί σου με τον ήλιο
την καρδιά σου με το φεγγάρι. 
Έστειλα τα χελιδόνια μου να ελπίζεις.
Τα περιστέρια μου να συνυπάρχεις.
Σου έδωσα την ελευθερία της γνώσης και της φαντασίας.
Μπορείς να δανείζεσαι τα πάντα από μένα 
εκτός απ' την πλεονεξία. 
Ότι παίρνεις, χωρίς να το χρειάζεσαι 
θα αναγκαστείς να το επιστρέψεις με τόκο.
Σου αφιερώνω τις Φθινοπωρινές μου αποχρώσεις.
Κάθε άνοιξη σου δίνω την πνοή μου.
Είναι τραγούδι τ' αηδονιού, δε φυλακίζεται.
Κοίταξε βαθιά στο βλέμμα του παιδιού σου.
Θα βρεις το δώρο της αθανασίας.
Όλα τα περιβάλλοντα, να ξέρεις, δικά μου είναι.
Μην αυταπατάσαι, είσαι δημιούργημά μου
σε φροντίζω, σε μεγαλώνω.
Πέταξε μακριά μου, αν θέλεις να με χάσεις.
Ζήσε αρμονικά μαζί μου 
και σου υπόσχομαι την αιώνια ύπαρξή σου.

Στο κρύο μάρμαρο
(του Μπάμπη Τσέλου) 

                      
Πέρασα ξανά απ' την παλιά μου γειτονιά.
Κλειστή και πάλι η πόρτα του χαμένου φίλου. 
Στο διπλανό στενό περιπλανήθηκα
και κοντοστάθηκα στους κάδους  
για ένα φαγώσιμο σκουπίδι.
Στη γωνία ώρες περίμενα. 
Σ'  όλους  τους παλιούς μου γείτονες 
μιλούσα καθαρά, όπως μπορούσα
με το βλέμμα μου, με  την  ουρά μου.
Δεν μου 'δωσε κανένας σημασία.      
Ούτε ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο
ένα τους νεύμα, ένα σινιάλο.
Άγρια και σκυθρωπά τα πρόσωπά τους
κι εγώ  παρείσακτος κρυμμένος στη γωνία
μόνο με το δέρμα και τα κόκκαλά μου.
Μα τη μυρίστηκα την ταραχή τους.
Αυτή η αδιαφορία τους το πόσο με πληγώνει.
Η ελπίδα μου έσβησε 
και πήρα πάλι την  απόφαση να φύγω. 
Να το ξέρουν, δεν τους κρατώ κακία. 
Περιπλανήθηκα στους δρόμους
μέχρι που έφτασα ξανά στα κυπαρίσσια.
Πλησίασα τον παιδικό μου φίλο.
Σταμάτησα σ' εκείνο εκεί το κρύο μάρμαρο
και ξάπλωσα επάνω του, να το ζεστάνω.
Θα κάτσω όλη νύχτα, αν χρειαστεί 
κι αύριο πάλι. Όσο αντέξω.
Θα τον καλέσω με γαυγίσματα.
Ποιος ξέρει; 
Η αγάπη έχω ακούσει, ανασταίνει.

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΠΑΜΠΗ Γ. ΤΣΕΛΟΥ

Ο Μπάμπης Τσέλος γεννήθηκε το 1955 στη Βράχα Ευρυτανίας και κατοικεί στη Νέα Βράχα Σταυρού Λαμίας.  Είναι δάσκαλος. Σπούδασε επίσης Ζωγραφική και Ιστορία της Τέχνης 

Ιδρυτικό μέλος του Θεατρικού εργαστηρίου Αριστοφάνης, του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εύβοιας, του  Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών Συγγραφέων, του Συνδέσμου Ευρυτάνων Λογοτεχνών Συγγραφέων, του Συλλόγου Εικαστικών Τεχνών Κεντρικής Ελλάδας (Σ.Κ.Ε.Τ.Κ.Ε),  μέλος της Ένωσης Ελλήνων λογοτεχνών και  του Εικαστικού Επιμελητηρίου Τεχνών Ελλάδας (Ε.Ε.Τ.Ε)

Έχει τιμηθεί σε ειδικές εκδηλώσεις, για την προσφορά του στα Γράμματα και στις Τέχνες, από το Δήμο Λαμιέων, το Δήμο Καρπενησίου, τον Όμιλο Φθιωτών Λογοτεχνών και συγγραφέων,  τους πολιτιστικούς φορείς του Σταυρού Λαμίας κλπ

 Ως υπεύθυνος του εικαστικού εργαστηρίου και επιμορφωτής του ΠΕΚ Λαμίας δίδαξε  εικαστική  Αγωγή στους  εκπ/κούς  Α/θμιας Εκπ/σης ης Στερεάς Ελλάδας. Δίδαξε επίσης στο ΙΕΚ Λαμίας, στη  ΝΕΛΕ Φθιώτιδας, σε ΚΕΚ της ΓΕΣΕΕ Φθιώτιδας και Ευρυτανίας 

Δίδαξε από της ιδρύσεώς τους ζωγραφική στα εικαστικά εργαστήρια του Δήμου Λαμιέων και Πν. Κέντρου Σταυρού.

Αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Η Βράχα» και πρόεδρος του Εξωραϊστικού Συλλόγου Νέας Βράχας.

'Εχει εκδόσει βιβλία

για την Εικαστική Αγωγή.

«Εικαστική Αγωγή» τόμος Ι,

«Μαθήματα Αισθητικής Αγωγής» εκδ. Σμυρνιωτάκη, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως βιβλιογραφική πηγή από το ΥΠΕΠΘ για τα εικαστικά του Δημοτικού.

 «Χαρτοδιπλωτική» εκδ.Σμυρνιωτάκη.

 «Αφίσες για το Νηπιαγωγείο» εκδ. Δίπτυχο

«Ευρυτανία» κατάλογος έργων

 Λογοτεχνικά:

Ποίηση. 

«Πορεία κι όνειρα»

 «Δωμάτιο»

 «Επιστροφή στο παρόν»,

 «Οι Μαίανδροι του χρόνου»

 “Ψυχή του λίθου”.

Διήγημα: «Το φεγγάρι του Αφιόν».

Η ποίησή του έχει πολυβραβευτεί  σε παγκόσμιους και πανελλήνιους διαγωνισμούς.

Λαογραφικά –ιστορικά:

 «Άγιος Νικόλαος Βράχας και Νέας Βράχας»,

« Τατάρνα Ευρυτανίας» για το έτος Ελληνικής παράδοσης 1978 

«Βόρεια του Ευρύπου» 1η διεθνή έκθεση για το παιδί Interkid 1987 

“Η μετεγκατάσταση της Βράχας Ευρυτανίας στο Σταυρό Φθιώτιδας” που παρουσιάστηκε στο 2ο Συνέδριο Φθιωτικής Ιστορίας.

 «Εκατό χρόνια από την ανακαίνιση του Αγιου Νικολάου Βράχας».

Έχει γράψει άρθρα και μελέτες σε εφημερίδες και περιοδικά.

 Ήταν μέλος τριμελούς επιτροπής στο παιδαγωγικό Ιντιτούτου για την αξιολόγηση εικαστικού υλικού DVD για την Α/θμια Εκπ/ση.

Έχει δώσει συνεντεύξεις σε τηλεοράσεις και  ραδιόφωνα και για το έργο του έχουν γράψει εφημερίδες και περιοδικά.

Εκτός από τη ζωγραφική ασχολείται επίσης με τη γλυπτική, τη χαρακτική και γελοιογραφία.

Σχεδίασε και είχε την ευθύνη των εργασιών για το «Χελιδόνι», μνημείο για τα σαράντα χρόνια μετεγγατάστασης της Βράχας στη Νέα Βράχα  Σταυρού Φθιώτιδας, καθώς επίσης και το «Μαρμάρινο φύλλο δάφνης» για τη Μάχη της Μπεκή  (Σταυρού) που έγινε το 1821.

Στη γελοιογραφία παίρνει συνήθως μέρος με τον πολυβραβευμένο  «ΔΙΟΓΕΝΗ» .

Έχει ζωγραφίσει πλήθος αφισών , σημάτων για συνέδρια και συλλόγους, και εξώφυλλα βιβλίων.

Πραγματοποίησε ατομικές και πήρε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής τις περισσότερες με το Σύλλογο Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Κεντρικής Ελλάδας στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Στις εκθέσεις του  παρουσιάστηκαν οι σειρές: “Συνθέσεις”, “Έννοιες”, “Ρίζες”, “Μοτέρ”, “Τοπία Α'” , “Λαϊκή αγορά”, “Τοπία Β΄”, “Ευρυτανία”, “Πρόσωπα”, “Εκρήξεις”.