Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Αρετή Γουργιώτου - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία θα συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη Λογοτέχνιδα, Αρετή Γουργιώτου, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ ΓΟΥΡΓΙΩΤΟΥ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Πολλοί οι ορισμοί που κατά καιρούς δόθηκαν.
Τί άλλο είναι η Λογοτεχνία παρά η τέχνη και η ευλογία του να χειρίζεσαι τις λέξεις και να μοιράζεσαι τα παιγνιδίσματα  ψυχής και νου με άλλους; 

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Η Λογοτεχνία προσφέρει στον άνθρωπο πολλά.
Κατ’ αρχήν είναι μια μορφή επικοινωνίας με ανθρώπους, με την σκέψη τους, το συναίσθημα, την γνώση. 
Αποτελεί μία σημαντική “τράπεζα” της γλώσσας μας αφού διαφυλλάττει και επαναδημιουργεί και δημιουργεί  εκ νέου λέξεις. Άρα συμβάλλει τα μέγιστα στην διαχρονικότητα της γλώσσας και τον εμπλουτισμό της. Την μεταφέρει ως ακριβό κληροδότημα στις επόμενες γενιές. 
Και ,φυσικά, είναι ένα σεντούκι Μνήμης με άπειρα λαογραφικά στοιχεία, με την πλατύτερη έννοια της λαογραφίας, είναι η ιστορία της καθημερινότητας
του ανθρώπου και η ψυχή του.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Ανέκαθεν η Ποίηση ήταν δυσκολότερη στην πρόσληψη από τον Πεζό Λόγο.
Είναι συμπύκνωση αισθημάτων και συναισθημάτων,  απαιτεί μέθεξη από τον Αναγνώστη, δύσκολη διαδικασία.
Αν κοιτάξουμε ανά τους αιώνες 
η πλειονότητα των Ποιητών αναγνωρίστηκε μετά θάνατον.
Ναι, είναι λίγοι οι διαβάζοντες ποίησιν, αλλά κατά την γνώμη μου οι εκλεκτοί και βαθυστόχαστοι.
Γιατί θα πρέπει αυτό να εκλαμβάνεται ως “ κρίση” του ποιητικού Λόγου;
Σήμερα οι νέοι μορφώνονται και ανοίγουν τους ορίζοντες γνώσης και σκέψης. Στρέφονται προς την Ποίηση και πιστεύω ότι αυτό σε λίγο θα είναι ορατό
Ως Φιλόλογος, που δίδαξα χρόνια παιδικές ψυχές, έχω σιγουριά ότι η Νεολαία μας είναι Ελπίδα, δεν φορά παρωπίδες , δεν μαζικοποιείται εύκολα, άρα επιλέγει σε μεγάλο βαθμό και τα πνευματικά της μονοπάτια.

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Συνομιλία με τον δίδυμο εαυτό μου, που κουρνιάζει σε μια απόκρυφη γωνιά της καρδιάς μου.
Σαν πάρει την απόφαση να  ‘ξομολογηθεί τα σώψυχα, γεννιούνται οι στίχοι και τραγουδούν.
Αυτό είναι για μένα η Ποίηση!
Μια μωβ ανεμώνη στο πρωτάνοιγμά της, το φυλλούρισμα των κλαριών στο ανεμολόι, το σμίξιμο του ουρανοθάλασσου στο λιόγερμα, η χαρά και το κλάμα της ψυχής.
Ό,τι δηλαδή συνιστά την ουσία της ζωής και όχι το φαίνεσθαι.

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Από μικρή στιχουργούσα, όταν ένοιωθα αδήριτη την ανάγκη κάπου να απιθώσω τα “μέσα” μου. Έγραφα για να αφήσω τα χνάρια των στιγμών μου κάπου, μην τα σβήσει η Λήθη.

6. Γιατί γράφετε;

Δεν γράφω εγώ.
Απλά κρατώ την γραφίδα καθ' υπαγόρευσιν των Λέξεων, των αισθημάτων και των συναισθημάτων.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Μα τί άλλο από τα “ γύρα” μου
και τα “ ένδον” μου;

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Με την Ποίηση, αφού και στα λιγοστά πεζά μου σεργιανά ο λυρισμός.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Έχω συμμετάσχει σε δύο ποιητικές Συλλογές
“Χρώματα ψυχής”
“ Συνομιλώντας με τον Καβάφη”
Και σε μία ηλεκτρονικής μορφής 
Ποιητική συλλογή με θέμα τον Χρόνο.

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «ΕΣΩ ΙΡΙΔΙΣΜΟΙ». 

Είναι ποιητική συλλογή, έτοιμη, στα σκαριά, υπό έκδοσιν.
Ήδη έχω ξεκινήσει να δημιουργώ και το επόμενο ποιητικό μου έργο με τίτλο
“ ΛΥΔΙΑ ΛΙΘΟΣ”.

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Τις ώρες της μοναξιάς , όταν ο Οίστρος εγκαταλείπει την καρδιά και .. κεντά τον νου και το χέρι.

12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Έχει επί πλέον υλικό για δημιουργία και για οραματισμό ενός καλύτερου “αύριο”.

13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Για να  μπορεί κάποιος να την χαρακτηρίσει θα πρέπει να έχει κυκλική γνώση της παραγωγής, δύσκολο!
Εκείνο που διαπιστώνω, και μου αρέσει, είναι ότι υπάρχει μεγάλη λογοτεχνική παραγωγή παντοειδής..
Σημαντικότατο και φερέλπιδο!
Διότι είναι απόδειξη πως το Πνεύμα είναι λεύτερο και ταξιδεύει και στο κακοκαίρι.
Όσο για την ποιότητα, υπάρχουν αξιόλογα και μή πονήματα.
Ακόμη και τα ..μη, όμως, είναι δημιουργία. Κι αυτό μετράει πολύ.

14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Δεν με αφορούν τα μαζικά Best Seller.
Επομένως δεν ανιχνεύω το μυστικό της επιτυχίας τους.
Για μένα ο καλύτερος τίτλος βιβλίου είναι αυτός που μιλά μέσα σου.
Ο κάθε Αναγνώστης είναι ξεχωριστός και δεν δύναμαι να τον εντάξω σε ομάδα που αφορά 
επιτυχία εισπρακτικής μορφής και φερεφωνισμού. 

15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Το έντυπο. Είναι μια μοναδικότητα, εσύ και το δικό σου βιβλίο στα χέρια σου, με την προσωπική σου επιλογή κάποια συγκεκριμένη στιγμή αγοράς, με το όνομα σου γραμμένο μπροστά και την ημερομηνία και τον τόπο.
Είναι μια μορφή γαμήλιας Ένωσης. Ανταμώνουν η ζεστασιά της καρδιάς σου με το χαρτί, τον Λόγο, τον σελιδοδείκτη,  το φως, που εσύ θα επιλέξεις, και την ξεχωριστή αφή. Μεγάλη υπόθεση η αφή. Ένωση!

16.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Να γράφει με το χέρι στην καρδιά!

17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

“ Ασκητική” του Καζαντζάκη.
Το ξαναδιάβασα για πολλοστή φορά.
Ίσως γιατί, προϊούσης της ηλικίας, αναζητά η ψυχή μου να καταδυθεί σε αποστάγματα φιλοσοφικής ενατένισης της ζωής.

18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Θα αδικήσω πολλούς .
Ενδεικτικά αναφέρομαι.
Παπαδιαμάντης , Μυριβήλης, Καζαντζάκης, Παλαμάς, Σεφέρης, Ελύτης, Καβάφης, Λουντέμης, Αναγνωστάκης, Καρυωτάκης, Βάρναλης, Κική Δημουλά…
Και τόσοι άλλοι.
Όλοι συνέθεσαν και συνθέτουν, μικροί και μεγάλοι, το αέναης ομορφάδας μωσαϊκό της Λογοτεχνίας.

19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Τα “Διηγήματα” του Παπαδιαμάντη. Έχουν ψυχή και αυθεντικότητα.
“Η ζωή εν τάφω” του Στράτη Μυριβήλη. Ένα εγχειρίδιο αντιπολεμικό, άφατου λυρισμού.
“Οδύσσεια” του Ομήρου.
Μπούσουλας για την Ποίηση και τόσο ανθρώπινο.
Η ποίηση του Καβάφη.
Για τους περισσότερους από μας, οδηγός σε γραφή ψυχής.

20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Ως αναγνώστης, να γεύομαι μέσω των Λογοτεχνημάτων άλλες ψυχές και έτσι να αποκτώ νέες  Οπτικές .
Ως δημιουργός, να έχω την δύναμη να εκφράζω με τις λέξεις  
τα ένδον μου, ίαμα για μένα, και να γίνω έστω και κόκκος άμμου στην απεραντοσύνη της Λογοτεχνίας.

                                *     *     *

ΑΝΑΚΥΚΛΗΣΗ
(έργο της Αρετής Γουργιώτου) 

Κοιτάζω τα φύλλα του Φθινοπώρου, στολίδια φαιόχρυσα,
αργοσαλεύοντα με λύπην πάνω στα κλαριά.
Ήρθε η ώρα της ειμαρμένης πτώσης.
Φευγαλέα διαβαίνουν από τα μάτια τους οι στιγμές,
όταν ολοπράσινα και στιβαρά και ρωμαλέα ήντουσαν ζωής καταφύγιο.
Ηλιοθυγατέρες να τα αφυπνίζουν με την ρόδινη Ηώ.
Τα πουλιά παιγνιδίζοντας να συνθέτουν πανώριες μελωδίες ανάμεσό τους
κι ο άνεμος να στήνει χορό με βαλς αγάπης.
Σαν ερχόταν το δείλι, τί νανούρισμα 
η περιπίπτουσα σιγαλιά τού απόβραδου!
Σιγοψιθυρίσματα και καλέσματα μυστικά από το φεγγάρι,
που ασημιά τα έβαφε μέσα στο σύθαμπο.
Κι αυτά, ντυμένα την ευμορφάδα πολυτίμου και απαστράπτοντος λίθου,
να παραδίδονται αμαχητί στον Μορφέα.

Και τώρα;
Τώρα οφείλουν να αποκοπούν από τον ομφάλιο λώρο.
Πώς να αποχαιρετίσουν την Μήτρα τους;
Πώς να πουν “γειά” στην πρωτινή τους νιότη;
Πώς να αποδεχτούν την ερήμην τους Πτώση;

Ο στροβιλισμός άρχισε.
Με αργή κίνηση, συνακόλουθη της βουβής θλίψης του Τέλους,
ανταμώνουν την γη δίνοντας τήν σκυτάλη στα εκκολαπτόμενα αδέρφια τους.
Ανακύκληση!

Φύλλα και μείς, οι άνθρωποι!
Χινοπωριάτικα φύλλα...

Η ΑΛΩΣΙΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ
(έργο της Αρετής Γουργιώτου) 

Μέρες, τώρα, την παραμονεύουν.
Στριμωγμένες εν σειρά, γυμνές και ανέστιες, 
για ένα ντύμα την εκλιπαρούν.
Τις βλέπει, τις ακούει, τις οσμίζεται.
Η κραυγή τους, από το έρεβος φερμένη, συνθέτει την Σονάτα τού χρόνου αποζητώντας φως.

Είναι οι Λέξεις!
Σύμμαχοι και εχθροί αντάμα,
αγκάθια κι ανεμώνες, ζευγάρωμα ποθούν και χορό
υπό τον ήχον κυκνείου άσματος.
Όμως, αμπαρωμένες οι θύρες της μνήμης και το κλειδί στα βαθιά πεταμένο.

Ασπιδωμένη Εκείνη, κυρίαρχος και εξουσιαστής και Δεσποσύνη,
σεργιανά θριαμβικά στις πολεμίστρες
και γεύεται την χαρά της νίκης,
ατενίζοντας ανάλγητη το πλήθος των εκλιπαρούντων.

Αίφνης, ακούστηκε ο μαγικός αυλός.
Τα τείχη άρχισαν να καταρρέουν,
γενάμενα άμμος και νερό.
Οι πόρτες οι ακούρσευτες λιώνουν
και συρρέουν ως σίδηρος, χαλκός
κι ασήμι στο εργαστήρι του σμιλευτή
Ηφαίστου.
Όλα μετακινούνται στην πρωταρχική τους ύλη.
Η Άλωσις εντός των πυλών!

Τότε Εκείνη, παραδομένη αμαχητί,
λυτρωθείσα, ενδύεται την φορεσιά την καλή, αυτήν της θύμησης,
και πορεύται στα Πρωτεϊκά της μονοπάτια, αγέρωχη ηττημένη!

ΤΕΛΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ 
(έργο της Αρετής Γουργιώτου) 

Στέκεσαι στην έρημη αποβάθρα.
Στο δεξί χέρι μια μικρή βαλίτσα.
Σ' αυτήν χώρεσε όλο το έχει σου.
Πολύς πόνος, άφθονα δάκρυα ,
χαρές λιγοστές και όνειρα . 
Όνειρα που λαμπύριζαν κάποτε 
και τώρα πήραν το χρώμα το γκρίζο, απέλπιδα.
Ασθενικό φως διατρυπά την γύρω ομίχλη και το εντός σου πούσι.
Η βραδυνή υγρασία στιλπώνει τις πλάκες και παγώνει στα βλέφαρά σου.

Φεύγεις! 
Αποθέτεις την ελπίδα στο τρένο που έρχεται. Πίσω αφήνεις ό,τι σε τσάκισε.
Κοιτάς τις γραμμές ώς το βάθος και εκεί θωρείς τον άλλο σου εαυτό να χαμογελά.
Όλα θα αλλάξουν, όλα, μόλις το σφύριγμα ακουστεί!
Ένα απαλοφύσημα  του σύθαμπου, 
γιομάτο αρώματα, συναινεί στην χαρά σου.

Από μακριά φτάνει ο ήχος της πολυποθητης Προσμονής.
Οι σιδηροτροχιές βογγούν από το βάρος. Προβάλλει ο συρμός και σταματά εμπρός σου.
Σφίγγεις δυνατά το χερούλι της αποσκευής ποθώντας να συντρίψεις το Χτες. Απλώνεις το πόδι στο Τώρα.
Η βαλίτσα ανοίγει. 
Κατρακυλά στις υγρές γραμμές η καρδιά σου .
Σκύβεις ,την τοποθετείς με ευλάβεια 
δίπλα στο όνειρο το επτάχρωμο και στρέφεις τις πλάτες.
Η πινακίδα στο πανωπόρτι του σταθμού γράφει:
ΤΕΛΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟ ΧΤΕΣ
Διαβαίνεις το κατώφλι και επιστρέφεις.

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΡΕΤΗΣ ΓΟΥΡΓΙΩΤΟΥ

Γεννήτρα μου η της αρχαίας Φθίας Γη, ο Θεσσαλικός κάμπος.
Εκτός από το πτυχίο της Ζωής ,απέκτησα και της Φιλολόγου , φοιτώντας στην Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών..
Δίδαξα επί τριανταπέντε χρόνια σε Γυμνάσια και Λύκεια της Ελλάδας και σε Ελληνικό κολλέγιο του Λονδίνου.
"Πατρίδα" μου η θάλασσα κι η αρμύρα της, Φυκόεσσα εγώ
Αγάπησα τα γύρα μου, τον άνθρωπο και τις λέξεις. 
Μ' αυτά πορεύτηκα ,ως Φιλόλογος ,περιδιαβάζοντας των Παιδιών τις ψυχές. 
Ευλογία το συναπάντημα τους.
Συμμετείχα σε ανθολογίες ποιήσεως και πεζών εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ.
'Χρώματα ψυχής" ,συλλογικό έργο.
"Συνομιλώντας με τον Κ.Π. Καβάφη"
συλλεκτικό συλλογικό έργο.