Συνέντευξη με τον Ποιητή Γιώργο Π. Τερζή - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν (ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ). Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία θα συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τον Ποιητή Γιώργο Π. Τερζή, ο οποίος συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό του έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ Π. ΤΕΡΖΗ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Είναι κάπως δύσκολο  να ορίσει κάποιος τι είναι λογοτεχνία, νομίζω πως η παρακάτω φράση του Ελύτη καλύπτει κάπως την όποια αστοχία:
«Τόσο εύλογο το ακατανόητο».

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Η λογοτεχνία και ειδικά η ποίηση, λειτουργεί ή μάλλον θα έπρεπε να λειτουργεί σαν μέσο υποψιασμού, ορθής ενημέρωσης καθώς και ως εργαλείο εσωτερικής κάθαρσης.
Η ποίηση ασχέτως σχολής, ρεύματος και προσέγγισης θα πρέπει να έχει ρόλο ενημερωτικό και διασταυρωτικό, παρακινητικό αλλά και αποτρεπτικό, επαληθευτικό μα κυρίως λυτρωτικό.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Πιστεύω πως η ποίηση σήμερα έχει την ίδια θέση που είχε και στο παρελθόν, διότι για να υπάρξει κοινό θα πρέπει να προϋπάρξει ενημέρωση κι ενδιαφέρον προς αυτή, ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει κάτι, πάντοτε οι ολίγοι μελετούσαν.
Θεωρώ πως σε θέματα παιδείας πλειοψηφικά σαν λαός πάσχουμε. Οι παλαιότερες γενεές εν μέρει δικαιολογούνταν μιας και δεν υπήρχε πρόσβαση σε συγγραφικό υλικό, είτε λόγω έλλειψης χρόνου είτε οικονομικής δυσχέρειας. Οι τωρινοί όμως με το διαδίκτυο τι λόγο έχουν; Που οδεύει η ατραπός της συγγραφής δεν το γνωρίζω, όμως, αν και λένε πως την ιστορία την γράφουν πάντοτε οι νικητές, υποψιάζομαι πως η ιστορία θα γραφτεί στο μέλλον από μια νέα ποιητική γενιά: την απολύτως νικημένη.

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Αν και δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος που μπορεί να πει τι σημαίνει ποίηση, θα σας απαντήσω σύντομα και συνδυαστικά τι είναι για μένα ως κίνηση: 50% το καταφύγιο που φθονούμε και 50% εξόφλησις ενός πανάρχαιου χρέους.

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Προ δεκαετίας κι εντελώς τυχαία, έπεσαν στα χέρια μου  ''οι Σκλάβοι πολιορκημένοι'' του Κώστα Βάρναλη. Αμέσως μαγεύτηκα με το μέτρο και την αμεσότητα του στίχου του.
Η θεματολογία του, λειτούργησε μέσα μου κάπως παραινετικά κι έκτοτε ξεκίνησα.
Κάθε φορά που τελείωνα ένα γραπτό, ανεξήγητα έφευγε κι ένα βάρος. Παρομοιάζω τις σελίδες μου ως χαρτονένια φυλάκια φαντασμάτων...

6. Γιατί γράφετε;

Θα δανειστώ τα λόγια του μεγάλου μας Γιάννη Ρίτσου για να σας απαντήσω στο συγκεκριμένο ερώτημά: «Γράφω διότι απλούστατα δεν μπορώ να μην γράφω.
Η γραφή της ποίησης, δεν είναι απλώς ένα πάρεργο, ένα χόμπι, είναι μια βαθύτατη αναγκαιότητα κι όχι προσωπική αλλά καθολική όλων των ανθρώπων.
Είναι η ανάγκη της επαφής, της επικοινωνίας, της μετάδοσης μιας βαθύτατης εμπειρίας και της δημιουργίας ενός πλατύτατου κλίματος αδελφοσύνης πέρα από τις διαφορές, πολιτικές ιδεολογικές, παραδοσιακές, φυλετικές. Η ποίηση είναι εκείνη, που παραμερίζει εκείνα τα στοιχεία που χωρίζει τους ανθρώπους.»
Για τον Ρίτσο, οι ποιητές, είναι οι διοργανωτές του κοινωνικού συναισθήματος
και θα συμφωνήσω απολύτως μαζί του.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Οι πηγές ρέουν πάντα και παντού...
Αρκεί να κοιτάς γύρω σου έχοντας - ''...πάντ 'ανοιχτά πάντα άγρυπνα
τα μάτια της ψυχής σου'' καθώς λέει ο Δ. Σολωμός.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Κατεξοχήν με την έμμετρη ποίηση ξεκινώντας από την εποχή του Ομήρου έως σήμερα.  Όσον αφορά το ύφος μου, θεωρώ πως σχηματίζεται  αργά και θα συνεχίζει να σχηματίζεται μέσα από έργα συγγραφέων και ποιητών που μελέτησα στο παρελθόν και συνεχίζω να μελετάω.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Η δεκαετής ασχολία με την συγγραφή, μου χάρισε 2 ποιητικές συλλογές και ένα έμμετρο θεατρικό μονόπρακτο 1700 δεκαπεντασύλλαβων στίχων.
Υπό την σκέπη των εκδόσεων Ιωλκός βρίσκεται η  συλλογή ''γυμνΑσματα'', στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η έκδοση " Ω, ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΑΥΤΟΥΡΓΩΝ ". Εκδ. Βεργίνα 2015.
Τα ''γυμνΑσματα II'' και οι ''ΩΔΑΙV'' αναμένεται να μπουν σε τροχιά έκδοσης έως το τέλος του 2018. 

10. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη χρονική στιγμή της ημέρας που ενδείκτυται να γράψεις ποίηση. Πάνω μου βαστώ πάντοτε στυλό και χαρτί - Η Μούσα κατά τον Καβάφη είναι λιγάκι παράξενη στα ωράρια!...
Εάν δεν είσαι διαθέσιμος την στιγμή που θα σε επισκεφτεί, θα φύγει και θα πάει στον επόμενο που θα έχει τον χρόνο να συνομιλήσει μαζί της.
Πριν λίγα χρόνια βρισκόμουν σε παραλιακή τοποθεσία - λιμένα, καθώς έμπαινε το πλοίο
να δέσει, έριξε την άγκυρα και βλέποντας την να πέφτει, έγραψα:
- Δεν φοβίζουν τις άγκυρες πτώσεις, βυθίσου...
Η φράση ετούτη στάθηκε ως αφορμή να γεννηθεί άλλο ένα ποίημα!...
Εάν δεν το σημείωνα εκείνη την στιγμή, θα το ξέχναγα.

11. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Θα σας απαντήσω όσον αφορά το ποσοτικό μέρος κι όχι το ποιοτικό διότι κριτικός ποίησης δεν είμαι και δεν νομίζω να υφίσταται αυτή η ιδιότητα. Για να κρίνεις, θα πρέπει να έχεις μελετήσει ότι έχει γραφτεί επάνω σε αυτόν τον πλανήτη και το σημαντικότερο απ 'όλα,
να γράφεις!... Κλείνω λοιπόν το θέμα της ποιότητας με μια φράση ενός αμερικάνου κριτικού ποίησης : <<Κριτικός είναι κάποιος που ξέρει το δρόμο, αλλά δεν μπορεί να οδηγήσει αυτοκίνητο>>. 
Τώρα, όσον αφορά το ποσοτικό κομμάτι. Η Ελλάδα είναι η Χώρα
με τους περισσότερους συγγραφείς και τους λιγότερους αναγνώστες!...

12. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Αυτή την ερώτηση, θεωρώ πως γνωρίζει να σας την απαντήσει κάποιος υπεύθυνος εμπορίας και διαφήμισης...

13. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Όσον αφορά την ταχύτητα απόκτησης, το ηλεκτρονικό βιβλίο.
Προσωπικά εμμένω στην έντυπη μορφή. Το να μυρίζεις το χαρτί και να τσακίζεις
τις σελίδες βαστώντας σημειώσεις είναι κι αυτό ένα είδος ιεροτελεστίας... 

14.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

«Ένας χρόνος ισούται με μηδέν - δέκα χρόνια με το τίποτα»: έλεγε ο Ρίλκε... Θα του έδινα την συμβουλή που έδωσαν και σ 'εμένα προ επταετίας δύο ποιητές της ΄Β μεταπολεμικής γενεάς μιας και έτυχε να τους γνωρίζω και να τους αποστείλω τα πρωτόλεια γραπτά μου. 
Μου είπαν λοιπόν το εξής: «Έχεις χρησιμοποιήσει το 10 % των δυνατοτήτων σου.. Γράφε! Γράφε! Γράφε!..».

15. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα, μάλλον ξανάδιάβασα, είναι το '' Έτσι μίλησεν ο Ζαρατούστρα'' του Φρειδερίκου Νίτσε σε μετάφραση Άρη Δικταίου. 
Προς το παρόν δεν έχει πέσει στα χέρια μου άλλο βιβλίο τόσων σελίδων με τόσα συμπυκνωμένα νοήματα.

16. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Ο κύκλος των τετράστιχων, Δειλοί και Σκληροί στίχοι - Κωστής Παλαμάς, Άπαντα - Κώστας Καρυωτάκης, Άξιον Εστί - Οδυσσέας Ελύτης, Τα Άνθη του Κακού - Σαρλ Πιερ Μπωντλαίρ σε μετάφραση Γιώργου Σημηριώτη.

17. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Θα σας πω ποιητές - ποιήτριες. Είναι πάρα πολλοί, όμως μην θέλοντας κάποιους να αδικήσω, θα αναφερθώ σε εκείνους που ακόμη και σήμερα επηρεάζουν την φόρμα μου.
Από Έλληνες: Κωστής Παλαμάς - Άγγελος Σικελιανός - Κωνσταντίνος Καβάφης - Κώστας Βάρναλης - Κώστας Καρυωτάκης - Γιάννης Ρίτσος - Βύρων Λεοντάρης - Νίκος Καρούζος.
Από ξένους: Σαρλ Πιερ Μπωντλαίρ - Άννα Αχμάτοβα - Ράινερ Μαρία Ρίλκε - Βίκτωρ Ουγκώ - Ζεράρ ντε Νερβάλ - Ιζαμπέλλα Ντι Μόρρα - Φραγκίσκος Πετράρχης.

18. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Η ανάγκη στο να εκφραστείς είναι βαθιά ανθρώπινη και πάνω εκεί δεν μπορείς να σχεδιάζεις.
Είναι σαν να λέω πως αύριο θα γράψω για ένα περιστατικό που με άγγιξε βαθιά
πριν ακόμη το ζήσω.
Όποιος κάνει σχέδια και πλησιάζει άωρος την κενή σελίδα δεν είναι λογοτέχνης.
Κάποτε είχε επισκεφτεί τον Καβάφη στην Αλεξάνδρεια ο Κώστας Ουράνης.
Τον ρωτάει ο Καβάφης : Εσείς γράφετε ποιήματα γενικώς;
 Ναι, ασφαλώς και γράφω, του απαντάει ο Ουράνης.
 Α, γράφετε - Άρα δεν είστε ποιητής!...
Η ποίηση για μένα δεν είναι σχέδιο - στόχος για να κάνω πλάνα, αλλά το μέσο
που θα με οδηγήσει κάποτε στο ξέφωτο της αυτοπραγμάτωσης μου...

*     *     *

Δοξάρι ολέθρου
(του Γιώργου Π. Τερζή από τη συλλογή 
του: «γυμνΑσματα», των Εκδόσεων ΙΩΛΚΟΣ) 

Εξουθενωμένος πια στην αρένα της ερήμωσης μου
μετρώ ένα προς ένα τα λάφυρα των ηττών μου.
Δοξάρι ολέθρου χαιδεύει της βουβής φωνής μου
τις χορδές κι' ο καθησυχασμός, εχΘρός μου.
Χλωμιάζει η πλάσις. Τόσα αγρίμια τριγύρω
κραυγάζουν. Άμουσοι αγκώνες θρυψαλιάζουν κάτου
τους νόμους Σου - και που να γείρω
οσμές που οσφραίνομαι θανάτου.
Κύριε! Οι στίχοι ως βόες, μου ζώνουν
τους καρπούς κι η ευχέρεια μου στάζει πύον.
Οι στρέφοντές Σου χρυσόν υψώνουν
μόσχο, εδώ στη χώρα των δακρύων.

ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΕΜΝΟ
(του Γιώργου Π. Τερζή από τη συλλογή 
του: «γυμνΑσματα», των Εκδόσεων ΙΩΛΚΟΣ) 

Ένα τέλος σεμνό θε να πω στη ζωή
όπου να ’χει αυλαία μια σιγή στερημένη
από θρήνους ενός κόσμου σε χαμούς αμαθή,
που τρεκλίζουν ασώπαστα ίδια δαιμονισμένοι.

Ένα τέλος απρόσμενο που απ’ εντός μου η πνοή
να γλιστρήσει αθόρυβα δίχως βρόγχους θανάτου
σαν νερά που τ’ αρρώστησαν φράγματα ή
σκεύη πήλινα που άθελα τα βρόντησαν κάτου.

Ένα τέλος λιτό, φυσικό, σαν ριχτά
κάποιου δέντρου κλαδιά με φύλλα μαβιά,
ένα τέλος σε ύψη σ’ εμέ ανεκτά
λες και ήμουν καρπός που ωρίμασε πια.

Ένα τέλος απλό σαν ζητιάνος του δρόμου
που διαβάτες ανώνυμοι προσπερνούν το χαμό του
βιαστικοί λες κι αντίκρισαν κάποιο εικόνισμα τρόμου.
Ποιος γεράκος ανήμπορος προσδοκά λυτρωμό;

Αυτούς φοβάμαι...
(του Γιώργου Π. Τερζή από τη συλλογή 
του: «γυμνΑσματα», των Εκδόσεων ΙΩΛΚΟΣ) 

Τους ποιητές αυτούς φοβάμαι -
Με αφέλειες θανατωμένες
και χείλος σφαλιστό - πικρό.
Βλέμμα υγρό, κόρες σπασμένες
θαρρείς πως ξενυχτούν νεκρό!...
Τους ποιητές αυτούς φοβάμαι -
Ρίμα - και σμιλευτή φοβέρα
σε κλείσιμο στροφής. Τραντάζουν
τον αναγνώστη κι όπου πέρα
απ όσα δύνανται δεν τάζουν...
Τους ποιητές αυτούς φοβάμαι -
Που ανέχονται τις προσβολές
και προσπερνούν τις λοιδορίες.
Τους τρέμω αυτούς τους ποιητές
που αποστρέφονται τις μνείες...
Τους ποιητές αυτούς φοβάμαι -
Όλους εκείνους που βαστούν
στο στέρνο τους σιβηρικό
ψύχος και πάντα περπατούν
σέρνοντας βήμα γέρικο.
Τους ποιητές αυτούς φοβάμαι -
Που φυλακίζουν κάθε φόνο
στα χαρτονένια τους κελιά.
Στ' αλήθεια κείνους τρέμω μόνο
και τα έμμετρα τους - μακελειά.
Τους ποιητές αυτούς φοβάμαι -
Τους πρώτιστους σε κάθε μάχη,
λες σαν και δαύτους κι εγώ να' μαι;
Κατέληξαν στη ζωή μονάχοι...
Τους ποιητές αυτούς φοβάμαι!...  

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟΥ Π. ΤΕΡΖΗ

Ο Γεώργιος Π. Τερζής γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Ζει και εργάζεται μόνιμα στη Σητεία Κρήτης. Τα πρώτα ποιήματα (κλασικού έμμετρου ύφους) άρχισε να τα δημοσιεύει σε λογοτεχνικές ψηφιακές σελίδες στις αρχές του 2014. Έχει βραβευτεί σε πανελλήνιους και παγκόσμιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
Ποιήματά του συμπεριλαμβάνονται σε πανελλήνιες «Ποιητικές Ανθολογίες» και στίχοι του έχουν μελοποιηθεί από Κρητικούς μουσουργούς.

*     *     *

ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ: 

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ 

ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ 

ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

ΠΑΤΗΣΕ 

ΕΔΩ!