Συνέντευξη με την Ποιήτρια Ελένη Σεργίου - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν (ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ). Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία θα συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε την Ποιήτρια, Γλωσσολόγο, Μεταφράστρια και Φιλόλογο, κ. Ελένη Σεργίου, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΣΕΡΓΙΟΥ

ΕΛΕΝΗ ΣΕΡΓΙΟΥ: Κατ’ αρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω γι’ αυτήν την συνέντευξη που μου δίνεται η ευκαιρία να μιλήσω για την Λογοτεχνία και ιδιαίτερα για την Ποίηση την τέχνη που αγαπώ και υπηρετώ, καθώς και για την δική μου συνεισφορά με τα έργα μου.

Επί πλέον, θα ήθελα να σας συγχαρώ για την θαυμάσια ιδέα και πρωτοβουλία της δημιουργίας της «Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» που θεωρώ απαραίτητη για κάθε βιβλιοθήκη και είναι τιμή μου η συμμετοχή μου σ’ αυτήν.

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Λογοτεχνία σημαίνει ‘τέχνη του λόγου’ και γι’ αυτό ο λογοτέχνης οφείλει να έχει υψηλό επίπεδο γνώσεων της γλώσσας που χρησιμοποιεί ώστε να δημιουργήσει ένα έργο τέχνης. Όπως ο ζωγράφος χρησιμοποιεί χρώματα και ο μουσικός νότες, έτσι και ο λογοτέχνης χρησιμοποιεί λέξεις. Συνεπώς, στην λογοτεχνία ο συγγραφέας δεν εστιάζεται στο θέμα που διαπραγματεύεται αλλά στην εκφορά του λόγου του, ενώ ο κύριος σκοπός του, όπως σε όλες τις τέχνες, είναι να προσφέρει απόλαυση στους αναγνώστες. Επομένως, αυτό που χαρακτηρίζει ένα κείμενο λογοτεχνικό είναι η φαντασία, η πρωτοτυπία και η δημιουργικότητα του συγγραφέα.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Όπως προανέφερα, η Λογοτεχνία, όπως και κάθε μορφή τέχνης, προσφέρει πρωτίστως απόλαυση. Κατά δεύτερον, ο λογοτέχνης δημιουργεί για μας έναν κόσμο όπου μπορούμε να ονειρευτούμε, να γευθούμε την ομορφιά που λείπει απ’ την δύσκολη πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας, ειδικά στις μέρες μας, και μας χαρίζει ελπίδα και αισιοδοξία. Αυτή είναι η δύναμη της γλώσσας όταν βρίσκεται στα χέρια ενός άξιου λογοτέχνη.
Το πιο σημαντικό όμως είναι πως διαβάζοντας Λογοτεχνία μαθαίνουμε να εκφραζόμαστε καλύτερα. Αυτή είναι για μένα η αληθινή μόρφωση, και γι’ αυτό θα πρέπει να παροτρύνουμε τα παιδιά και τους νέους να διαβάζουν λογοτεχνία περισσότερο.

3. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Ποίηση για μένα σημαίνει Ομορφιά, Συγκίνηση και Ευαισθησία που υπερβαίνει τα ανθρώπινα όρια και αγγίζει την Θεϊκή υπόσταση που όλοι έχουμε μέσα μας. Επομένως, ο ποιητής οφείλει να ισορροπεί ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα μουτζουρώνοντας την διαχωριστική γραμμή που τα ενώνει.

4. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Ξεκίνησα από πολύ νεαρή ηλικία. Ήμουν 10 χρονών όταν έγραψα το πρώτο μου ποίημα, αν και δεν ήξερα τότε πως αυτό που έγραψα ήταν ποίημα, θέλοντας να εκφράσω τα αισθήματά μου για τον θάνατο ενός 17χρονου αγοριού που αγαπούσα κρυφά. Τότε όμως ανακάλυψα έναν τρόπο να εκφράζω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου. Ανακάλυψα έναν πολύτιμο φίλο που μπορούσε να με ακούει και να με καταλαβαίνει: την λευκή σελίδα.
Στα 19 μου έλαβα δώρο γενεθλίων ένα βιβλίο με ποιήματα του Παλαμά κι αυτή ήταν η πρώτη μου συνάντηση με την ποίηση. Από τότε ξεκίνησε ένας μεγάλος έρωτας με την ποίηση που βαθαίνει μέρα με τη μέρα.

5. Γιατί γράφετε;

Η τέχνη του λόγου δεν είναι μόνο τρόπος έκφρασης σκέψεων, ιδεών και συναισθημάτων, αλλά και ανάγκη. Για μένα είναι πρωτίστως ανάγκη. Δεν υπάρχει ημέρα που να μην γράψω κάτι, όπως και να μην διαβάσω κάτι.
Επίσης, η δημιουργία είναι μεγάλη χαρά, άσχετα από το δημιούργημά σου. Αν βρεθεί και κάποιος και θαυμάσει, εκτιμήσει ή ωφεληθεί από το δημιούργημά σου, τότε η χαρά σου είναι διπλή. 

6. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Η πηγή της έμπνευσής μου είναι συνήθως ένα συναίσθημα, μια σκέψη, μια ιδέα, μια εικόνα ή ακόμα και μια λέξη. Μερικές φορές καθώς διαβάζω ένα βιβλίο μπορεί μια λέξη να μου δημιουργήσει μια εικόνα και να ξεκινήσω ένα ποίημα με αυτήν την λέξη. Ωστόσο, δεν γνωρίζω πως θα εξελιχθεί το ποίημα ούτε πως ή πότε θα τελειώσει. Το ίδιο συμβαίνει και με τα διηγήματα που γράφω. Είναι πάντα έκπληξη για μένα.

7. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Κυρίως γράφω ποίηση ίσως γιατί ως γλωσσολόγος έχω μια ιδιαίτερη σχέση αγάπης με την γλώσσα και η ποίηση εξερευνά τα όρια της χρήσης της γλώσσας και αντιπροσωπεύει τον καλύτερο γραπτό λόγο.
Παράλληλα γράφω ένα βιβλίο με μικρές σουρεαλιστικές ιστορίες που περιέχουν ένα ποίημα στην αρχή, στην μέση ή στο τέλος της κάθε ιστορίας. Θα έλεγα πως είναι μια απόπειρα να παντρέψω τον πεζό λόγο με την ποίηση.

8. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Η μεγάλη μου αγάπη είναι η ποίηση και θέλω να προσφέρω στο μέτρο των δυνατοτήτων μου στην ανάπτυξη αυτής της τέχνης. Αυτό που στοχεύω είναι να ελκύσω αυτούς που δεν διαβάζουν ποίηση γιατί την θεωρούν δύσκολη, δυσνόητη ή ακόμα και βαρετή και προτιμούν την πεζογραφία. Φιλοδοξώ να αποδείξω με τα βιβλία μου πως η ποίηση μπορεί να είναι απολαυστική και να σε ταξιδέψει όπως ένα καλό μυθιστόρημα.
Έχω εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές ενώ η τρίτη θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο του 2019. Ωστόσο, επειδή γράφω από πολύ νεαρή ηλικία, και μόλις πριν δύο χρόνια αποφάσισα να δημοσιεύσω την δουλειά μου, έχω πλούσιο συγγραφικό έργο έτοιμο για έκδοση.

9. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «Μοιραία Συνάντηση (Παραμύθι σε 90 σκηνές)» 

Όλες μου οι ποιητικές συλλογές περιέχουν 90 ποιήματα, αλλά έχουν έναν πρωτότυπο τρόπο παρουσίασής τους. Το πρώτο με τίτλο «Δεν Έχεις Τον Θεό Σου» αποτελείται από εννιά ενότητες με διαφορετικά θέματα. Το δεύτερο με τίτλο «Μοιραία Συνάντηση (Παραμύθι σε 90 σκηνές)» ξεκινάει με ένα παραμύθι με Βασιλιά, Βασίλισσα και κακιά μάγισσα, που στην ουσία είναι μια ιστορία αγάπης και μέσα στην ιστορία βρίσκονται με κεφαλαία οι τίτλοι των 90 ποιημάτων που ακολουθούν.
Λόγω του θέματος του βιβλίου είναι φυσικό τα περισσότερα ποιήματα να είναι ερωτικά ή φορτισμένα συναισθηματικά. Όμως υπάρχουν και κάποια με χιούμορ που φροντίζω να υπάρχουν σε κάθε μου συλλογή.
Οι αναγνώστες μπορούν να ταυτιστούν με τους ήρωες, να ονειρευτούν και να συγκινηθούν. Κάποιος μου είπε πως αυτό το βιβλίο διδάσκει την αγάπη και μετά την ανάγνωσή του έμαθε να αγαπάει με την καρδιά του, κι αυτό με χαροποίησε ιδιαίτερα.

10. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Μου αρέσει η ησυχία της νύχτας και τα περισσότερα τα έχω γράψει μετά τα μεσάνυχτα έως τις πρωινές ώρες. Όμως γράφω οποιαδήποτε ώρα έχω χρόνο, διάθεση ή έμπνευση.

11.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Αυτός που βιοπορίζεται μόνο από την τέχνη του είναι ευτυχής. Όμως αυτό δεν συμβαίνει με τους Λογοτέχνες και δεν οφείλεται μόνο στην κρίση που αντιμετωπίζουμε στις ημέρες μας. Ανέκαθεν οι Λογοτέχνες στην πλειοψηφία τους είχαν άλλο επάγγελμα για βιοποριστικούς λόγους και παράλληλα έγραφαν. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα.
Γενικότερα η ζωή του Λογοτέχνη θα έλεγα πως είναι δύσκολη, μοναχική αλλά και πολύ ενδιαφέρουσα. Ίσως επειδή αγαπάει τα βιβλία και οι θησαυροί που αποκομίζει από αυτά δίνουν στη ζωή του ‘χρώμα’.

12. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Χωρίς σκέψη θα επέλεγα το έντυπο. Αγαπώ την αίσθηση του να κρατάς ένα βιβλίο στα χέρια και να το ξεφυλλίζεις, το θρόισμα των σελίδων, την μυρωδιά του καινούργιου βιβλίου. Το έντυπο το ζεις με όλες σου τις αισθήσεις κι επίσης μπορείς να το μεταφέρεις παντού. Αυτό σημαίνει πως δεν είμαι λάτρης της τεχνολογίας αν και την χρησιμοποιώ όπως όλοι.

13.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Επειδή θεωρούμαι κι εγώ ‘νέος λογοτέχνης’ και ζητάω ακόμα συμβουλές από τους έμπειρους στον χώρο, θα μετέφερα την συμβουλή του αγαπημένου μου Κάμμινγκς που ακολουθώ: Να είσαι ο εαυτός σου, να νοιώθεις, και να εκφράζεις τα αισθήματά σου με λέξεις.
Επίσης θα μεταφέρω την συμβουλή ενός καθηγητή μου για έναν νέο λογοτέχνη που θέλει να γίνει καλύτερος: Να συνεχίζεις να διαβάζεις με πάθος και να γράφεις με πάθος αυτά που νιώθεις.

14. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;
Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα είναι ο συγκεντρωτικός τόμος της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ «ΠΟΙΗΣΗ» 1963-2011, Εκδόσεις Καστανιώτη. Θεωρώ πως είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ποιητικές φωνές κι ένας υπέροχος άνθρωπος που διαφαίνεται στα γραπτά της. Το γεγονός ότι της άρεσε η 1η ποιητική μου συλλογή και ενθουσιάστηκε με την 2η έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για μένα.

15. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Έχω τρεις αγαπημένους συγγραφείς που ξεχωρίζω, των οποίων μου αρέσουν όλα τους τα έργα ανεξαιρέτως: τον Κάμμινγκς, τον Σαίξπηρ και τον Νίτσε. Αυτό που θαυμάζω και στους τρεις είναι ότι δεν ακολούθησαν τους υπάρχοντες κανόνες στα έργα τους, αλλά εξέφρασαν την καρδιά τους όπως εκείνη τους υπαγόρευε. Ιδιαίτερα τον Κάμμινγκς ο οποίος δεν ακολούθησε ούτε καν τους γραμματικούς κανόνες, και δημιούργησε ένα τόσο ιδιαίτερο ξεχωριστό τρόπο γραφής.
Είναι μεγάλη τιμή για μένα που κάποιοι μεγάλοι ποιητές με αποκάλεσαν «θηλυκό Κάμμινγκς» και «Κάμμινγκς της Ελλάδας».

16. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Όπως προανέφερα, τον Φεβρουάριο του 2019 θα εκδοθεί η 3η ποιητική μου συλλογή με τίτλο «Χάριν Βιώματος» πάλι από τις Εκδόσεις Ελευθερουδάκης, που περιέχει 90 ποιήματα (όπως όλες) αλλά περιέχει και 9 σκίτσα δικά μου. Φυσικά η διαφορετικότητα διακρίνει κι αυτήν την ποιητική συλλογή. Εδώ και τα 90 ποιήματα έχουν τίτλους δύο λέξεις με τα αρχικά Χ. Β. όπως και ο τίτλος του βιβλίου. Ποιητική συλλογή με ονοματεπώνυμο δηλαδή.
Η επόμενη ποιητική μου συλλογή που θα ακολουθήσει την επόμενη χρονιά είναι ένα εικονογραφημένο μυθιστόρημα με τίτλο «Το ταξίδι ενός ποιήματος (από τη γέννηση έως τη ζωή)» το οποίο περιέχει κι αυτό 90 ποιήματα.
Η επόμενη που θα ακολουθήσει με τίτλο «Πόρτα που δεν άνοιξε (Ημερολόγιο 90 ημερών)» είναι τρόπον τινά η συνέχεια της προηγούμενης συλλογής, αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα για να μιλήσω γι’ αυτήν.
Επίσης, έχω ετοιμάσει ένα άλλο βιβλίο το οποίο είναι πολύ ιδιαίτερο και θα κυκλοφορήσει στο τέλος της επόμενης χρονιάς μάλλον, το οποίο λέγεται «Σοφία στο ράφι» και περιέχει αποφθέγματα, στοχασμούς, ρητά, δικά μου, από την εμπειρία της ζωής μου. Αναφέρομαι σε διάφορες έννοιες αλφαβητικά όπως, αγάπη, βιβλίο, γάμος, ελπίδα, Θεός, ποίηση, φιλία, χρήμα, κλπ. Είναι το αλφαβητάρι της ‘Σοφίας’ κατά μία έννοια.

*     *     *

Χάνεσαι βιαστικά
(της Ελένης Σεργίου από την 3η της ποιητική 
συλλογή: «Χάριν Βιώματος»)

Σαν παλιός καλός ήλιος
αναδύεσαι απ’ την ποίηση
και μέσα της χάνεσαι.

Κατεβαίνεις την σκάλα βιαστικά˙
σ’ ενδιαφέρει μόνο ο τελευταίος στίχος του ποιήματος˙
να δεις αν μένει ανοιχτό
κι αν φυσάει αέρας απ’ το άνοιγμα.

Μα τα περισσότερα τα αφήνω ανοιχτά
πολύ λίγα είναι μισάνοιχτα
κλειστό, κανένα
και φροντίζω να φυσάει τυφώνας
σε όλα
(να ακούς τον ήχο των λέξεων
να μεθάς με την ερωτική τους μελωδία)
με την ελπίδα να σε παρασύρει μέχρι έξω
μακριά απ’ το ποίημα
στην πηγή της έμπνευσής μου
στην κορυφή του όρους Ναβαύ
εκεί όπου ο Μωυσής είδε τη Γη της επαγγελίας
στα πόδια του
να δεις το δέντρο της αγάπης μου για σένα
που έχει λυγίσει αλλά δεν έσπασε
και τους καρπούς του
στα πόδια σου.

Η ΑΦΙΕΡΩΣΗ

(της Ελένης Σεργίου από την 2η της ποιητική 

συλλογή: «Μοιραία Συνάντηση»)

Του έδωσε το βιβλίο του να της γράψει αφιέρωση
το πήρε (προσποιούμενος αδιαφορία) με αργές κινήσεις
αλλά πρόλαβε ν’ αφήσει ένα χάδι στο χέρι της.
Κανείς δεν το πρόσεξε.

Καθώς έγραφε την αφιέρωση συνοφρυωμένος
(λες και η αγάπη του είχε στήσει τρελό χορό
και προσπαθούσε να την τιθασεύσει σμίγοντας τα φρύδια)
μερικά ροδοπέταλα έπεσαν πάνω στις σελίδες.
Κανείς δεν τα είδε.

Της έδωσε το βιβλίο του με τις πολύτιμες λέξεις του
κοιτάζοντάς την στα μάτια.
«Αυτό που σου έγραψα θα σε εκπλήξει!»
Το πήρε και απομακρύνθηκε διακριτικά
σχεδόν αθόρυβα -σίγουρα βιαστικά-
ενώ η μουσική είχε αρχίσει να παίζει.
Κανείς δεν την άκουσε.

Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε.
Το μυαλό του έτρεξε να την προλάβει
-να την καληνυχτίσει μ’ ένα φιλί έστω-
μα ήταν κιόλας τόσο μακριά.
Σ’ ένα παγκάκι στον πεζόδρομο της Μασσαλίας
κόπασε ο άνεμος και άνοιξε το βιβλίο.

Διάβασε: «Στην πολυαγαπημένη μου Ελένη
που η καρδιά μου κρατά μέσα της
σαν θησαυρό, σαν δώρο, σαν μυστικό, σαν αμαρτία
με όλη μου την αγάπη κι ένα μεγάλο Συγνώμη
που φάνηκα τόσο δειλός.»

Ένας γλάρος πέταξε ενώ έσκουζε με εκκωφαντική φωνή
γιατί στον ορίζοντα δεν υπήρχε θάλασσα.
Μόνο άτσαλα βαλμένες πέτρες
σ’ έναν πεζόδρομο που δεν άντεχε την αγάπη.

CERTAIN UNUSUAL PEOPLE
(της Ελένης Σεργίου από την 1η της ποιητική 
συλλογή: «Δεν Έχεις Τον Θεό Σου»)

“…certain unusual people who have everything to hope and everything to fear from one another will always recognize one another.” [Andre Breton, Nadja]

Ακούμπησα τη Νάντια του Μπρετόν στο γραφείο
και είδα ξάφνου γύρω μου
ανθρώπους σκόρπιους, ανθρώπους κουρέλια
απ’ τον άνεμο που λυσσομανάει μες στην ψυχή τους
να θυμίζουν χαμένο φως.
Είδα έναν ποταμό άδειο να τον γεμίζουν βροχή
και να ξεκινούν ταξίδια μόνο γιατί το νερό αντανακλάει φως.
Και είδα μια γυναίκα -η Νάντια θα ήταν-
να φεύγει μακριά απ’ το γλυκό νερό πάνω στο σύννεφό της
αφήνοντας πίσω της ένα ζευγάρι μάτια που θύμιζαν ήλιο καύσωνα.
Όλοι να φεύγουν βιαστικά να γυρίσουν εκεί που ήταν
στο πουθενά τους, όσο ακόμα βλέπουν φως.

Η νύχτα είχε έρθει από ώρα.
Πάντα έρχεται
κι ας είναι τα πατζούρια κλειστά.

Καθώς το άχρηστο πλήθος αποχωρούσε
ο νους μου γέμισε ανόητες ερωτήσεις.
Ποιός έρωτας θ’ ανοίξει την νύχτα;
Ποιο όνειρο θα φέρει το φως;
Πόσο ακόμα οι άνθρωποι θα ξενυχτούν περιμένοντας;
Πότε επί τέλους θα γνωρίσω
αυτόν που γράφει τα ποιήματά μου;

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΛΕΝΗΣ ΣΕΡΓΙΟΥ

Η Ελένη Σεργίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Έχει Bachelor of Arts (B. A.) στην Αγγλική γλώσσα και Αγγλική Φιλολογία, και Master of Arts (M. A.) στην Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία.
Έχει λάβει τιμητική Διάκριση σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό Λογοτεχνίας και Ποίησης το 2011, Έπαινο σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης το 2016, και Τιμητική Διάκριση στους 33ους Πανελλήνιους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών το 2018.
Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (ΠΕΛ), και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά και έγκριτες Λογοτεχνικές Ιστοσελίδες.
Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Δεν έχεις τον Θεό σου, Εκδόσεις Ελευθερουδάκης (2016), και Μοιραία Συνάντηση (Παραμύθι σε 90 σκηνές), Εκδόσεις Ελευθερουδάκης (2017). Η τρίτη ποιητική της συλλογή Χάριν Βιώματος, Εκδόσεις Ελευθερουδάκης, θα εκδοθεί τον Φεβρουάριο του 2019.

*     *     *

ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ: 

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ 

ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ 

ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

ΠΑΤΗΣΕ 

ΕΔΩ!