Συνέντευξη με τη Λογοτέχνιδα Τζωρτζίνα Κουριαντάκη - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν (ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ). Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία θα συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε την Καθηγήτρια Αγγλικών και Λογοτέχνιδα, Τζωρτζίνα Κουριαντάκη, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ ΚΟΥΡΙΑΝΤΑΚΗ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Λογοτεχνία είναι η μαγική ικανότητα της τέχνης του λόγου να προβληματίζει και να ταξιδεύει διακριτικά και με καλαισθησία.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Αρχικά, καταφύγιο και διαφυγή απ’ ό,τι τον περιορίζει. Μέσα από τον αναπόφευκτο διάλογο με τον εαυτό του, προβληματισμό και κάποια απρόβλεπτη μα και αναπάντεχη στιγμή, τη λύτρωση.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητας δυστυχώς, μας επιτρέπουν όλο και λιγότερο την αφιέρωση χρόνου στον λαβύρινθο της σκέψης κάποιου άλλου. Ωστόσο, όσο υπάρχουν ρομαντικοί, θα δημιουργούνται ποιητές και όσο αυτοί προβληματίζονται, θα ποιούν.

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Η ποίηση είναι ψυχοθεραπεία. Είναι η διαφυγή των σκέψεων από τον πολυφορτωμένο νου. Με τη “συνενοχή” της πένας, αυτή η απόδραση, χάρη στην τέχνη του λόγου, μετουσιώνεται σε λύτρωση για την ψυχή του ποιητή και βάλσαμο για εκείνη του αναγνώστη που θα καταφέρει ν’ αγγίξει.

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Πολλές φορές στη ζωή μου, απλά δεν το συνέχιζα. Μικρή, με ένα παραμύθι. Στην εφηβεία, με στίχους για ένα τραγούδι. Στην ενηλικίωση, με κρητικές μαντινάδες. Τώρα, στην ώριμη ηλικία των σαράντα, άρχισα ν’ ασχολούμαι με την ποίηση και τη συγγραφή διηγημάτων. Πάντα με παρακινούσε κάποιο έντονο γεγονός, την ένταση του οποίου δεν μπορούσα να διαχειριστώ. Τώρα πια, απλά έχουν μαζευτεί πολλές σκέψεις που αξιώνουν διαφυγή.

6. Γιατί γράφετε;

Γιατί το γράψιμο μού χαρίζει ελευθερία, ηρεμία και γαλήνη. Γιατί αν ξεκινήσεις να γράφεις, είναι εύλογο να εθιστείς. 

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Τα έντονα συναισθήματα, η αδικία, η αδυναμία, η απώλεια, αναπάντητα γιατί, ευσεβείς πόθοι και γενικά βιώματα δικά μου και των γύρω μου.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Κοινωνικά μυθιστορήματα και ποιήματα. 

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Δεν θα τολμούσα να το αποκαλέσω έργο ακόμα, παρά μόνο απόπειρα. Τα διηγήματά μου προσπαθούν να προβληματίσουν τον αναγνώστη, ενώ τα ποιήματά μου να του δώσουν τροφή για σκέψη και γιατί όχι, να τον συμβουλεύσουν.

10. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Προτιμώ να γράφω το βράδυ, όταν όλοι κοιμούνται, όταν τίποτα δεν μπορεί να διακόψει τον διάλογο με τον εαυτό μου, αν και τα πιο αγαπημένα μου πνευματικά “παιδιά” τα έχω συλλάβει πρωινές ώρες, δίπλα στη θάλασσα.

11.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Γεμάτη ερεθίσματα-τροφή για την πένα του. Το άδικο, η στέρηση κι ο πόνος άλλωστε, ήταν ανέκαθεν το έναυσμα για σχολιασμό, ανάλυση και προβληματισμό.

12. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Σήμερα υπάρχει πληθώρα συγγραμμάτων στα οποία μπορεί ο αναγνώστης να ανατρέξει. Από την άλλη, η πολυπόθητη συμφωνία ενός δημιουργού με κάποιον εκδοτικό οίκο φαντάζει ουτοπία. Η οικονομική κρίση αλλά και το όλο και πιο απαιτητικό αναγνωστικό κοινό, όσον αφορά την ποιότητα πάντα και όχι κάποια αυξημένη ζήτηση, υψώνει τον πήχη, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν μένουν χωρίς βήμα αξιόλογοι συγγραφείς και ποιητές.

13. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Η τέχνη του λόγου, η πρωτοτυπία, η παραστατικότητα με την οποία σκιαγραφούνται οι ήρωες, κάποιο δίδαγμα που θα αφήνει πίσω του και η ανατροπή. Φυσικά, η συνεχής προώθηση του βιβλίου παίζει καλώς ή κακώς τον σπουδαιότερο ρόλο.

14. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Ούσα ρομαντική και λάτρης του παρελθόντος, επιλέγω το έντυπο βιβλίο χωρίς να είμαι εναντίον της χρηστικότητας του ηλεκτρονικού.

15.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Αυτή που μου έδωσε κι εμένα ένας φίλος λογοτέχνης – Πήγαινε όπου σε πάει η πένα σου. 

16. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Το “γινάτι” του Γιάννη Καλπούζου. Δεν το έχω τελειώσει ακόμα, αλλά με έχει συνεπάρει ο τρόπος γραφής του. Πραγματικά, σε ταξιδεύει τόσο έντονα σε μια Ελλάδα του χθες που δύσκολα επανέρχεσαι στην πραγματικότητα όταν αναγκάζεσαι να το αφήσεις κάτω.

17. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

“Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον” του Ρίτσαρντ Μπαχ, “Η Αιολική Γη” του Ηλία Βενέζη και “Ζαχίρ” του Πάουλο Κοέλιο. Τα διάβασα σε περιόδους-σταθμούς στη ζωή μου και έκτοτε με συντροφεύουν.

18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Από Έλληνες οι: Νίκος Καζαντζάκης,  Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Ανδρέας Καρκαβίτσας, Αντώνης Σαμαράκης, Γιώργος Χειμωνάς, Θεόφιλος Γιαννόπουλος, Γιάννης Καλπούζος και πολλοί άλλοι. Από ξένους λογοτέχνες οι:  Όσκαρ Ουάιλντ, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Φραντς Κάφκα, Πάουλο Κοέλιο, Ρίτσαρντ Μπαχ, Αλμπέρ Καμύ, Ρίνκε Ράινερ Μαρία και πολλοί άλλοι.

19. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Μα, το άπιαστο! Να με εμπιστευτεί μια μέρα ένας εκδοτικός οίκος, επιτρέποντάς μου να αφήσω κάποιο δείγμα της δουλειάς μου στην ιστορία της λογοτεχνίας. Να συνεχίσω να μοιράζομαι τις σκέψεις μου και να προσκαλώ το μυαλό του αναγνώστη αλλά και το δικό μου σε άγνωστα μονοπάτια. 

*     *     *

ΑΚΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
(ποίημα της Τζωρτζίνας Κουριαντάκη)

Το ‘χεις πετάξει στο πατάρι
μες στο σκοτάδι το υγρό.
Κλαίει το παιδί.
 Κι εσύ…
νεκρός, ίσα που ακούς ψιθύρους.
Φωνάζει τώρα το παιδί.
Μα εσύ…
λυγμούς του, σφύριγμα ανέμου ερμηνεύεις.
Σε περιμένει το παιδί.
Πόθος του να εισακουστεί,
να το μυρίσεις, να το βρεις.
Της ψυχής σου πεταμένο, να το πιάσεις απ’ το χέρι.
Λευτέρωσέ το να σε βοηθήσει.
Χαμένο παιδί ο εαυτός σου
που εσύ του στέρησες το φως.
Εσύ;
Άκου το παιδί, το μέσα σου αφουγκράσου.
Αυτό θα πάρει τους Χειμώνες σου και Άνοιξη θα τους κάνει.
Θα σου χαρίσει ό,τι θες.
Καθάριο βλέμμα, κορμί στητό,
κεφάλι στραμμένο προς το φως.
Δώσε του βήμα, δείξ’ του τον δρόμο
για να μπορέσει αυτό να γίνει
φάρος δικός σου κι οδηγός.
Κι αυτό;
Αυτό είσαι εσύ κι εσύ αυτό.
Άκου το παιδί…

ΜΑΥΡΟ ΘΕΡΙΟ
(ποίημα της Τζωρτζίνας Κουριαντάκη)

Θεριό μαύρο οι σκέψεις σου, το βάρος νέας μέρας
ήρθε μες στη μαυρίλα του και άγχωσε το παρόν σου.
Στάχτες γίναν τα θέλω σου κατά την άφιξή του.
Πέταξε η θέληση σκουριά, ανθός που έγινε κάκτος.
Φίλους, καλούς σου συγγενείς δεν θες να αντικρύσεις.
Άξαφνη απαξίωση για τ’ όποιο φέρσιμό τους
προτείνει απομόνωση μέχρι τη νηνεμία.
Απόκληρος χαράς εσύ, μια μέρα θα σε διώξουν
όλοι αυτοί που ορκίζονται πως σε κατανοούνε.
Αλίμονο, ακράδαντα σε τούτο εσύ πιστεύεις.
Μαύρες σου σκέψεις, ανώφελο, το ξέρεις, να ελέγξεις.
Ακόμα κι άμα άνοιγμα στο τούνελ αξιώσεις,
η όσφρηση του δέσμιου ελπίδα θα στερήσει.
Τη Μοίρα σου αποδέχτηκες, δεν ζεις, απλά βιώνεις.
Γιατρούς, γητειές και συμβουλές, όσα σου ‘χουν φορτώσει,
δεν ήταν άξιο τίποτα τη φόρα να σου κόψει.
Στα βράχια πάνω δική μορφή την έχεις προφητεύσει.
Σ’ όλα τα αύριο και τα χθες έχεις εσύ μηνύσει
προσκύνημα να μην ζητούν, μονάχα αδιαφορία.
Γαλήνη νου ονειρεύεσαι, σε τούτο εσύ ποντάρεις.
Η ψεύτικη αποδοχή των μασκοφορεμένων
πίσω σε ρίχνει βίαια, τη λύτρωση δεν φέρνει.
Γιαπί ο αυτοσεβασμός, ποιο μακρινό αστέρι
θα φέξει μέσα στην ψυχή, διαφάνεια να φέρει;
Μία μονάχα σύσταση την ηρεμία τάζει.
Αγκάλιασέ το το θεριό, κομμάτι είναι δικό σου.
Αταίριαστη συμπόρευση προτεραιότητά σου.
Τα χούγια του μάθε εσύ, γλυκά να το κοιμίζεις.
Μ’ αγάπη αποδέξου το, μα πάρ’ του τα ηνία.

ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ
(της Τζωρτζίνας Κουριαντάκη)

Μες στο τρέξιμο απ’ το ξημέρωμα. Χαλάλι του. Θα γυρίσει ο βλαστός μου. Εμπρός λοιπόν, όλα στην πένα γι’ αυτόν. Κράτα καρδιά μου. Μην ξοδεύεις από τώρα τη συγκίνηση. Όχι δάκρυα, μήτε ονείρατα. Άσε τις αναλύσεις για μετέπειτα. Πρέπει να σε βρει χαρούμενη, έτσι εσύ να δείχνεις. Λίγο ροδόνερο στο πέτο, να με μυρίσει, να το γνωρίσω. Λίγο νεράκι στα λουλούδια. Συγγνώμη μικρό μου γιασεμί, είναι που σε χρειάζομαι για το καλωσόρισμα. Σαν να ‘ταν αγγελικός ο ήχος του κουδουνιού απόψε. 
Ένας ξανθός άγγελος κρατά μια κυρία απ’ το χέρι. Η αύρα του, μια πνοή ανέμου. Το κοριτσάκι έρχεται διστακτικά κοντά μου. Γονατίζω μ’ ευλάβεια, γέρνω στο φιλόξενο στήθος. Κοιτώ τη μητέρα της, παίρνω την έγκριση και σε ακούω, γιε μου.

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑΣ ΚΟΥΡΙΑΝΤΑΚΗ

Η Τζωρτζίνα Κουριαντάκη γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα, με ρίζες από Ζάκυνθο και Κρήτη. Μεγάλωσε στην Κω, ενώ σπούδασε Ξενοδοχειακά στη Ρόδο. Διαμένει στη Σητεία Κρήτης με τον σύζυγο και τα δύο παιδιά τους. Εργάζεται ως καθηγήτρια Αγγλικών στον ιδιωτικό τομέα και είναι λάτρης της λογοτεχνίας.
Έχει διακριθεί και βραβευθεί σε Πανελλήνιους και Διεθνείς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Έργα της έχουν φιλοξενηθεί σε λογοτεχνικούς διαδικτυακούς ιστοτόπους, ανθολογίες, έντυπη εγκυκλοπαίδεια, ενώ έχει δρομολογηθεί και η μελοποίηση ενός ποιήματός της. 

*     *     *

ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ: 

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ 

ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ 

ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

ΠΑΤΗΣΕ 

ΕΔΩ!