Συνέντευξη με την ποιήτρια-συγγραφέα Άντζελα Ζιούτη - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν (ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ). Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία θα συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε την Ποιήτρια και Συγγραφέα κ. Άντζελα Ζιούτη, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΖΕΛΑ ΖΙΟΥΤΗ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Η λογοτεχνία ως μία από τις καλές τέχνες που χρησιμοποιεί ως εκφραστικό μέσο το λόγο έχει σκοπότην κάθαρση των παθών, την τέρψη και τη διδαχή.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Θα παραφράσω τη θεωρία του Αριστοτέλη για το σκοπό της τραγωδίας, και θα πω ότι λογοτεχνία  είναι μία μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας, με πρόσωπα που δρουν και που τελειώνει με έλεγχο και φόβο την κάθαρση των παθών και των αμαρτημάτων των προσώπων που αναφέρονται στη λογοτεχνία.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Η ποίηση στις ημέρες μας αντικαταστάθηκε από την … πίεση της καθημερινότητας για επιβίωση και των αλλότριων συναισθημάτων που εκπορεύονται από αυτή.

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Ο Πωλ Βαλερύ είπε κάποτε πως:  «Αν ένας ποιητής μπορούσε να πει με ακρίβεια τι γράφει, γιατί γράφει και τι είναι αυτό που τον κάνει να γράφει, δεν θα έγραφε».

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Ξεκίνησα να γράφω από τα πρώτα χρόνια της ήβης. Έγραψα γιατί ένιωθα μέσα μου έναν χείμαρρο που έψαχνε κάτι να ξεχυθεί. 

6. Γιατί γράφετε;

M' αρέσει να γράφω. Διότι, η γραφή είναι απόλαυση. Τι είναι όμως πραγματικά η απόλαυση; Ακούστε τι είπε ο Επίκουρος. "Όταν λοιπόν λέμε ότι η απόλαυση είναι σκοπός, δεν αναφερόμαστε στην απόλαυση των άσωτων όπως νομίζουν εκείνοι που αγνοούν, ή απορρίπτουν ή παρερμηνεύουν, τη σκέψη μας, αλλά εννοούμε όλα εκείνα που βοηθάνε το σώμα 
να μην υποφέρει και την ψυχή να γαληνεύει.
Γιατί δεν είναι μόνο ούτε το φαγοπότι, ούτε το να απολαμβάνεις αγόρια και κορίτσια, ούτε όσα μπορεί να προσφέρει ένα πλούσιο γλέντι, που οδηγούν στη γλυκιά ζωή, αλλά είναι η νηφάλια σκέψη που εξερευνά τα αίτια κάθε μας επιλογής ή απόρριψης, με σκοπό να απομακρύνει τον θόρυβο με τον οποίο πλημμυρίζουν τις ψυχές μας τα συνήθως νομιζόμενα"...

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Οτιδήποτε αγγίζει το δέρμα μου, βλέπουν τα μάτια μου, ακούνε τα αυτιά μου.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Έχω γράψει ποίηση, μυθιστόρημα και ένα θεατρικό έργο.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Εμφανίστηκα στα γράμματα με το έργο: «Ο Θεός κατοικεί σε ουρανοξύστη, 31 ποιήματα της πόλης», Παρατηρητής, 1999, Θεσσαλονίκη (ποίηση). Το έγκυρο περιοδικό ΜΕΤΡΟ την ίδια χρονιά, σε ένα αφιέρωμα για τους σημαντικότερους ποιητές του αιώνα που τελείωνε με χαρακτήρισε εκπρόσωπο της γενιάς μου πλάι στον Κωνσταντίνο Θεοτόκη και Νίκο Καρούζο. Ακολούθησαν:“Η Αρχιτεκτονική των σιωπηλών ημερών”, Ελληνικά Γράμματα, 2003, Αθήνα (ποίηση) “Ο ήλιος στο πάτωμα”, Φερενίκη, 2009, Αθήνα (μυθιστόρημα) με την ηρωίδα του έργου της να λέει κάπου τη φράση: “Στον παράδεισο πρέπει να πηγαίνουμε ζωντανοί”. “Ο άνθρωπος που μιλούσε με τα αγάλματα”, Γαβριηλίδης, 2017 Αθήνα (ποίηση). Αρθρογραφώ καθημερινά σε πρωινή εφημερίδα Free press μεγάλης κυκλοφορίας της Θεσσαλονίκης και σε διάφορες έγκυρες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο.  

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ ΜΕ ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ» των Εκδόσεων Γαβριηλίδης, το οποίο εκδόθηκε το 2017. 

H παρούσα συλλογή μου, που εκτυλίσσεται σε ένα αστικό τοπίο ίσως σε μία κάμαρα ενός διαμερίσματος, αποτελείται από ποιήματα σχεδόν αυτοβιoγραφικά, αντανακλώντας ωστόσο το κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο έχουν δημιουργηθεί, και επιχειρεί να εστιάσει στον ανθρώπινο ψυχισμό κάποιου, που έζησε οριακά τον έρωτα και την απώλεια. Φλερτάρει με τα συγκινησιακά φορτία της θλίψης και της άρνησης, την  κατευθύνει η αναζήτηση του νοήματος του κόσμου, συνηδειτοποιώντας ότι όλα είναι περαστικά και εφήμερα.  
Εκφράζει το συναίσθημα λιτά δίχως γλωσσικά “στολίδια”, όπου το ερωτικό στοιχείο συνυπάρχει - μη υπερβαίνοντας - την ανθρώπινη πτώση. Υμνεί άλλοτε μελωδικά, άλλοτε τραχιά, το σώμα και το πνεύμα φτάνοντας συχνά σε μια κορύφωση με έναν δραματικό τόνο που οδηγεί στην πιστή αναπαράσταση εξωτερικών καταστάσεων, αντιτιθέμενη στον ρεαλισμό. Αποτυπώνει την ηθική κρίση την οποία βιώνουμε που τη συνοδεύει σήμερα και η οικονομική κρίση ως απότοκος του ηθικού ελλείμματος. Χτίζει το ποιητικό  σύμπαν από τις αντιθετικές δυνάμεις: ζωή και θάνατος ή ύπαρξη και ανυπαρξία. Με μηδενιστική διάθεση συχνά - και χρησιμοποιώντας λέξεις της καθημερινότητας - προσπαθεί να ερμηνεύσει το διφυές του ανθρώπου. Υλικό και άυλο.

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Ίσως πρωινές ώρες ….

12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Ενδιαφέρουσα. Η κρίση είναι «σύμμαχος» της τέχνης.

13. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Ασφαλώς το έντυπο βιβλίο. Τη μυρωδιά του τυπωμένου χαρτιού δηλαδή.   

14. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Δίδεται έμφαση στην …. ποσότητα (κι εννοώ την έκδοση χιλιάδων αντιτύπων με σκοπό το κέρδος) και όχι της ποιότητας.

15. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Πολλά βιβλία εκδίδονται, αλλά λίγα καταφέρνουν να γίνουν τόσο ευπώλητα, ώστε να θεωρηθούν μπεστ-σέλερ. Σύμφωνα με μια μελέτη, οι άνθρωποι θέλουν να διαβάζουν για διασημότητες και ιστορικές προσωπικότητες, καθώς και για γεγονότα με τα οποία έχουν κάποια εξοικείωση, πράγμα που βοηθά τα σχετικά βιβλία να αναρριχηθούν στις λίστες των μπεστ-σέλερ.

16.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Να κάνει μια «βαθιά βουτιά» εντός του.

17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

«Η πόλη των έσχατων πραγμάτων» του αμερικανού συγγραφέα Πωλ Όστερ.

18. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Το αγαπημένο μου βιβλίο: «Τιμάνδρα» του θοδωρή Καλλιφατίδη.

19. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Θοδωρής Καλλιφατίδης, Ζαν ζενέ, Πασκάλ Μπρυνκέρ.

20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Αυτό τον καιρό γράφω ένα μυθιστόρημα. Ελπίζω να τύχει της αποδοχής του κοινού. Ακόμη κι αν δε συμβεί αυτό, εγώ θα έχω περάσει υπέροχα δίνοντας ζωή στους ήρωες μου. 

*     *     *

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΡΜΑ
(ποίημα της Άντζελας Ζιούτη από την προσωπική ποιητική της συλλογή: 
Ο άνθρωπος που μιλούσε με τ’ αγάλματα - Εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ) 

Ποτέ δε συνήθισε τις μεγάλες αίθουσες του Μουσείου 

με τους καινούργιους πολυέλαιους 

από κρύσταλλο Svarovski.

Όσο κι αν κατά τ’ άλλα

καθημερινά το επισκέπτονται 

σχολεία, φοιτητές, συνταξιούχοι, ζευγαράκια 

να θαυμάσουνε λένε 

τα έργα των μεγάλων Ελλήνων δημιουργών.

Ο Πραξιτέλης, ο Φειδίας, ο Σκόπας, ο Λύσιππος, ο Λεωχάρης.

«Την ευδαιμονία της αρχαικής ακεραιότητας,*

πάντα την αποτελειώνει το αλησμόνητο αρχαικό χαμόγελο,

την κλασσική θωριά τη σφραγίζει μια σοβαρότητα,

μια σεμνότητα, μια συγκέντρωση προς το εσωτερικό

που φαίνεται σχεδόν σαν βαρυθυμία.

Μοναδικό κράμα θαυμασμού για τον άνθρωπο

Και συμπόνοιας για την ανεπάρκεια του.

Και οι πιο τέλειες μορφές δεν είναι ποτέ ψυχρές,

Γιατί διακρίνουμε στη φόρμα τους να πέφτει επάνω 

σαν ίσκιος η έγνοια της φθοράς, του θανάτου

και αισθανόμαστε μέσα μας ένα νυγμό».

Άκουγε τη ξεναγό

καθισμένος σε ένα βελούδινο ανάκλιντρο εποχής

πλάι ακριβώς από το άφραχτο στόμα μιας υδρίας.

Μετάνιωσε που είχε πάει 

ένιωθε σα φυλακισμένος σ’ ένα γυάλινο κλουβί 

με τον ήλιο να τον ψήνει ανελέητα από την οροφή

με το παρόμοιο συναίσθημα 

ότι ο χώρος στενεύει γύρω του

ταυτόχρονα με την αίσθηση 

και οι πόρτες ανοίγουν μονάχα για να μπεις..

Κι άλλωστε συνέβησαν τόσα πολλά στη δική του ζωή 

που καμία δεν είχαν σχέση με εκείνα τα αγάλματα

που τίποτα δε ξέρουν 

για τις υποσχέσεις τα μπερδεμένα νήματα τους αποχωρισμούς

και ποτέ δε θα μάθουν 

πως είναι να έχεις μέσα στο σώμα σου ψυχή.

Γιατί αυτή δε σμιλεύεται στην πέτρα  

Όμορφα τετραγωνισμένη και εντελώς λεία από όλες τις πλευρές.

Να τη βλέπουν μετά οι τουρίστες

στα άπειρα μόρια 

κάτω από το δέρμα του.

*Χρήστος Καρούζος «Αρχαία Τέχνη - 1972»

ΠΑΛΙΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ
(ποίημα της Άντζελας Ζιούτη από την προσωπική ποιητική της συλλογή: 
Ο άνθρωπος που μιλούσε με τ’ αγάλματα - Εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ) 

Άναψε το τσιγάρο και έπεσε να κοιμηθεί

Ήθελε να πιστέψει πως το είχε ξεχάσει

Αυτό που χρόνια τώρα στριφογύριζε στο μυαλό του

Και έρχονταν πάντα τις νύχτες

Σαν το διωγμένο σκυλί που κλαίει έξω από την πόρτα.

Γύρναγε από εδώ και από εκεί

Δεν τον κολλούσε απόψε ό ύπνος

Πόσο καλά το γνώριζε ότι η ζωή δεν είχε νόημα 

κανένα.

Σε αυτό το δωμάτιο 

Τρία επί τέσσερα

Με το κρεβάτι

Το κομοδίνο

Τη φωτογραφία.

Και την απέραντη από χιλιάδες χνώτα θέρμη

Ψάχνοντας ακόμη τους παλιούς εραστές.

Λες και από φόβο δεν προχώρησε

Στη σκοτεινή μέσα κρύπτη που λέγεται μοίρα

Και στο βάθος σαν το μινώταυρο ο έρωτας να τον καρτεράει.

Ύστερα ακούμπησε το κλειδί

Και το γύρισε δύο φορές στην πόρτα

Κλειδώνοντας μέσα του τις ίδιες παραστάσεις.

ΟΙ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ
(ποίημα της Άντζελας Ζιούτη από την προσωπική ποιητική της συλλογή: 
Ο άνθρωπος που μιλούσε με τ’ αγάλματα - Εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ) 

Προσπαθώντας μέσα στον συνωστισμό, να βρει έναν δρόμο,

Έναν ασήμαντο έστω δρόμο

Απ’ όπου θα πάψουν να περνάνε τα πλήθη

  

 Είχανε τόση ανάγκη από αυτό το πάθος

Σα μαγαζιά που θα αλλάζανε τις φωτεινές επιγραφές

Πετώντας και το τελευταίο ρούχο στην καρέκλα 

και μένοντας γυμνοί

«Μια μέρα θα πάψουμε να πονάμε» του είπε

Γιατί οι άνθρωποι είναι ετοιμόρροπα σπίτια

Που τρέμουν από τις αλλαγές, γκρεμίζονται

Εμείς όμως θαρρετά

«Θα αναγραμματίσουμε μία μία τις λέξεις

Θα κάνουμε την οδύνη, ηδονή, αγάπη μου»

Θεέ μου, πόσο όμορφη ήταν όταν του μιλούσε

Γίνονταν μία αναρριχώμενη τριανταφυλλιά

Που τυλίγονταν πάνω του

Χωρίς να πει μετά, ούτε μία φράση,

Έναν φθόγγο

Μήπως και τον τρυπήσει με τ’ αγκάθια. 

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΤΖΕΛΑΣ ΖΙΟΥΤΗ

Ή Άντζελα Ζιούτη γεννήθηκε το 1968 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη σχολή Oικονομικών Επιστημών του Α.Π.Θ. Έχει εργαστεί στη διαφήμιση, στην εκπαίδευση και ως υπευθ. πωλήσεων και δημοσίων σχέσεων σε μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις. Άρθρα της κοινωνικού ενδιαφέροντος δημοσιεύονται συχνά στο διαδίκτυο. 
Εμφανίστηκε στα γράμματα με το έργο: «Ο Θεός κατοικεί σε ουρανοξύστη, 31 ποιήματα της πόλης», Παρατηρητής, 1999, Θεσσαλονίκη (ποίηση).
Το έγκυρο περιοδικό ΜΕΤΡΟ την ίδια χρονιά, σε ένα αφιέρωμα για τους σημαντικότερους ποιητές του αιώνα που τελείωνε την χαρακτήρισε εκπρόσωπο της γενιάς της πλάι στον Κωνσταντίνο Θεοτόκη και Νίκο Καρούζο. 
Ακολούθησαν: “Η Αρχιτεκτονική των σιωπηλών ημερών”, Ελληνικά Γράμματα, 2003, Αθήνα (ποίηση) και “Ο ήλιος στο πάτωμα”, Φερενίκη, 2009, Αθήνα (μυθιστόρημα)  με την ηρωίδα του έργου της να λέει κάπου τη φράση: “Στον παράδεισο πρέπει να πηγαίνουμε ζωντανοί”.    
Αρθρογραφούσε καθημερινά σε πρωινή εφημερίδα Free press μεγάλης κυκλοφορίας της Θεσσαλονίκης και σήμερα στην ηλεκτρονική εφημερίδα Τhinkfree.gr, Womantoc.gr, antikleidi.com, allanea.gr, now24.gr.
Mιλάει Γερμανικά και Αγγλικά. Επί σειρά ετών υπηρέτησε ως γεν. Γραμματέας της Εταιρείας Δημοσίων Σχέσεων Βορείου Ελλάδος. 
Βραβεύτηκε από το Φιλολογικό σύλλογο Παρνασσό (Β' βραβείο Ποίησης 2000), τη Νέα Κίνηση Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (Γ' βραβείο Ποίησης 1999) την Ένωση Συγγραφέων Λογοτεχνών Ευρώπης (Α' βραβείο Ποίησης 2001) κ.ά. 
Είχε τη μεγάλη χαρά και τιμή να μετέχει στις 231 Προσωπικότητες των Γραμμάτων και των Τεχνών που υπέγραψαν για να στηρίξουν την Αρχαιολόγο Κατερίνα Περιστέρη στο σπουδαίο ανασκαφικό της έργο στο λόφο Καστά της Αμφίπολης. 
Είναι παντρεμένη με τον Πυρηνικό γιατρό Δημήτρη Γρηγοράκη κα ζει στη θεσσαλονίκη.

*     *     *

ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ: 

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ 

ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ 

ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

ΠΑΤΗΣΕ 

ΕΔΩ!