Συνέντευξη με τη Σμαραγδή Μητροπούλου (Μέλος κριτικής επιτροπής 1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης ΚΕΦΑΛΟΣ)

Συνεχίζουμε την παρουσίαση των μελών της κριτικής επιτροπής του «1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης ΚΕΦΑΛΟΣ» του λογοτεχνικού περιοδικού μας. Σας υπενθυμίζουμε πως κάθε Σαββατοκύριακο και για όλο τον Ιούνιο θα παρουσιάζονται δύο μέλη από τη δεκαμελή κριτική επιτροπή, με μία συνέντευξη που θα δώσουν στον Εκδότη του Περιοδικού, Δημοσιογράφο και Λογοτέχνη, κ. Πλούταρχο Πάστρα.

Στη σημερινή μας παρουσίαση θα σας παρουσιάσουμε την Καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης και Λογοτέχνιδα, την κ. Σμαραγδή Μητροπούλου, η οποία απάντησε στις ερωτήσεις του κ. Πλούταρχου Πάστρα για το λογοτεχνικό της έργο. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΜΑΡΑΓΔΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

1. Ποια θεωρείτε πως είναι τα καταλληλότερα κριτήρια για μία αντικειμενική λογοτεχνική κριτική;

Είναι, πιστεύω, δύσκολο να μιλήσουμε για  αντικειμενική λογοτεχνική κριτική. Ο κάθε λογοτεχνικός κριτικός έχει τη δική του διαφορετική οπτική γωνία και το δικό του διαφορετικό τρόπο προσέγγισης. Υπάρχουν, ωστόσο, κάποια κριτήρια όπως η ενδιαφέρουσα πλοκή, ο τρόπος που δομείται μία ιστορία και η καλή χρήση της γλώσσας. 

2. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για την ποίηση, ποιος θα ήταν αυτός;

Θα σας απαντήσω με κάποιους στίχους του Γιώργη Παυλόπουλου από το ποίημά του «Τα αντικλείδια»: “Η ποίηση είναι μία πόρτα ανοιχτή”. Τι εννοώ με αυτό; Η ποίηση είναι (και πρέπει να είναι ) ανοιχτή και προσιτή για όλους. Όμως… η ποίηση είναι και καταφύγιο από μία πραγματικότητα σκληρή και αδυσώπητη πολλές φορές… προσωρινό μεν, καταφύγιο δε… (“τα φάρμακά σου φέρε τέχνη της ποιήσεως που κάμνουνε για λίγο να μη νιώθεται η πληγή”, Κ.Π.Καβάφης).

3. Πως βλέπετε την ποίηση σήμερα; Ποιο θεωρείτε πως θα είναι το μέλλον της;

Η κρίση έχει επηρεάσει το χώρο του βιβλίου, οικονομικά και πνευματικά. Απ’ τα λογοτεχνικά είδη,  η ποίηση έχει πληγεί πιο πολύ.  Υπάρχουν όμως δημιουργοί –ειδικά νέοι άνθρωποι-που εκφράζονται ποιητικά και δημοσιεύουν τα έργα τους, παρόλο που η ποίηση θεωρείται κάτι που «δεν πουλάει».  Μια εσωτερική ανάγκη, μία φλόγα οδηγεί τους ποιητές να εκφραστούν, να βγάλουν αυτό που πιστεύουν και νιώθουν, να το μοιραστούν με το κοινό… αυτά έστω τα λίγα άτομα που σε πείσμα των καιρών και του εκάστοτε συστήματος ψάχνουν να βρουν κομμάτια του εαυτού τους ανάμεσα σε κάποιους στίχους.
Είναι δύσκολα τα πράγματα,  όμως υπάρχει ελπίδα. Το ζω κι εγώ ως εκπαιδευτικός, διδάσκοντας το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας… βλέπω με πόση προσήλωση τα παιδιά παρακολουθούν και  προσπαθούν να ερμηνεύσουν/αναλύσουν ένα κείμενο ποιητικό. Ίσως ανάμεσά τους να κρύβονται και κάποιοι μελλοντικοί δημιουργοί!

4. Γιατί γράφετε;

Γιατί η γραφή για μένα είναι τρόπος ζωής.

5. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Ασχολούμαι περισσότερο με την πεζογραφία, κυρίως με τα διηγήματα.

6. Μιλήστε μας για το έργο σας.

Μέχρι στιγμής έχουν εκδοθεί τρία έργα μου από τις εκδόσεις Όστρια. Ένα θεατρικό («Πριν ο ήλιος δύσει») και δύο συλλογές διηγημάτων («Μια στιγμή, μια αιωνιότητα μονάχα» και «Ήχοι στη σιωπή»). Μάλιστα, το «Πριν ο ήλιος δύσει» έχει λάβει έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (ΠΕΛ), ενώ το «Μια στιγμή, μια αιωνιότητα μονάχα» έχει τιμηθεί με Πρώτο Βραβείο Λογοτεχνίας του Φανταστικού Larry Niven στην κατηγορία: Φαντασία.
 Επίσης έχω συμμετάσχει και σε συλλογικά βιβλία, όπως: «Ραγισμένος Χρόνος» (εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, 2016) και «Έρωτες στα Δωδεκάνησα ‘13», «Έρωτες στα Δωδεκάνησα ‘14», «Ιστορίες από τα Δωδεκάνησα ‘15» (εκδόσεις Βερέττα, Ρόδος). 

7. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν το βιβλίο «Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς» (εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ) του Κωνσταντίνου Ρωμοσιού. Όχι, ο τίτλος δεν σχετίζεται με το θρύλο του μαρμαρωμένου βασιλιά, σαν έπεσε η Πόλη. Βασικά πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα φαντασίας και περιπέτειας που αναβιώνει τα πιο συναρπαστικά και λιγότερο γνωστά κομμάτια της ελληνικής μυθολογίας και βιογραφεί ήρωες που σφράγισαν την ιστορία μας.

8. Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Θα συμβούλευα ένα νέο λογοτέχνη να  μελετά, να πειραματίζεται με διάφορες μορφές γραφής, να προσπαθεί να βελτιώνεται και να εξελίσσεται συνεχώς,  και-φυσικά- να έχει πίστη, υπομονή κι επιμονή. 

9. Ποιος  ή ποιοι είναι ο αγαπημένος συγγραφέας ή οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Γεώργιος Βιζυηνός, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Κωνσταντίνος Θεοτόκης, Γιώργος Θεοτοκάς, από τους Έλληνες κλασικούς… κι από τους σύγχρονους ξένους  Ιδελφόνσο Φαλκόνες και Ζιλμπέρ Σινούε.

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο.

Το νέο μου βιβλίο, που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο 2017 από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ, ονομάζεται «Ήχοι στη σιωπή» κι αφορά:
“Σκέψεις που δεν εξωτερικεύτηκαν… όνειρα που σ’ ένα κουτί ξύλινο έμειναν κλειδωμένα και ξεχάστηκαν… λόγια που χαράχτηκαν στο χαρτί...
Αναμνήσεις…
Σε κάθε γωνιά της γης… ατενίζοντας τη θάλασσα ή τα φώτα της πόλης. 
Γιατί… σαν τραγουδούν οι ήχοι στη σιωπή, έχουν τόσα μα τόσα να πουν… να θυμίσουν”. 
Οι «Ήχοι στη σιωπή» έχουν και πατρίδα, το αρχοντονήσι της Άνδρου. Εκεί, στα στενά της Χώρας, στα παλιά αρχοντικά, στο παλιό λιμάνι… μ’ ένα μολύβι κι ένα μπλοκ στο χέρι και με μια φωτογραφική μηχανή, αποτύπωνα κι έγραφα, έγραφα κι αποτύπωνα “για να πάρουν οι λέξεις πνοή και για να τραγουδήσουν οι ήχοι στη σιωπή”.

                                *     *     *

BARSAAT

(ποίημα της Σμαραγδής Μητροπούλου) 

Σε περιμένω
κι αντηχούν τα πολύχρωμα βραχιόλια στα χέρια μου
σαν χορεύω για σένα κάτω απ’ του ουρανού τα νέφη.
Θα ‘ρθεις το νιώθω...
Μια λέξη μόνο....
Barsaat....
την ώρα της βροχής....
Barsaat...
κι ο χορός δεν σταματά.. 

ΘΥΜΑΣΑΙ

(ποίημα της Σμαραγδής Μητροπούλου) 

Θυμάσαι;
Τις αυγουστιάτικες εκείνες νύχτες στο νησί 
χάραζες νότες στο κορμί μου 
με του ήλιου το στερνό τριαντάφυλλο.
Το ‘κανα φορεσιά μου να σε νιώθω.
Άγγιγμα....πόθος....μουσική....αλμύρα.
Θυμάσαι;
Βράδια μοναχικά 
μεθώ, ξαναμεθώ με το άρωμα του
και θυμάμαι...

ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

(ποίημα της Σμαραγδής Μητροπούλου)

Όλα σαν όνειρο μαζί σου 
σε άλλο κόσμο, σ' άλλη εποχή 
τότε που ένα κομμάτι ουρανού στα χέρια κράτησα.
Μία φορά κι έναν καιρό; Για πάντα;
Στο μέτρημα του χρόνου χάθηκα.
Σε πήρε η νύχτα 
μικρή νεράιδα του γιαλού και της σελήνης.
Σε πήρε η νύχτα
μα το φιλί σου σφραγίδα ανεξίτηλη στα χείλη μου
μέλι κι αλμύρα.
Αλύπητα κυλάνε οι ώρες κι οι αιώνες
σαν παραμύθι οι αναμνήσεις ζωντανεύουνε… 
κι εγώ ένα ημερολόγιο παλιό 
σαν αποξηραμένο γιασεμί
κι ένα μαντήλι της φωτιάς 
κρατώ για να θυμάμαι.
Ω ναι θυμάμαι, ζω και ξαναζώ και ανασταίνομαι
και  ας μην έχει ο δρόμος τούτος γυρισμό.
Μου φτάνει που θυμάμαι...

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΜΑΡΑΓΔΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Η Σμαραγδή Μητροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αρχαία Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στη Mεγάλη Βρετανία. Υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Είναι, επίσης, διπλωματούχος Δημιουργικής Γραφής (Diploma in Creative Writing) του Κολεγίου Writers’ Bureau (Manchester, UK), ενώ έχει παρακολουθήσει μαθήματα θεατρικής γραφής στο Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου και σκηνοθεσίας στο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού. Eίναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (ΠΕΛ), της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας και της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Συγγραφέων Πέντε Ηπείρων (ΕΕΛΣΠΗ). Έχει τιμηθεί με το βραβείο Λογοτεχνίας του Φανταστικού Larry Niven (Α΄βραβείο στην κατηγορία «Φαντασία»). Από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ κυκλοφορούν τα βιβλία της: «Πριν ο ήλιος δύσει» (θεατρικό),  «Μια στιγμή, μια αιωνιότητα μονάχα» και «Ήχοι στη σιωπή». Μοιράζει την αγάπη της εξίσου στη διδασκαλία  και στη συγγραφή ιστοριών.

Επικοινωνία: facebook.com/smaragdi.mitropoulou
                     smaragdi02@gmail.com