Πως εκφράζει ένας εικαστικός καλλιτέχνης την εναντίωσή του σ' ένα ανελεύθερο, καταπιεστικό και απάνθρωπο πολιτικό σύστημα; Αυτό το ερώτημα εντοπίζεται στον πυρήνα της έκθεσης «Εναντίωση - Η τέχνη σε σκοτεινά χρόνια, 1967-1974» που εγκαινιάζεται στις 19/4 στο Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης (iset), Βαλαωρίτου 9α.
Το πνεύμα της κριτικής, της καταγγελίας και της διαμαρτυρίας, αναδύεται άλλοτε άμεσα και δυνατά, άλλοτε υπαινικτικά και συμβολικά, θέτοντας επιτακτικά ερωτήματα για τον ρόλο του δημιουργού και του έργου τέχνης σε κρίσιμες και ανελεύθερες εποχές.
Η έκθεση επικεντρώνεται στις έννοιες της εναντίωσης και της αντίστασης, όπως αυτές αποτυπώνονται στις συνθέσεις της ομάδας των Νέων Ελλήνων Ρεαλιστών (Γιάννης Βαλαβανίδης, Κλεοπάτρα Δίγκα, Κυριάκος Κατζουράκης, Χρόνης Μπότσογλου, Γιάννης Ψυχοπαίδης), καθώς και σε εκείνες των Ηλία Δεκουλάκου, Ασαντούρ Μπαχαριάν, Δημοσθένη Κοκκινίδη, Βαγγέλη Δημητρέα, Δήμου Σκουλάκη, Λευτέρη Κανακάκη, Βάσως Κυριάκη, και Σωτήρη Σόρογκα, στην ένταση των χαρακτικών της Βάσως Κατράκη και του Α. Τάσσου, στις δράσεις της Μαρίας Καραβέλα, στους γραφιστικούς σχεδιασμούς της Βουβούλας Σκούρα, στις προτάσεις των Βλάση Κανιάρη, Κωνσταντίνου Ξενάκη, Γιάννη Γαΐτη, Δημήτρη Αληθεινού και Λήδας Παπακωνσταντίνου που ανοίγονται σε μια νέα διάσταση διαμαρτυρίας, πολιτικής και κοινωνικής παρέμβασης-πράξης, μακριά από συμβάσεις, κυρίαρχες και δεσμευτικές αρχές και αξίες.
Παράλληλα, το αρχειακό υλικό (φωτογραφίες, χειρόγραφα και μανιφέστα, κατάλογοι ατομικών και ομαδικών εκθέσεων) έρχεται καθοδηγητικά και αποκαλυπτικά, να συμπληρώσει καίρια την παρουσίαση των έργων.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!